Terug uit Alaska

Op de laatste dag van onze vakantie was het regenachtig en bewolkt, vooral in Whittier. We konden nauwelijks totaan de andere kant van de haven kijken! We zijn nog eventjes totaan het eind van de weg gereden en daar richting het water gelopen en daarna hebben we ruim de tijd genomen om weer naar Anchorage te rijden. We hadden tenslotte nog de hele dag! We zeiden al tegen elkaar dat we erg veel geluk hebben gehad met het weer, want als het overal zo bewolkt was geweest hadden we de mooie uizichten wel op onze buik kunnen schrijven denk ik. We zijn nog even door Girdwood gereden, en hebben daar zelfs nog een stukje gewandeld op het pad naar Crow Pass. En we hebben onze tickets naar huis verzet. Niet om langer te blijven (al had ik dat absoluut wel gewild!), maar omdat onze vlucht naar Seattle vertraging had en we dan nooit meer de vlucht naar Salt Lake City zouden halen. Uiteindelijk werden we overgeboekt naar een directe vlucht naar Salt Lake, waardoor we later vertrokken (half twee 's nachts maar liefst!), maar we zonder de extra overstap wel langer konden slapen en waardoor we uiteindelijk een paar uur eerder thuis waren. En die extra tijd hebben we gebruikt voor een middagdutje, want alleen maar een paar uurtjes in een vliegtuigstoel was toch echt niet genoeg!

Eenmaal thuis vielen we (en dan vooral Danko) direct weer terug in de drukte, want op dinsdag nadat we terugkwamen moest het Fase Twee-proposal ingediend worden. En dat kwam met een monsterlijk grote spreadsheet die ingevuld moest worden, dus het kwam echt erg goed uit dat Fraser op de maandag daarvoor zijn eerste werkdag had! Dat was ook direct de eerste dag dat we onze bedrijfsruimte in gebruik namen en het schoot me te binnen dat dat toch eigenlijk wel gevierd moest worden. We hebben dus een taart en wat te drinken gekocht en op maandagmiddag al onze werknemers met aanhang uitgenodigd om te proosten op een mooie toekomst voor het bedrijf! We hebben ook bedrijfstruien uitgedeeld en we kregen zelfs nog een mooie orchidee van Xifeng en zijn vrouw.
Ondertussen hadden de twee jongetjes (vier-en-een-half en vijf) elkaar helemaal gevonden, taart gegeten, en twee grote stukken piepschuim ontdekt in het lab die ergens als bescherming omheen gezeten hadden. En met die piepschuimen dingen als schild waren ze een soort van gladiatorgevecht aan het houden, dat was een supergrappig gezicht!

Vorige week was het ook Independence Day en daarvoor hadden we van tevoren min of meer halve plannen gemaakt om weer eens een stuk te gaan motorrijden. Alleen was het daar echt veel te heet voor! We zijn dus eerst maar eens een boodschappenlijstje af gaan werken voor het bedrijf: van allerlei schrijf- en andere kantoorspullen, een bureaustoel voor Danko en zowaar vonden we ook nieuwe kussens voor de schommelstoelen op ons terras. Na jaren waren die wel een beetje oud en best wel dun zoals we ontdekten toen we de nieuwe kussens gingen uitproberen.
's Middags zijn we nog een klein stukje gaan fietsen, en toen zag Danko tot mijn grote verbazing ergens een bald eagle in een boom zitten! Ik wist niet eens dat we die hadden in Colorado! Tijdens de cruise in Alaska had een forest ranger uitgelegd hoe je die beesten kunt ontdekken, en dat je moet kijken of je ook een wit bolletje ter grootte van een honkbal ergens in een boom ziet, want dan is dat meestal een eagle. En dat trucje werkt rond Boulder dus ook, haha! We hebben een poosje staan kijken totdat we echt verder moesten fietsen om de grote regenwolk die eraan kwam voor te blijven. Achteraf gezien hadden we ook wel rustig naar huis kunnen fietsen want regenen heeft het uit die wolk niet gedaan.
Eenmaal thuis hebben we hamburgers gemaakt voor het avondeten, en deze waren de beste die Danko ooit gebarbecued had! Lekker met ui en tomaat en blauwe kaas, mmm! Daarna hebben we eigenlijk de rest van de avond buiten gezeten en toen het donker werd hebben we op de parkeerplaats van de kerk naar het vuurwerk staan kijken. Tenminste, dat was het plan, maar de boompjes die daar staan zijn ondertussen te hoog geworden om het nog goed te kunnen zien. Dat hebben we opgelost door op een daar geparkeerde zeecontainer te klimmen. Daar zou ik niet aan gedacht hebben, maar Danko had gezien dat er wat hekwerk tegenaan stond dat je mooi als ladder kon gebruiken en dat hebben we dus ook gedaan, ahum! Maar we hadden wel een heel goed zicht op het vuurwerk, haha!

En na alleen vrijdag nog een dagje werken was het alweer weekend :-). Het plan was om lekker ver te gaan fietsen nu Danko van zijn deadlines verlost was. Op zaterdag wilden we naar Ward, maar het was gewoonweg veel te warm! We hebben het dus maar bij Jamestown gehouden, dat was wel ver genoeg! En eergisteren begonnen we met het idee om naar Keystone te gaan, maar hebben we het uiteindelijk gehouden bij de Magnoliatrails bij Nederland. Daar waren we al een poos niet geweest omdat dat vorig jaar dicht was vanwege pine beetle-bestrijding, maar we kenden het in het geheel niet terug! Er zijn echt heel erg veel (dode) bomen gekapt, en waar je eerst door het bos fietste is daar op sommige plekken nu niks meer van over. Maar je hebt er dan wel een mooi uitzicht dat er eerst niet was! Alleen denk ik dat we er voor de laatste keer zijn geweest. Sommige paadjes waren wel erg rotsig geworden, en sommige andere paadjes hadden ze verlegd en veel te technisch gemaakt. Maar het was heerlijk om even uit de hitte te zijn!
En verder hebben we wat ramen gewassen, en wat was gestreken, en nog zo wat van die huishoudelijke klusjes gedaan die weer eens nodig waren, want vanavond gaan we Ad en Ria ophalen van het vliegveld! Ze zijn nu nog onderweg naar Chicago, en tegen half elf komen ze aan in Denver :-).