Kamperen in Fruita - Reisverslag uit Boulder, Verenigde Staten van Annemiek Kamphuis - WaarBenJij.nu Kamperen in Fruita - Reisverslag uit Boulder, Verenigde Staten van Annemiek Kamphuis - WaarBenJij.nu

Kamperen in Fruita

Door: Annemiek

Blijf op de hoogte en volg Annemiek

18 Mei 2016 | Verenigde Staten, Boulder

Vorige week maandag kwam Danko op het idee om weer eens te gaan kamperen. Ondertussen is het namelijk al erg lekker weer in Moab, in tegenstelling tot het erg koude en natte weer dat we thuis telkens hebben. Dit is de natste en koudste lente sinds jaren! Omdat het tegenwoordig nogal druk is op campings wilden we als eerste dus maar eens ergens reserveren, en toen bleken we daar voor Moab al te laat mee te zijn want alles was al vol. Net als in Fruita, maar gelukkig vonden we uiteindelijk nog een plek op een camping in de buurt van Grand Junction. We vertrokken op donderdag, maar eerst hebben we op woensdagavond Jeremy en Kristen nog mee uit eten genomen als een soort van bedrijfsuitje. Dat was erg leuk en gezellig!

Ik had op woensdagmiddag al de meeste kampeerspullen bij elkaar gezocht, die hebben we op donderdagmorgen in de auto gepakt en tegen het middaguur konden we vertrekken. Het was lekker rustig op de weg en we konden dus mooi opschieten. Eenmaal in de buurt van onze gereserveerde camping besloten we een gokje te wagen en door te rijden naar Fruita, om te kijken of er toevallig niet nog een plek vrij was op de camping midden tussen de 18th Road-fietspaadjes. En tot onze verbazing waren er zelfs nog een heleboel plekken vrij! Ook omdat ze de camping iets uitgebreid hebben, maar dat was even een mooi gelukje! We hebben een plekje uitgekozen met uitzicht op het Colorado National Monument, mooi aan het uiteinde van een stel kampeerplekken, en nadat we onze tent opgezet hadden hebben we de andere camping geannuleerd en vervolgens met een biertje/radler van het uitzicht genoten. We kwamen er wel al snel achter dat behalve het aantal plekken ook het soort campingbezoeker veranderd was sinds de laatste keer dat we op deze camping geweest waren. Het leken voornamelijk studenten, met een boel drank en herrie bij zich, en geen benul van de bedoeling van dingen als stilte-uren. We hebben het maar zoveel mogelijk geprobeerd te negeren!

Gelukkig was het vrijdagmorgen nog wel lekker rustig op de camping en hebben we lekker lang de tijd genomen om te ontbijten, koffie te drinken, wat te lezen en van het uitzicht te genieten. Mmmm :-). Aan het eind van de ochtend zijn we een paar paadjes gaan fietsen, en daar moesten we wel even inkomen zeg! Duidelijk waren we de warmte (tegen de dertig graden) niet meer gewend! Na een lange lunch hebben we nog een paar uurtjes verder gefietst en ons erg prima vermaakt de rest van de middag! Ik heb het bij de paadjes met de minder extreme afdalingen gehouden en Danko heeft alle paadjes wel minstens één keer gedaan. Toen we echt niet nog een keer omhoog wilden fietsen hebben we een drankje gedronken, en daarna zijn we naar Fruita gereden om te douchen en de Mexicaan met een bezoekje te vereren. We konden mooi in het laatste restje zon op het terras zitten en we hebben onze taco's al carbon (met steak) zo ongeveer ingeademd! Terug op de camping hebben we nog een mooi vuurtje gestookt en daarna zijn we onze slaapzakken ingerold.

De volgende ochtend was het zeg maar ietsjes minder lekker rustig, zowel wat betreft onze medekampeerders (wat hebben we een domme gesprekken gehoord!) als wat betreft de hoeveelheid mensen die aan het fietsen waren. Toch mooi dat we een dag eerder alle paadjes zo ongeveer voor onszelf gehad hadden!
De vorige keer dat we in Fruita waren hebben we een tocht gefietst die bekend staat als 'de waterval', en daar hebben we deze keer een variatie op gedaan. Het singletrack aan het eind van die tocht vonden we allebei niet zo geslaagd, en dus hadden we nu op de kaart een ander rondje uitgestippeld. We zijn een flink stuk de heuvels achter de camping ingereden, maar het weggetje dat we bedacht hadden te nemen was iets meer van het soort 'karrenspoor' dan we gedacht hadden! Inderdaad kwamen we aan het eind ervan wel op het punt waar we uit hadden willen komen, maar we hebben flink wat stukken met de fiets aan de hand omhooggelopen. Als Danko ergens niet omhoog kan fietsen is het gewoonweg daadwerkelijk veel te steil, dus omhoogploeteren is misschien het betere woord! En dat is zeg maar nou niet de meest efficiente manier van voortbewegen! Maar we hadden wel een voldaan gevoel toen we eenmaal boven waren, en we zijn daarna fijn omlaag gefietst. Daar waar we er vanaf de afslag een goed uur over hadden gedaan om de top te bereiken hadden we dat gewoon in tien minuten allemaal alweer afgedaald! Na bijna drie uur 'fietsen' waren we terug bij onze tent en hebben we een welverdiend drankje genuttigd, en 's avonds een grote pan pasta met tomatensaus weggewerkt.

Zondag was alweer de laatste dag van ons weekendje weg, en geheel volgens de voorspelling ontstonden er flinke regenbuien aan het einde van de ochtend. Het mooie was dat het precies begon te regenen toen we de camping afreden op weg naar het Kokopellitrail, waar het ook had geregend maar waar het juist weer opgedroogd was toen we klaar waren om daar een stukje te gaan fietsen. Ik meende me best wel technische paadjes te herinneren (niet mijn favoriete bezeigheid), dus die heb ik aan Danko overgelaten en in plaats daarvan heb ik een makkelijker rondje gefietst. Erg leuk, en daarna heb ik de zandweg genomen waarover Danko terug zou komen naar de parkeerplaats. Met overal om ons heen regen, maar wij hielden het mooi droog! Na iets van anderhalf uur waren we letterlijk en figuurlijk wel uitgefietst, en hadden we in totaal in iets van zeven uur een dikke honderd kilometer gemountainbiked. Daar krijg je flink trek van, dus ons min of meer halve plan om op weg naar huis in Vail in een Oostenrijks restaurantje te gaan eten hebben we laten varen, want dan duurde het ons veel te lang voordat we warm konden eten. In plaats daarvan hebben we in Grand Junction gegeten en daarna zijn we onder het genot van koffie aan de weg naar huis begonnen. Het duurde niet lang voordat we de werkelijk enorme buien die ook naar het oosten gingen hadden ingehaald en we hebben flink wat hoosbuien gehad zeg! Wat dat betreft was het maar goed ook dat we waren wezen kamperen, want waar we nu lekker zonnig weer gehad hebben was het ondertussen in Boulder maar liefst zeven graden, nat en bewolkt. Brrrr. Wat dat betreft hadden we het kamperen toevallig erg goed getimed!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Annemiek

Actief sinds 08 Aug. 2006
Verslag gelezen: 381
Totaal aantal bezoekers 238967

Voorgaande reizen:

04 Mei 2005 - 30 November -0001

Wonen in Colorado

Landen bezocht: