De CCA in Aspen

De dag direct na de conferentie in Denver vertrokken we naar Aspen, voor de Coated Conductors for Applications workshop die Danko daar georganiseerd had. Maar niet voordat we eerst even de ochtend voor onszelf genomen hadden! Toen we zaten te ontbijten kregen we nog een keer onverwacht bezoek, en deze keer liepen er niet één, maar zowaar twee lynxen door de tuin! Rustig op hun gemakje leken die wel geïnteresseerd in een eekhoorn als snack, en ze waren in het geheel niet onder de indruk van ons. Nou, wij op onze beurt wel! Het is niet vaak dat je op maar een paar meter afstand van zo'n beest bent, en we hebben dan ook de nodige foto's gemaakt! (Een week later had iemand anders uit de wijk een filmpje op het prikbord gezet van maar liefst VIJF lynxen in hun tuin: moeders was zich aan het wassen en het jonge spul was aan het ravotten!) Aan het eind van de ochtend zijn we nog naar Jamestown gefietst, en daarna hebben we de auto volgepakt met conferentiespullen en de racefietsen en zijn we naar Aspen vertrokken.

We waren van plan geweest onderweg koffie te drinken in Leadville, maar omdat we wel wat later vertrokken waren dan we gedacht hadden, hebben we eerder langs de snelweg onze thermosbekers gevuld. Zo konden we mooi onder het genot van koffie met iets lekkers verder rijden! Aan het eind van de middag kwamen we bij de afslag naar de Independence Pass die je over moet om naar Aspen te gaan, en toen was daar de weg afgesloten vanwege een ongeluk. We zagen al aankomen dat we een heel eind om zouden moeten rijden, maar gelukkig konden we via een paar zandwegen die kruising afsnijden en alsnog de pas nemen. Pfoe! Langs die zandwegen was het ook al erg mooi met verkleurende aspen, dus dat was mooi meegenomen :-). Uitendelijk waren we tegen zevenen bij het hotel, en kregen we bij het inchecken een tas met een cadeautje van Sarah, de persoon die ons een maand eerder begeleid had, erg leuk! We hadden bedacht om om een kamer op de bovenste verdieping van één van de twee verdiepingen hoge gebouwtjes met kamers te vragen, maar dat was duidelijk al voor ons geregeld. We kregen zelfs een 'deluxe' extra ruime hoekkamer met een enorm balkon, met een hartstikke mooi uitzicht! En toen we net klaar waren met de spullen uit de auto te halen werd er aangeklopt, en kregen we een fles wijn en een uitgebreide kaas- en fruitplank, dat hadden we totaal niet verwacht! We hadden eerder al afgesproken met Ulf, Sastry en Herbert om samen warm te eten, maar we zijn eerst bij hen aangeschoven voor een glaasje wijn en hebben gezellig samen de kaasplank gedeeld. Daarna zijn we nog gezellig uit eten geweest, en zo hadden we een heel goed begin van de conferentieweek!

Van tevoren hadden we zo half bedacht dat we op zondag weleens de Independence Pass op konden fietsen, maar daar kwam het uiteindelijk niet van. We zijn 's ochtends eerst met Ulf wezen ontbijten bij ons favoriete ontbijtplekje in het centrum, daarna hebben we even wat boodschappen gedaan voor lunch (mmm, kaneel-rozijnen-bagels met cream cheese! Bagels zijn wel een aangeleerde smaak, en een paar jaar geleden vond ik dat echt drie keer niks, maar deze variant kunnen we ondertussen erg op prijs stellen :-)), conferentietasjes gevuld met programma's en usb-stokjes en informatie over Aspen, lunch gegeten en de MotoGP gekeken, en toen was het wel duidelijk dat we geen tijd genoeg hadden voor een lange fietstocht. Dus gingen we naar Maroon Bells, heerlijk rustig om te fietsen want die weg is afgesloten voor verkeer tussen acht uur 's ochtends en vijf uur 's middags terwijl je er op de fiets gewoon gratis in mag. Al vanaf het begin van de vallei hadden we hele mooie uitzichten op de bergen en verkleurende bomen, en natuurlijk aan het eind op de Maroon Bells! Ergens was het jammer dat het ondertussen best dichtbewolkt was, maar daar werd het fietstochtje niet minder leuk van!
Aan het eind van de middag was de welkomstreceptie voor de conferentie. Dat was gezellig, we bleken erg lekkere hapjes uitgezocht te hebben, en het was grotendeels warm genoeg dat mensen ook buiten konden zijn. Iedereen was erg onder de indruk was van het hotel en de omgeving, dat was erg leuk om te horen!

Op maandag begon de conferentie dan echt, en had Danko dus een vol programma. Ik had de luxe om heerlijk op het balkon te ontbijten en een boek te lezen omdat ik geen dringende dingen in mijn email had. Tussen de middag ben ik aangeschoven voor een erg lekkere lunch, en 's middags ben ik nog een keer naar Maroon Bells gefietst. Danko vond dat ik vooral wel fietstochtjes moest maken als ik daar de tijd voor had, en daar heb ik dan maar gehoor aan gegeven :-). Ook in de hoop iets minder bewolking aan te treffen aan het eind - dat was gelukt, dus misschien had ik moeten hopen op blauwe lucht, haha! In één dag tijd was er al duidelijk zichtbaar meer blad verkleurd, en ik heb weer de nodige foto's gemaakt van al dat moois.

Voor de volgende dag had ik bedacht om dan 's ochtends te gaan fietsen, want de dagen ervoor kwam de bewolking telkens pas in de middag opzetten. Net toen ik weg wilde gaan hing er een beste regenbui boven Maroon Creek valley die ik vanuit onze hotelkamer niet kon zien. Ik heb dus maar even gewacht tot dat voorbij was! Er leek blauwe lucht aan te komen, maar tegen de tijd dat ik boven was had ik die net gemist en trof ik weer bewolking aan. Deze keer van de soort waar het ook uit regent, dus ik ben snel weer naar Aspen teruggefietst! Ik was precies op tijd terug voor een heerlijke lunch, dat was echt heel erg goed geregeld in het hotel. En niet alleen dat, maar ook het aangeboden ontbijt voor de conferentie, de snacks die in de ochtend en middag beschikbaar waren, waren allemaal erg goed. Voor zover we dat nog niet al waren, waren we heel erg tevreden met het hotel!
's Middags ben ik Aspen ingewandeld op zoek naar een cadeautje voor de meeting planner, en heb ik ontdekt dat er zo goed als geen souvenirs te koop zijn in dit stadje. Ik vond behalve twee t-shirtwinkels namelijk wel één hele souvenirwinkel! Helaas met het soort spullen die niet geschikt waren als cadeautje, dus wat dat betreft was mijn expeditie mislukt. Net als ansichtkaartjes: dat was ook zo ongeveer niet te vinden! Tot mijn verbazing, want met alle toeristen zou je toch denken dat daar een markt voor is, maar er zal wel meer te verdienen zijn aan onroerend goed, 'haute couture' en kunst, want daarvan is meer dan genoeg aanbod. Wat dat betreft is Aspen wel een apart stadje.

Op dinsdagavond was het conferentiediner. We hadden het zo geregeld dat iedereen met een paar busjes van het hotel naar het restaurant gebracht werd, en omdat niet iedereen tegelijk aan zou komen hebben we eerst een cocktail-uurtje gehouden. Er waren warmtelampen waren aan op het terras, dus dat kon fijn buiten. Daarna was het tijd om te eten, en dat had niet beter gekund :-). Het eten was net zo goed als toen we er een maand eerder gegeten hebben, het liep allemaal vlekkeloos, en het was op alle punten een succes. Wij waren blij met hoe we dat uitgekozen hadden, en het was heel erg leuk om te zien dat dat dan ook heel goed in de smaak viel bij iedereen!

Woensdag was alweer de afsluitende workshopdag met aansluitend nog een lunch, en er waren veel mensen die nog kwamen zeggen hoe goed de workshop en alles er omheen geweest was voordat ze weggingen. Vooral voor Danko was het van tevoren een flinke hoeveelheid werk, maar we kunnen er met een heel goed gevoel op terugkijken omdat het een erg succesvolle meeting was en iedereen alles heel erg op prijs gesteld heeft. Beter hadden we niet kunnen wensen!
's Middags zijn we met Sastry en Ulf een stukje wezen wandelen totdat we zijn omgedraaid vanwege een regenbui. Ondertussen was Bianca ook aangekomen en hebben we lekker met z'n allen een ijsje gegeten bij de Paradise Bakery. Mmm!

Donderdag hadden we vrij, we zijn eerst met Bianca en Ulf wezen ontbijten, en 's middags hebben we ons aan de Independence Pass gewaagd. Daar hadden we geen beter weer bij kunnen hebben, want het was lekker zonnig met een strakblauwe lucht, een erg mooi gezicht met alle steeds geler wordende bomen overal! We zijn op ons gemakje in twee uurtjes naar boven gefietst, dat ging erg lekker al werd het wel steeds frisser hoe hoger we kwamen. Bovenop stond een flinke wind en was het gewoon koud, dus zijn snel weer omlaag gefietst. Alhoewel, snel.. We hadden de wind tegen, en dit is volgens mij de eerste keer dat ik vermoeider werd van het afdalen dan van het klimmen! Terug in het hotel hebben we heerlijk op ons balkon een glaasje wijn gedronken (de fles moest leeg voor we naar huis gingen :-)) en 's avonds zijn we met Ulf en Bianca wezen eten bij het Duitse restaurant dat we vorig jaar in Snowmass Village ontdekt hebben. We hebben heerlijk schnitzel en Apfelstrudel gegeten, en het was erg gezellig!

Op vrijdag gingen we weer naar huis, maar niet voordat we 's ochtends nog een keer naar Maroon Bells gefietst zijn. Voor mij de vierde keer, en de aanhouder wint, want nu was er een blauwe lucht! En waar het uitzicht op de bergen eerder al mooi was, was het nu nog indrukwekkender! Helemaal met de nog geler geworden aspen overal, dat blijf ik een heel mooi gezicht vinden. We hebben dan ook weer de nodige foto's gemaakt, onderweg en natuurlijk bovenaan. Wat het mooie weer en de herfstkleuren betreft hadden we geen betere week kunnen hebben om in Aspen te zijn!

Eenmaal weer thuis zijn we op zatedag naar Jamestown gefietst (daar hebben we voorlopig nog lang geen genoeg van!), Danko is wezen motorrijden terwijl ik even wat boodschappen ging doen, en 's avonds kwamen Bianca en Ulf bij ons aan. Zij waren nog een dagje langer in de buurt van Aspen gebleven en kwamen een paar dagen logeren, erg leuk! Op zondag hebben we uitgeslapen, het bedrijf laten zien en zijn we een stukje wezen wandelen bij Brainard Lake. Ondertussen is het thuis natuurlijk ook herfst aan het worden ookal zijn we hier niet zo hoog als Aspen, en er waren dus ook allerlei mooi verkleurde bomen langs de Peak to Peak. We zijn naar Mitchell Lake gewandeld, waar we een mooi uitzicht hadden over het meertje. Er stond wel een erg koude wind, dus we zijn niet al te lang gebleven, en toen we verder gelopen waren vonden we rijpe bosbessen. Van die hele kleintjes, en heel erg lekker, mmm! Toen we er genoeg gegeten hadden zijn we teruggelopen naar de parkeerplaats en zonder iets te zeggen naar Black Hawk gereden om te gaan eten. Het duurde even voordat dat kwartje viel (voor Bianca en Ulf was tenslotte al een paar jaar geleden dat ze daar geweest waren), maar het plan viel in goede aarde en we hebben erg gezellig en erg lekker gegeten.

Op maandag begon voor ons weer een werkweek, en zijn Ulf en Bianca wezen wandelen in Eldorado Canyon. Daarna zat hun vakantie er ook alweer op, want zij vlogen op dinsdag weer naar Florida. Wel met het voornemen dat ze terug willen komen, dus dat is leuk!
Een paar dagen later leek het voor ons gevoel alwéér weekend, soms gaat de tijd erg snel! We zijn op zaterdag eerst een stukje wezen motorrijden en tegelijkertijd blaadjes kijken. Er stond een flinke wind en het was behoorlijk fris! Dat was voor het eerst dit jaar, en het duurde daarna dan ook wel even voordat we genoeg motivatie bij elkaar geschraapt hadden om ook nog een stukje te gaan fietsen. Uiteindelijk hebben we een rondje om de wijk gemountainbiked, want dan heb je relatief weinig last van de wind, want het was behoorlijk onstuimig. Aan het eind van de middag hadden we afgesproken met Chelsea en Sergio. Enzo had nog een verjaardagscadeautje tegoed, en we zijn even naar het Octoberfest in Longmont geweest. Gezellig!
De volgende dag zijn we 's ochtends gaan fietsen om de wind voor te zijn, en 's middags hadden we een flink eind op de crossmotors willen rijden nu die van Danko het weer doet. En toen wilde die van mij niet starten, en daarna niet blijven lopen. Argh! Uiteindelijk hebben we dan nog maar een kort rondje op de gewone motors gemaakt, ook leuk, maar we hadden eigenlijk wel iets langer willen motorrijden.

Ondertussen is het wel merkbaar dat het herfst is geworden, voor ons gevoel veel te snel! Gelukkig is het nog lekker warm overdag en duurt het nog tot november voordat de tijd verzet wordt, dus wat ons betreft is het nog gewoon zomer.

En ik kan weer filmpjes plaatsen! Bij deze dus nog filmpjes van de MotoGP in Austin, plingeltingelpianomuziek in Durango, kolibries die we vorige maand in Aspen gezien hebben, en een paar niet zo schuwe beesten in onze tuin!