Bruiloft in Madison

Precies een week nadat we naar Vail vertrokken gingen we weer op reis. Deze keer naar Madison, in Wisconsin, voor de bruiloft van Sophie en Derek. Zodra dat nieuws via de tamtam binnenkwam vonden we het direct een heel leuk idee om te gaan, en zo stapten we op vrijdag aan het eind van de ochtend weer eens in een vliegtuig. We vlogen via Minneapolis en waren aan het eind van de middag in Madison. En wat voelde het daar ontzettend vochtig en warm toen we het vliegveld uitliepen! Met de hele lage luchtvochtigheid in Colorado voelde het als een tropisch zwemparadijs, hahaha!

's Avonds zijn we supergezellig en heerlijk uit eten geweest met Derek en Sophie en nog een paar meer ingevlogen bruiloftsgasten. Terwijl we zaten te eten ging de vochtigheid buiten nog wat omhoog, want er kwam me toch een enórme plensbui over. Het goot zo hard dat je letterlijk niet meer naar buiten kon kijken! Heel gelukkig was dat ook meteen de laatste regen die we gezien hebben.

Van tevoren waren de voorspellingen voor zaterdag namelijk ronduit verschrikkelijk, maar 's ochtends was het alleen maar bewolkt. Op aanraden van Derek zijn we ons middageten gaan kopen bij een Duitse bakker, en toen we naar binnen liepen rook het er zelfs naar een Duitse bakker! Oooh, als we zoiets thuis toch ook eens hadden! We hebben ons verlekkerd aan alle heerlijk uitziende broden, en we hebben krentenbollen en een paar zoete broodjes meegenomen voor de lunch. Mmm!

Aan het begin van de middag vertrokken we naar Derek en Sophie, want de bruiloft was in hun mooi versierde achtertuin, inclusief een te schattige opblaaseenhoorn :-). En dat was heel gezellig, heel speciaal met een mooie ceremonie waarbij de zon zelfs ging schijnen!, leuk voor ons om ook een beetje de Nederlandse kant te vertegenwoordigen, en daarna hadden we een hartstikke leuke avond! Wij konden de Nederlandse tintjes van af en toe muziek die in de jaren '90 in Nederland gedraaid werd, satésaus bij het eten voor de liefhebbers, en onder andere tumtum en banaanschuimpjes om van te snoepen heel erg op prijs stellen :-). De avond ging sneller voorbij dan we eigenlijk in de gaten hadden, en hoewel ik wel wist dat het na twaalven zou zijn toen we eens keken hoe laat het was had ik half drie niet verwacht, haha! We hebben maar eens een Uber geroepen die er sneller was dan we hadden verwacht. Daardoor moesten we opeens nog snel opschieten met afscheid nemen alvorens ongeveer letterlijk de deur uit te rennen.

Gelukkig vlogen we de volgende dag pas aan het eind van de middag naar huis, en konden we daarvoor nog even iets afspreken, een hele poos kletsen, en dan minder gehaast vertrekken dan de avond ervoor :-). Dat weekend ging nog eens snel voorbij zeg! Als het toch eens zo kon zijn dat de leuke dingen langer zouden duren voor je gevoel!


Eenmaal weer thuis en op maandag weer aan het werk kwamen er twee hele leuke nieuwtjes binnen, want we kregen bericht dat allebei de Fase 2-proposals gefund gaan worden! 100% succes in die ronde, dat is wel uitzonderlijk! We hebben dus prompt een bedrijfsetentje gepland voor de volgende dag en aan het eind van de dag vonden we het ook een goede gelegenheid om er een glaasje wijn op te drinken samen. Met deze twee projecten erbij ziet de toekomst voor het bedrijf er mooi uit :-).

Verder was het een hete week. Temperaturen van 37 graden, pfff! Zelfs als je 's ochtends ging fietsen was het eigenlijk al bijna te warm, maar natuurlijk konden we het niet laten. Op zaterdag zijn we aan het eind van de ochtend voor het eerst sinds jaren weer eens met de racefiets tot bijna in Jamestown gefietst, want er ligt weer asfalt tot een kilometer onder het dorpje. Erg fijn om dat ritje weer terug te hebben, maar voor de mensen die daar wonen natuurlijk nog veel fijner dat er binnenkort weer een fatsoenlijke weg ligt!

Het was ondanks de hitte ook tijd om Danko's Ducati op te halen van een onderhoudsbeurt. Na de zeer slechte ervaring met de KTM bij de dealer in Denver is Danko overgestapt naar een motorzaak in Fort Collins. Die verkopen ook Triumph, en zo kon ik bij het wegbrengen en bij het ophalen eens in het echt naar een Tiger kijken. En net zoals een paar jaar geleden toen ik de toenmalige nieuwe versie op papier erg leuk vond, vond ik ze in het echt toch niet helemaal 'het'. Dat was ook prompt een eind aan mijn idee om misschien wel een andere motor te willen, hehe, grappig hoe dat werkt.
's Avonds hadden met Bill en Lori afgesproken om iets te komen drinken. Wij vonden het nu wel onze beurt om hen uit te nodigen, mooi aan het eind van de middag wanneer er schaduw is op ons terras en gegarandeerd nog geen muggen (erg belangrijk!). Dat was erg gezellig!

De volgende dag zijn we nog een keertje naar Jamestown gefietst, en 's middags heeft Danko de tegels voor de wc beneden op maat gezaagd. En die werden er na het eten ook al direct ingelegd, wat wel iets langer duurde dan verwacht omdat het zo'n ontzettend onhandige ruimte is om te tegelen. Ruimte is eigenlijk niet het goed woord, want dat is juist wat er niet is in dat kamertje. Maar het ligt er heel erg strak in en het ziet er zelfs zonder voegen al heel mooi uit!