Alweer een maand voorbij

Eind juli stond er voor Danko (en Jeremy) een bliksembezoek aan een conferentie in Hartford (in Connecticut) op de planning. Het was eigenlijk de bedoeling geweest die conferentie over te slaan, maar toen waren daar ineens twee praatjes-op-uitnodiging (zonder dat er überhaupt een aanvraag voor een praatje ingediend was!) en moesten de heren min of meer wel. De tussenoplossing om niet de hele week eraan kwijt te zijn was om op dinsdag te vertrekken, op woensdag de praatjes te geven en daarna onmiddellijk weer naar huis te vliegen. Danko zei dat ze het eens uitgerekend hadden, en dat ze meer tijd in vliegtuigen dan op de conferentie doorgebracht hebben. Ik was niet mee, dat spreekt voor zich! Ik maakte thuis eens wat wandelingetjes naar de post en ik deed die week wat fietsexperimentjes vanaf het werk. Hèhè, wat meer buiten en wat meer beweging :-). We hoorden ook (op één dag!) dat ons Indiase patent is goedgekeurd, net zoals het tweede Europese patent. We moesten zowaar even tellen hoeveel we er nu dan hebben want dat wisten we niet meer, haha!

In dat weekend reed Danko de laatste benodigde kilometers op de nieuwe motor zodat die de eerste beurt kon hebben, en bracht 'm dan ook direct maar naar de dealer. Ik liep wat rondjes door de buurt, belde eens naar huis, en op zondag hadden we 's middags met Chelsea en Sergio afgesproken om te gaan zwemmen. Ofwel 'zwemmen', want we herinnerden ons nog wel hoe ontzettend koud het water in ons zwemmeertje is. En toen bleek dat zowaar heel erg mee te vallen! Op een gegeven moment zei Enzo tegen Sergio dat zij nu gingen zwemmen (en toen moest hij wel, haha!); Viviana en Danko gingen ook, en dus verhuisden Chelsea en ik een paar stoelen naar de rand van het water. Ik wilde toch wel even mijn voeten erin steken, en toen was het water eigenlijk helemaal niet zo koud, maar juist wel lekker! Goh, dat hadden we eerder moeten weten! Ik ben dus ook gaan zwemmen, en moest toen Chelsea aanmoedigen dat het echt niet koud was - meestal ben ik degene die er maar niet door kan komen maar deze keer niet, grappig! Ik nam me prompt voor als Danko op dinsdags en donderdags een groepsrit doet te gaan zwemmen! Tegen kinderetenstijd stelden we voor samen Chinees te eten en ook dat was gezellig. Voor herhaling vatbaar!

De week erna begon met een beetje een jammer nieuwtje, want de nieuwe werknemer die we graag aan hadden willen nemen besloot liever op het lab waar hij ook gepromoveerd is te blijven. Helaas! Aan de andere kant redden we het ook prima zonder een extra iemand, maar een extra persoon was ook welkom geweest. Ik fietste op dinsdag voorzichtig een rondje en ging zwemmen aan het eind van de (warme) middag. Prettig! En minder prettig de dag erna want die twee dingen op één dag bleek een beetje teveel van het goede.
Er was nog een fijne positieve reactie van de marine op de resultaten van een programma dat net afgelopen is en toen was het alweer weekend. En opeens ook al augustus! Dat voelt dan ineens alsof je al zover in het jaar bent, terwijl we nog erg zoiets hebben dat het voorlopig vooral nog zomer moet blijven! Wat dat betreft werden we op onze wenken bediend, want het was flink warm die zaterdag. Het ideale weer om te gaan zwemmen aan het eind van de middag, al hield ik het meest bij drijven want een achillespees was het er niet helemaal mee eens. Het is een beetje zoeken naar het ideale midden tussen wel een beetje voorzichtig zijn maar vooral niet te, en wel een beetje pushen maar dan niet teveel (het in totaal een uur wandelen op zondag bleek aan de verkeerde kant van die vergelijking). Vervolgens was er zo maar weer een week voorbij en konden we het weekend nog een keer herhalen. We hebben een beetje (ik) of wat meer (Danko) gefietst, lekker buiten gezeten en op zondag hadden we met Trent en Sara afgesproken om de MotoGP-race te kijken. We konden eerst nog een poos buiten zitten want het was daar erg lekker weer voor, dat was erg gezellig!

Afgelopen week was er alweer één die zo heel snel voorbij ging. Ik had de volgende afspraak bij de voetspecialist en daar was ik gewoonweg wat nerveus voor van tevoren. Het is toch wat! Terwijl ik heus zelf al wel wist dat alles beter gaat dan een maand geleden (en inderdaad :-)). Alleen blijkt een branderig gevoel van de laatste tijd te komen door een beetje in de verdrukking zittende zenuw in beide enkels en een peesplaatontsteking in beide voeten. Blijkbaar is het niet ongewoon dat je daar last van krijgt, maar dat is wel een jammere ontwikkeling. Het was een optie om er injecties voor te krijgen of speciale (dure) zooltjes te laten maken, maar dat overviel me een beetje en ik wilde eigenlijk liever eerst even aanzien of het ook zonder dat over zou kunnen gaan. In de hoop dat het 'alleen maar' een rare reactie is op meer beweging zoals de fysiotherapeut zei. De arts zei dat dat geen kwaad kon dus dat is het eerste plan van aanpak. Omdat het allemaal heel goed voelde ging ik 's middags lekker een stukje fietsen, en dan een 'echt' rondje in plaats van meerdere dezelfde korte stukjes achter elkaar. Dat ging lekker en was erg fijn! Alleen niet de dagen erna, blijkbaar was ik toch (behoorlijk) te enthousiast geweest met flink geïrriteerde achillespezen tot gevolg. Terugkijkend lijkt het fietsen de oorzaak van de overbelasting, dus dat moest ik voorlopig dan toch maar weer even niet doen. Het is wel jammer om de ene dag te denken dat dat eindelijk weer een beetje leuk begint te gaan om er vervolgens achter te komen dat het juist niet bevorderlijk is. En ik wil nou juist zo graag! – Adem in, adem uit, ander onderwerp!

Stukje bij beetje (en op de avonden dat het niet te warm was boven) heeft Danko ondertussen de deurposten in de badkamer afgewerkt, het wordt telkens weer een beetje mooier! En na de grote bull snake die we een poosje geleden gezien hadden vonden we ook een afgeworpen huid van een heel wat kleinere slang. Die zal ook wel ergens rond het huis wonen, want een dag later zagen we inderdaad een klein slangetje voor het huis. Na wat zoeken denk ik dat het een soort garter snake was, maar welke dan precies dat zou ik niet durven zeggen. En eergisteravond zaten we buiten en na wat alarmerend geblaf een paar huizen verderop zagen we de reden daarvoor langslopen: een lynx met twee jongen! Het blijft gaaf om die zomaar zo rond het huis te zien!