The Highlands, a castle, and a conference

Na Oxford was onze volgende bestemming Glasgow, voor een conferentie. Op vrijdagmorgen namen we de trein, en dat is toch een prettige manier van reizen. We konden mooi naar het landschap kijken dat gaandeweg steeds heuvelachtiger werd, en zagen het hoe langer hoe bewolkter worden des te noordelijker we kwamen. Eenmaal in Glasgow hingen de wolken wel zo ongeveer tot op de grond, regende het, en was het geheel van een druk stadscentrum met veel (neon)verlichting en veel mensen met paraplu’s een behoorlijk contrast met Oxford.

Voor het weekend hadden we vooraf geen plannen gemaakt, dat leek wel zo verstandig omdat we niet wisten wat we moesten verwachten van het weer. Op zaterdag besloten we de Highlands in te rijden, en wel via Loch Lomond en Glen Coe naar Glencoe. Er werd zoveel regen voorspeld die dag dat er een officiële waarschuwing was, maar wij gingen gewoon omdat we toch wel erg graag iets van Schotland wilden zien. En wat hadden we (alweer!) een geluk met het weer! Het was zonnig toen we Glasgow uitreden, en zodra we de stad uit waren hadden we al snel uitzicht op mooie groene heuvels. Niet veel later reden we Loch Lomond and the Trossachs National Park binnen en waren er mooie uitzichten over het meer. We hadden min of meer willekeurig Luss uitgekozen om te stoppen voor het middageten, en daar vonden we toevallig het Luss Smokehouse waar ze sandwiches met hun eigengerookte Schotse zalm verkochten. We konden het zelfs (wel met een jas aan) buiten in het zonnetje opeten! We zijn even door het schattige dorpje gelopen totaan het loch, met een erg mooi uitzicht en een erg frisse wind want de zon was ondertussen nergens meer te bekennen.

Nadat we het loch achter ons gelaten hadden werd het landschap mooier en mooier. De heuvels kon je ondertussen wel bergen noemen, met meer en meer watervalletjes op veel plekken. Duidelijk had het er eerder flink geregend, maar wij hielden het nog steeds droog, met zo af en toe de zon die er even door kwam. We zijn op een paar plekken gestopt om foto’s te maken en van het mooie landschap te genieten. Wat een woest gebied, bergen afgewisseld met water, rotsen, schapen en af en toe een (eenzaam?) huis, en er is zelfs een klein skigebied op een bepaald punt. Het allermooiste stuk was de afdaling naar Glencoe, waar de vallei smaller en steiler wordt, met de mooiste uitzichten over groene bergen en heuvels met watervalletjes, de dalen er tussenin, de wolken die er hingen, en de zon die heel af en toe even tussen de bewolking door wist te komen. Ongeveer zodra we in Glencoe waren kwamen de wolken omlaag en begon het hard te regenen. Hadden wij daar even geluk mee! Als we maar een kwartier later geweest waren hadden we heel wat minder uitzichten gezien denk ik! We zijn in het dorpje even gestopt voor koffie en thee, en zagen het in die tijd plenzen gevolgd door zon, wisselvalligheid op zijn best!
We zijn via dezelfde weg als we gekomen waren weer teruggereden naar Glasgow, en dat was minstens net zo mooi – er waren stukken waar de uitzichten volkomen schuil gingen achter de regen, maar vlakbij Loch Tulla was het ineens even stralend zonnig met de mooiste uitzichten op bergen, groen gras, en de bewolkte lucht. De volgende regenbui vergezelde ons langs Loch Lomond, en eenmaal terug in Glasgow zijn we wezen eten bij een restaurantje dat ik online gevonden had en waar het menu ons wel erg van aansprak. En wat een leuke plek bleek dat te zijn! Een verbouwd woonhuis ingericht in ouderwetse sfeer, en we hadden het geluk dat we nog net het laatste tafeltje konden krijgen. We hebben er gewoonweg heerlijk gegeten, een mooie afsluiting van een erg leuke dag!

Op zondag zijn we nadat we nadat we aan de verplichting onze stand op te bouwen hadden voldaan naar Stirling Castle geweest. Om te beginnen had ik een leuk uitziend lunchplekje gevonden, waar we heerlijke sandwiches gegeten hebben. Dat gaan we nog missen, al die vele leuke plekjes waar je voor maar een paar pond de heerlijkste belegde boterhammen kunt eten! Daarna reden we naar het kasteel, waar we begonnen met rondkijken in de mooi bloeiende en lekker ruikende Queen Anne-tuin, waar je over de kasteelmuren ook een heel mooi uitzicht had op de hele omgeving. Ze wisten vroeger de mooie plekken wel uit te kiezen! Al ging dat vast om de strategische ligging en niet om het panoramische uitzicht, haha! Daarna hebben we het (grote!) kasteel van binnen bekeken, met een aantal ceremoniële ruimten en een gerestaureerd paleis, dat ze er hebben laten uitzien zoals het moet zijn geweest toen het net af was. In het lager liggende ommuurde gedeelte zagen we nog een gevangenisje en kruitopslag, en in de verte een toesnellende regenbui. We waren echt net op weg naar het cafeetje voor wat gewenste koffie en thee toen het daadwerkelijk begon te regenen. Weer net nadat we alles gedaan hadden dat we wilden :-). ’s Avonds hebben we even ons gezicht laten zijn bij de welkomstreceptie van de conferentie en daarna heb ik Danko mee uit eten genomen. Ik had een restaurantje gevonden weer ze op zondagen een Sunday roast op het menu hebben staan. Die dag was het varkensfilet met geroosterde groentes, Yorkshire pudding, en aardappelpuree en geroosterde aardappels. Erg lekker, maar we kregen het (lang) niet op!

De dagen erna hadden we ‘binnendienst’ bij onze stand. Niet onze favoriete bezigheid, maar het hoort er nou eenmaal bij. En dankzij dit soort conferenties hebben we al heel wat mooie plekken gezien dus we nemen het er maar bij :-). We hadden wel een aparte nieuwe ervaring, want opeens was er een voorbeeldkabel weg die we als onderdeel van het standmateriaal bij ons hadden. Iemand heeft die recht onder Jeremy’s en Danko’s neus meegenomen, tot onze verbijstering dat iemand dus zo brutaal is zoiets te stelen! (En het kan niet een vergissing zijn, want we hebben behalve brochures in het geheel geen dingen bij ons voor mensen om mee te nemen.)
Aan het eind van de dag was de exhibitorsreceptie, en waar daar meestal eten bij aangeboden wordt had deze conferentie er een whiskyproeferij bij. Origineel en leuk! En je kon het erg goed ruiken toen ze als voorbereiding (ieniemienie-)proefglaasjes begonnen vol te schenken. Nou houd ik helemaal niet van whisky, maar dit wilde ik toch ook niet aan me voorbij laten gaan. Er waren vier whisky’s die je in een bepaalde volgorde moest proeven, van meer neutraal naar de meer uitgesprokene smaken. En goh, ik bleek dat toch wel erg op prijs te kunnen stellen, tot mijn eigen verbazing! De laatste, meest rokerige whisky vond ik uiteindelijk het lekkerst, ook al vond ik het eerste slokje in eerste instantie maar niks (blijkbaar moeten je smaakpapillen daar even aan wennen?). Net zoals Ulf die dezelfde onverwachte ontdekking gedaan had en zelfs een fles van die whisky had gekocht, wat ik vervolgens ook deed voor ons, want Danko vond dezelfde whisky ook het lekkerst. Een leuk en onverwacht souvenir om mee naar huis te nemen!

Dinsdag en woensdag waren niet erg vermeldingswaarding zou ik nog zeggen. Net zoals maandag regende en waaide het buiten en waren wij vooral binnen. We zijn op dinsdag ’s avonds erg gezellig met een groepje mensen uit eten geweest en op woensdagavond was het conferentiediner. Dat was bij Merchant Square, een plein met allemaal restaurantjes er omheen binnen in een gebouw, waar je zelf kon kiezen wat voor soort eten je voorkeur had. Wij kozen voor de plek waar je een wat Schotse voorgerechtjes kreeg en waar ze haggis hadden als één van de hoofdgerechten. Met ‘neeps and tatties’ (knolraappuree en aardappelpuree), zoals het hoort, en whisky-roomsaus. Echt erg lekker! En tot mijn grote tevredenheid, want dat stond nog op mijn wensenlijstje, haha! Na het eten was er een korte Schotse dansopvoering, dat was erg leuk om te zien, en horen! Het had wat ons betreft wel langer mogen duren. De doedelzakmuziek klonk gewoon zo gezellig!

Vanmorgen was er nog een halve dag conferentie, en daarna hadden we ’s middags vrij. Ik wilde toch nog wel graag iets van de stad zien, en we zijn nog een keer met een ‘hop on hop off’-bus op pas geweest, samen met Ulf en Jeremy. Als eerste zijn we uitgestapt bij ‘the tall ship’, een oud zeilschip dat bij het Riverside Museum ligt. En omdat we er toch waren zijn we het (gratis) museum ook binnengelopen, en wat een vreemde collectie van spullen hebben ze daar! Gave oude auto’s, een gewoonweg enórme stoomlocomotief uit Zuid-Afrika, maar er stond ook een kinderwagen opgesteld, een aantal jurken, wat fietsen, het was wel een beetje een vreemd allegaartje. Daarna hebben we dus bus genomen langs de prachtige gebouwen van Glasgow University. Daar had ik ook wel graag even rond willen lopen, maar dat was even niet zo’n goed plan. Dus stapten we iets verderop uit bij de Glasgow Cathedral, bekeken de mooie kerk en wierpen van een afstandje een blik op de necropolis ernaast. Daarna hadden we op zich wel zin in koffie, maar het was ondertussen ook het eind van de middag, dus namen we de bus naar de halte bij ons hotel. We hebben in de lobby iets gedronken, en hadden zicht op een interessant gemengd publiek: mensen van de conferentie, mensen van de Tour of Britain die zaterdag blijkt te beginnen vanuit het hotel, en heel veel mensen op hun paasbest voor wat de uitreiking voor Glasgow Inspiring City Rewards-gala bleek te zijn. We zijn net nog heerlijk uit eten geweest met Ulf, en dan zit morgen onze reis er min of meer ineens al weer op en vliegen we weer terug naar huis. Wel met de wens om meer van het land te zien, want we hebben het ontzettend naar onze zin gehad hier!