In de krant!

Een paar dagen nadat we terug waren uit Los Angeles belde Danko mij dat ik als ik thuis kwam maar eens op het aanrecht moest kijken naar wat daar stond. Hij wilde er verder niks over zeggen, en ik was dus best wel nieuwsgierig! Toen ik thuis was vond ik mijn favoriete soort post: een grote doos vol met Nederlands lekkers van Anne en Ineke! Jummm! Helemaal als je niet weet dat je het kunt verwachten is dat helemaal geweldig! Drop en thee en ontbijtkoek en rookworst en chocola en kruidenmixjes en zelfs kaas, echt he-le-maal goed! De kaas had het wel een beetje warm gehad, maar het smaakte nog prima. Al weten wij natuurlijk niet hoe die kaas smaakt als 'ie zich niet een week rotgezweet heeft en eruit ziet alsof het een beetje gesmolten geweest is :-D.

In dezelfde week kwam ook het nieuwe frame voor Danko's racefiets. Onder de garantie zou hij een 'vergelijkbaar' frame krijgen als wat hij had, maar wat vijf jaar geleden het beste frame was is nu ongeveer het goedkoopste, en dus heeft Danko bijbetaald om een beter frame te krijgen. Gelukkig deden ze daar helemaal niet moeilijk over en viel de prijs echt hard mee! En het is een erg cool frame. De garantieframes van Fuji zijn niet in dezelfde kleur als de frames die je in de winkel koopt (zeker zodat je ze niet voor een leuke winst verder verkoopt), maar mat-zwart, met uitzondering van waar ze geen verf gespoten hebben en je het carbon ziet. Het is zeg maar het stealth bomber idee, maar dan als fiets! Danko vond dat het dan ook wel een goed moment was om in nieuwe onderdelen te investeren en het eindresultaat is een erg gave nieuwe fiets! Tijdens de eerste rit ermee vond mijn fiets het ook tijd om allerlei soorten herrie te gaan maken. Daar was ik niet blij mee, want ik heb geen garantie op mijn frame! Gelukkig is alleen maar het crankstel kapot, want ik wil helemaal geen nieuwe fiets :-).

Na een hele lange tijd van veel te warm weer om motor te rijden leek het daar vorige week zondag dan eindelijk een mooie dag voor. We hebben lekker een beetje uitgeslapen, 's ochtends lekker buiten gezeten en juist toen we aan het begin van de middag weg wilden gaan kwam er allerlei bewolking opzetten. Sinds ik schreef over de hittegolf zijn we beland in de 'regen-om-vier-uur-'s middags'-periode en we zagen de bui dus al vroeg hangen! Omdat het over het algemeen dan nog wel een paar uur droogblijft zijn we aan ons plan om via Ward naar Nederland en dan naar Idaho Springs te rijden begonnen. Onderin Lefthand Canyon spetterde het al een beetje, en vlakbij Ward kregen we een heftige stortbui over ons heen. We hadden allebei een geventileerde jas aan, en als je het gevoel hebt dat je van een paar druppels al doorweekt bent is dat niet best, haha! Gelukkig was het een kort buitje en konden we daarna 'droog' (als in: het regende niet meer) verder over de Peak to Peak. Alleen niet voor lang, want het werd hoe langer hoe zwarter in de lucht en we konden het links, rechts en voor ons echt flink zien bliksemen. Geen fijn gezicht als je op de motor bent! Eén bliksem was echt zo'n heel lange en dikke die je wel een paar tellen al knetterend kon zien inslaan. Op zich een heel gaaf gezicht, maar toen dus even niet! We hadden ook de pech dat we achter een auto zaten die verschrikkelijk langzaam reed en die we niet in konden halen, dus ik zag al aankomen dat we gigantisch nat zouden gaan worden. Gelukkig hebben we het totaan Nederland gehaald en konden we daar net de motor parkeren en de trein-met-koffiezaak-erin inrennen voordat de zondvloed leek los te barsten. Echt, ik kan me niet herinneren ooit in zo'n regen- en onweersbui gezeten te hebben! We hebben ons dus maar met een beker koffie ergens in het treinstel geparkeerd om de bui af te wachten, en dat duurde zeg maar wel even! Toen het dan eindelijk droog was zijn we (heel verstandig ;-)) mooi terug naar Boulder gereden en vanaf daar nog wat verder naar het oosten. Op de terugweg naar huis moesten we wel even nog een stortbui omzeilen, maar we hebben het droog gehouden!

Verder heeft Danko een paar weken geleden wat ze noemen een 'exclusive option agreement' getekend met de universiteit, wat inhoudt dat hij nu het exclusieve recht heeft om als hij dat wil een licentie van de universiteit te kopen om het patent voor zijn eigen uitvinding te kunnen gebruiken. (De universiteit heeft namelijk als werkgever de eerste optie om een patent aan te vragen als je als werknemer een uitvinding doet.) De universiteit heeft natuurlijk direct een persbericht uitgebracht, wat de lokale krant heeft opgepikt, en dus had Danko vorige week een interview omdat ze daar wel een artikel over wilden schrijven! Er kwam ook een fotograaf om foto's te maken en die heeft er geloof ik een heleboel genomen. In ieder geval stond zijn fototoestel op de ratelstand, haha! Afgelopen maandag stond het artikel in de krant, met een leuke foto erbij, erg gaaf!