Gave MotoGP in Austin
Door: Annemiek
Blijf op de hoogte en volg Annemiek
15 April 2019 | Verenigde Staten, Austin
De volgende ochtend gingen we na het ontbijt op weg naar het circuit. Zoals altijd op vrijdagen was het nog erg rustig met het verkeer en parkeren, en we waren dus mooi op tijd voor het begin van de eerste MotoGP-training. Dit jaar zijn er wat teams in andere kleuren en een aantal nieuwe rijders, dus het was even goed kijken om te zien wie wie was. Een twijfelachtig zonnetje verdween ondertussen steeds tussen de wolken, dat was wel frisjes met de wind die recht op de tribune stond. Gelukkig waren wij voorbereid en konden we een jas aantrekken.
Tijdens de Moto2-training zijn we even bij alle stands op het binnenterrein wezen kijken, daarna zijn we even ergens in de zon gaan zitten om een beetje op te warmen met zicht op MotoAmerica, en vervolgens hebben we naar de Moto3 gekeken terwijl we onze meegebrachte broodjes met ham eer aan gedaan hebben. Dat had nog bijna niet gekund, want eten meenemen is Heel Erg Verboden, zo werd ons op onvriendelijke manier meegedeeld toen we door de tassencontrole gingen eerder op de dag. Gelukkig hoefden we het toch niet ter plekke weg te gooien omdat ze ons niet konden laten zien dat die regel er echt is, maar het is wel ergerlijk dat ze daar op zo’n vervelende manier zo moeilijk over doen en je in feite dwingen ter plekke iets te kopen. (Er is alleen keuze uit allerlei gefrituurde of anderszins ongezond eten.. Als ze nou nog een gezonde optie zouden hebben, maar die is er niet.) Daarna was het tijd voor de tweede MotoGP-training, en daar werd al hard gereden. Dat blijft toch cool! Met regen op de voorspelling voor zaterdagmorgen zou dit al wel beslissend kunnen zijn voor wie er in welke kwalificatiesessie zou komen, dus wij waren blij Rossi ruim bij de eerste tien te zien :-). Ondertussen waren de wolken meest opgelost, was het lekker warm, en vonden wij het een prima moment voor een biertje. Daar hebben we fijn een poos mee in de zon gezeten met zicht op meer langsracende motoren, en toen we bedacht hadden maar eens te gaan en op weg waren naar de uitgang, kwamen we precies langs het amfitheater waar ze handtekeningensessies houden terwijl dat net begon. En zo zagen wij Aleix Esparagaro en Iannone, Dovizioso en Petrucci, Viñales, Rabat en Abraham, Miller en Bagnaia, en uiteindelijk ook Rossi daar langslopen om alle uitgestoken items van een handtekening te voorzien. Toch leuk om zo toevallig te zien! Toen de meeste rijders weer weg waren zijn wij ook vertrokken, op weg naar een Italiaans restaurantje waar we vorig jaar gegeten hebben. We moesten alleen wel eerst even goed ons best doen te achterhalen welke het was, en op welke plek, haha! We hebben het gevonden, hoefden om dat het pas net na zessen was helemaal niet op een tafel te wachten, en we hebben heerlijk buiten op het terras gegeten. Dat was een geslaagde dag!
Zaterdag begon inderdaad regenachtig en bewolkt. Al dekt ‘bewolkt’ de lading niet helemaal, want de dag kwam totaan de middag niet verder dan schemering door alle laaghangende bewolking. We hadden de avond ervoor al besloten de eerste training over te slaan, want er is niks interessants aan om in de stromende regen op een tribune te zitten terwijl er op het circuit vanwege diezelfde regen maar erg weinig gaande is. Dus sliepen wij uit, en zagen vervolgens op de radar een enórme regenbui aankomen. Er werd zelfs een officiële waarschuwing gegeven voor zwaar onweer met hagel, en dus bleven we mooi binnen. Het water kwam inderdaad met bakken uit de hemel aan het eind van de ochtend (en wat ook aan het eind van de training geweest zou zijn), en dus dachten wij de training wel lekker droog in het hotel te kijken. Alleen bleken alle ochtendtrainingen gecancelled te zijn, dus maar goed dat we niet naar het circuit gegaan waren!
We zijn tegen de middag even ergens een broodje wezen eten, en daarna waren we precies op tijd voor de tweede vrije training. Het circuit was nog nat, maar verder was het prompt opgeklaard en zonnig. Wel zo fijn! Iets links van ons op de tribune zat een man met een Franse vlag en een vlag met Zarco's nummer aan een lange stok, waar hij zo goed mogelijk de wind in probeerde te houden. En met succes, want Zarco zwaaide op een gegeven moment en de dag van die man kon niet meer stuk aan zijn opgetogen gezicht te zien! De training werd direct gevolgd door de kwalificaties, waar weer flink hard gereden werd op het ondertussen droog geworden circuit. Het blijft toch indrukwekkend om die motoren te horen, en ze met meer dan driehonderd kilometer per uur over het lange rechte stuk dichterbij te zien komen. Dat gaat wel zo ontzettend hard! Ondertussen was het begonnen te waaien, en waren wij blij jasjes bij ons te hebben. We hebben ook nog de kwalificaties van de Moto2 gekeken en daarna zijn even ergens op het gras in de zon gaan zitten. Ondertussen was het hoe langer hoe harder aan het waaien dus we moesten wel oppassen onze petten niet kwijt te raken. Grappig genoeg kwam zodra we daar zaten Sean langs lopen (die we kennen van het kart-circuitje thuis), die we wel gesmst hadden maar die zijn telefoon niet in de gaten had gehouden. Dat was wel erg toevallig dat je elkaar dan tussen die honderden mensen tegen het lijf loopt! We hebben met een half oogje naar de MotoAmerica-race gekeken, daarna hebben we even bij de Ducati-stand rondgekeken en toen was de middag alweer ruim voorbij. Tijd voor warm eten, waar ik een Europees restaurantje voor had gevonden waar we heerlijke schnitzels hebben gegeten. Mmm!
Veel te snel was het alweer zondag, tijd voor de wedstrijden! We besloten om de warm-up ’s ochtends over te slaan, maar wel te zorgen dat we lekker vroeg op het circuit zouden zijn zodat we alle drie de races konden zien. We hadden zo half wel gezien dat er daarvoor nog een ‘rider parade’ was, maar wat we ons daarbij voor moesten stellen dat wisten we eigenlijk niet. Zo aan het eind van de ochtend was het in ieder geval nog lekker rustig met parkeren, en ik kon toen ik vast de shuttle naar de ingang nam (om niet al teveel te hoeven lopen) nog net het allerlaatste beetje van de warm-up zien op de tv-schermen. We zochten een plekje in de zon en uit de wind, en zo zagen we toevallig alle rijders voorbij gereden worden achterin een stel cabrio’s. Dat ging zonder enige aankondiging, maar dat was dus de rider parade die we toevallig dan toch nog gezien hebben. Grappig!
Tegen elf uur zijn we op de tribune gaan zitten, voor eerst de Moto3-race. Op één van die motortjes zou ik ook weleens een rondje willen rijden bedacht ik me, hehehe. Het was leuk om te zien, met af en toe een mooi stuivertje wisselen in de bochten voor ons. Daarna hebben we even gegeten (onze met succes meegenomen broodjes en appel :-)), en toen was het alweer tijd voor de Moto2-race. Die was leuk om te zien want er werd goed gestreden voor de overwinning. Gelukkig was er deze dag geen regen of harde wind, maar juist prima weer. En uit de wind en in de zon op de tribune was het zelfs best wel warm.
Al snel was het tijd voor de MotoGP, en dat was de beste race in Austin ooit! Marquez reed niet helemaal onmiddellijk bij iedereen weg, en Rossi en Crutchlow konden nog een poos in zijn wiel blijven. Jammer genoeg viel Crutchlow op een gegeven moment, en tot grote consternatie van iedereen schoof Marquez later ook een bocht uit! Hij probeerde nog uit alle macht zijn motor weer aan de gang te krijgen, liet ‘m nog twee keer vallen, en toen was het wel duidelijk dat hij deze race niet ging finishen. Dat was niet de verwachting van tevoren! En zo reed Rossi ineens vooraan, op de hielen gezeten door Rins. Deze race was daardoor heel wat interessanter dan eerdere jaren! Tussendoor zagen we Lorenzo nog zijn motor min of meer aan de kant zetten vanwege een technisch mankement. Helaas was Rins uiteindelijk Rossi te snel af, maar dat was ook een erg coole en welverdiende uitslag! In deze race gebeurde ongeveer meer dan in de drie races die we hier eerder gezien hebben, maar het ging daardoor ook wel heel erg snel voorbij. Ik had niet eens in de gaten hoe snel toen ze ineens al aan de laatste ronde bezig waren!
We hebben nog even gewacht tot iedereen nog een keer voorbij was komen rijden, erg leuk om een heel blije Rins te zien, en Miller (die als derde geëindigd was) een burn-out te zien doen recht voor onze tribune. Wij vonden het intussen tijd voor een drankje, keken nog even naar de parc fermé interviews (Rins had de mooiste uitspraak: "I beat Valentino!") en de huldiging, zaten even in de zon, en daarna gingen we naar het punt waar je aan het eind van de middag even het circuit op mag. In tegenstelling tot vorige jaren waren de meeste garages al dicht en was daar niks meer te zien, behalve nou net de Yamaha-garage. Daar hebben we natuurlijk wel even staan kijken, en op een gegeven moment kwam zowaar Rins langslopen met nog een paar mensen. Ik riep “Congratulations! You did awesome!” en kreeg “Thank you!” terug, dat was toch leuk! Vervolgens verdwenen zij al springend in de Suzuki-garage waar een boel ge-olé-olé klonk en de garagedeur snel dicht ging. Het hele aparte was dat daar verder door niemand om ons heen ook maar op gereageerd werd, want we stonden er heus niet alleen! Er waren ook nog een boel mensen buiten bij Yamaha, maar na een paar jaar wisten we ondertussen dat je niet moet verwachten mensen naar buiten te zien komen. Behalve dan dat Wayne Rainey er naar binnen ging, en we toen toch nog Rossi zagen die door een boel mensen gefeliciteerd werd. Op de spreekkoren werd er zelfs nog even gezwaaid :-). Niet veel later zijn we het circuit afgegaan en naar de ingang van de pits gelopen, in de hoop dat iemand misschien wel weer een toegangspasje weg zou geven. Daar hadden we net pech mee, want mensen naast ons waren de gelukkigen, maar ondertussen hoorde ik zo half iemand zeggen dat Rossi achter het medical center zou zijn. We waren net op het punt om weg te gaan toen hij daar op een scootertje uit tevoorschijn kwam, dat was een leuke verrassing! We hebben toch wel weer heel wat mensen gezien dit weekend, erg leuk! En toen was de hele MotoGP alweer voorbij, zo’n weekend gaat wat dat betreft veel te snel! Met het mooie weer was het wel prima weer om fijn op het terras ergens Italiaans te gaan eten, en daarna hebben we de MotoGP-race nog even teruggekeken. Van de tribune waar wij zaten kun je het best heel goed volgen, maar we hadden er gewoon nog lang geen genoeg van!
Nu is het ineens alweer maandag, en hoefden we niks te doen behalve naar huis vliegen. Onze vlucht was vertraagd, en dus hadden we tijd om tegen het middaguur broodjes mee te nemen en in een parkje op te eten, en daarna even koffie en thee te kopen en die in Zilker Park aan het water op te drinken met uitzicht op downtown Austin. En zo was ons erg leuke mini-vakantie alweer bijna om, dit soort weekends gaat altijd veel te snel voorbij!
Het begin van de MotoGP-race:
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley