A quick trip to Oxford

Na de tussenstop in Nederland was Oxford onze volgende bestemming. Het was een mooi snel vluchtje naar Londen, waar we wel even moesten wachten op onze bagage, en daarna kregen we in het busje op weg naar de autoverhuur een werkelijk enorme stortbui over ons heen. We waren blij dat we onder een overkapping uit konden stappen want anders waren we in een paar tellen doorweekt geweest! Daarna reden we naar Oxford door een mooi golvend heuvellandschap met de volgende plensbui in de verte, en waren we tegen acht uur eens in ons hotel.

De volgende ochtend ging Danko na een vroeg ontbijt op weg naar het instituut waar hij een praatje moest geven (al kun je het eigenlijk niet meer een praat’je’ noemen als het er één is die een uur duurt!) en dacht ik ’s ochtends fijn een stukje te gaan hardlopen. Ik had met behulp van google een mooi rondje bedacht, de avond ervoor nog wel mijn bedenkingen gehad of het ook te nat zou zijn na alle regen, maar het meeste leek verhard en dan dacht ik dat het wel kon. Ik nam eerst een wandelpad langs de Theems, waar ik inderdaad wel flink wat plassen aantrof. Het was leuk lopen langs het water en onder de bomen, alleen krijg je daar niet zo heel veel van mee als je wel op moet letten dat je niet in die plassen terecht komt! Ik kwam langs een sluisje en later een kudde koeien en zag wat dames met modder aan hun benen waarvan ik hoopte dat niet tegen te komen. Ik heb in Godstow een klein stukje langs de weg gelopen voor ik de Port Meadow in kon, wat iets minder een park en meer een heel groot weiland was dan ik had verwacht. Maar je kon aan het gras wel zien waar veel mensen gewandeld hadden en dus leek het prima. Op een gegeven moment begon het wel wat sompiger te worden, en nog weer wat later kreeg ik er ook natte voeten van. Hè, dat was niet wat ik had gewild! Ik ben maar doorgelopen omdat ik het te ver vond om helemaal terug gaan, waardoor ik uiteindelijk wel door het water in het daar blank staande stuk land moest waden om bij de parkeerplaats aan de andere kant uit te komen. Ik had toch al natte voeten en modderige schoenen dus wat dat betreft maakte het ook niet uit dat het water op een paar plekken nog net niet totaan mijn knieën kwam. Hoe dan ook, ik was blij uiteindelijk in het centrum terug te zijn, maar dat was niet het rondje hardlopen dat ik in gedachten had gehad!

Na een late lunch omdat ik met schoenen uitspoelen en al wel wat langer bezig was geweest dan ik had gedacht, moesten we nog ‘even’ regelen dat we ergens een coronatest konden doen, want dat is nog verplicht als je naar China wilt vliegen. En helaas voor ons bleek de enige plek daarvoor op Heathrow te zijn, dus boekten we de vermaledijde testen, stapten in de auto en kwamen in Oxford al in langzaamrijdend verkeer terecht. Het leek krapjes maar het zou moeten lukken, tot we op de snelweg ook weer in de file terecht kwamen. En ondertussen zagen we de minuten wegtikken! Vervolgens was het op het vliegveld niet duidelijk waar je nou wel en niet even mocht staan, dus ik ben de auto uitgesprongen om tien minuten voor sluitingstijd (en tien minuten na de eerste afspraak van één van ons) bij het testcentum naar binnen te rennen, met al onmiddellijk de vraag of ze alsjeblieft-alsjeblieft even zouden willen wachten tot Danko er ook was. “Nee”, zei de baas-dame, dat gingen ze –niet– doen. Danko had ondertussen moeite te vinden waar te parkeren zonder het hele vliegveld nog een keer rond te moeten rijden, en daarna hoe van een andere terminal waar hij ondertussen was zo snel mogelijk weer op de goede plek te komen. Hoe dan ook kreeg ik de strenge dame zover dat ze toch wel een paar minuten wilde wachten al was ze daar helemaal niet blij mee. Maar ik wel! Danko had ondertussen door ongeveer een kilometer aan tunnels gerend en kwam net voordat de aanwezige dames echt ongeduldig werden binnenstuiven. Pff, dat was gelukkig gelukt! Anders hadden we onze vrije dag mogen besteden om nog een keer naar Heathrow te rijden, met ook nog het risico dat je minder dan vierentwintig uur van tevoren tickets zou moeten cancelen als je onverhoopt positief zou testen, op welk moment je dan naar je geld kunt fluiten. Goed, het volgende was om terug te halen hoe we weer bij de auto moesten komen want waar Danko langs was gerend de parkeergarage uit is niet hoe de borden daarvoor staan, maar we hebben het trappenhuis gevonden en konden toen weer op weg naar Oxford. In de volgende file, maar nu was dat niet zo erg omdat we niet per se voor een bepaalde tijd ergens hoefden te zijn. Hehe, dat was gelukkig gelukt!

Gisteren hadden we een dagje vrij, en daar hebben we goed gebruik van gemaakt. Ik heb ’s ochtends nog even de krachttraining gedaan die ik eigenlijk de vorige middag had willen doen, we hebben ergens erg lekker brood gegeten tussen de middag en daarna zijn we iets meer van Oxford gaan bekijken. We zijn door het centrum gelopen en omdat we er toch langs kwamen namen we ook een kijkje in de University Church of St. Mary the Virgin. Toen vonden we het tijd voor koffie en hebben we de scones die bij mijn cream tea hoorden gedeeld, en daarna zijn we Magdalen College gaan bekijken. Oxford heeft zoveel mooie oude gebouwen en dit college hoort daar zeer zeker bij! We hadden het ongeveer voor onszelf, en hebben lekker de tijd genomen om rond te lopen, foto’s te maken en door de bijbehorende tuinen te wandelen, waar allerlei wilde bloemen bloeiden, er bloesems aan de bomen zaten en we hertjes in het park gezien hebben. Dat was fijn! Toen we klaar waren hadden we wel weer wat kilometers in de benen en zijn we ergens in een pub even iets gaan drinken. ’s Avonds nog ergens uit eten en vervolgens was het vanmorgen alweer tijd on te vertrekken. Dat was even een snel reisje!