Afstuderen en jarig :-)

Na ongeveer een maand is het wel weer eens tijd om hier iets nieuws te schrijven. De afgelopen weken ben ik heel erg druk geweest met het schrijven van een literatuuroverzicht voor mijn afstudeeronderzoek, waarvoor ik al wel genoeg achter mijn computer mocht zitten typen. Waardoor ik niet zoveel zin had om dat langer te doen dan absoluut nodig.
Door alle ibuprofen die ik moest slikken tijden de ‘rsi’, kon ik het overzicht wat ik toen had geschreven overnieuw gaan doen. Het was namelijk te vergelijken met iets dat je zou schrijven als je elke dag tijdens het werk een fles wijn leeg zou drinken. Niet zo heel goed dus! (Slecht is een betere omschrijving) Voor de vierde keer een stapel artikelen doorlezen en samenvatten was echt ERG saai, maar het is af!! (Ter vergelijking, ik ging van 1,5 kantje toegepaste literatuur naar 13. Ik denk dat dat wel genoeg zegt.) Nadat we vorig weekend wilden gaan skiën maar nog voor de Eisenhower tunnel omgedraaid waren, heb ik ‘s middags maar een laatste aanval op het overzicht uitgevoerd. Elf uur later was ik klaar :-D, weliswaar midden in de nacht, maar toch.

De mislukte skitrip werd veroorzaakt door sneeuw en wind. Wanneer we gaan skiën rijden we via highway 93 naar Golden, waar we Interstate 70 nemen om bij de skigebieden te komen. Highway 93 wordt afgesloten als het hard waait, om te voorkomen dat de auto’s erop van de weg af waaien. Hier konden we dus niet langs, waardoor we of via Denver moesten rijden, of via Indiana Street, waar je halverwege toch weer op de 93 uit kunt komen. Deze straat is nogal heuvelig, het was behoorlijk glad, en in combinatie met gekken (ja, echt!) die ook op het gladde gewoon hard remmen om niks en mensen met achterwielaandrijving die overdwars op straat staan omdat ze vast zaten, schoot ook dat niet erg op. Ook de I-70 was op sommige plaatsen glad, waardoor er snel ongelukken gebeuren. Mensen letten hier namelijk soms wel op, maar meestal niet. Wat te zien was aan twee minivans en een SUV. De laatste had vergeten te remmen, waardoor de eerste twee in de kreukels lagen. Vooral de middelste auto was wel tamelijk total loss.
Over het algemeen duurt het ongeveer anderhalf uur om in Keystone te komen, nu stonden we na twee uur rijden in de file, vijf kilometer voor de tunnel die door de continental divide gaat. We zijn dus maar omgedraaid. Want om nou drie uur te rijden, twee uur te skiën en weer minstens drie uur terug te moeten rijden zagen we niet zo zitten.

En afgelopen vrijdag was ik jarig :-). Helaas zijn er wat cadeautjes nog steeds onderweg, maar ik had in Nederland ook een paar cadeautjes gekregen die ik keurig dicht had gelaten. Danko had me nog mooi voor de gek gehouden door net te doen of hij alleen chocola gekocht had, maar dat was niet zo :-). Na een hele dag van alles doen (maar bijna zonder te werken) zijn we uit eten gegaan. Dat paste nog net, want we hadden ongeveer een uur de tijd. Gelukkig was het niet heel erg druk en waren we na 50 minuten erg vol weer buiten. Ik kreeg namelijk een gratis toetje waar je ook met z’n tweeën meer dan genoeg aan hebt. (Een dubbele brownie met slagroom en chocolademousse en -saus, hoe je zoiets in je eentje op zou moeten krijgen zou ik niet weten!) Daarna moesten er nog taarten afgemaakt worden en toen stonden er al mensen op de stoep die we hadden uitgenodigd voor een feestje. Het was heel erg gezellig, iedereen was nogal onder de indruk van de taart (Amerikanen zijn wat dat betreft echt niks gewend, taart is hier over het algemeen niet zo heel lekker), en om half twaalf was iedereen alweer naar huis en konden we opruimen. In totaal hebben we 14 bierflesjes en 3 wijnflessen weggegooid ;-).