Zo hard ging ik nog nooit!

Afgelopen weekend hadden we drie dagen vrij omdat het maandag Martin Luther King day was. Hans (komt uit Duitsland en werkt ook bij NIST) was op het idee gekomen om een huisje in de bergen te huren zodat we drie dagen zouden kunnen gaan skiën, en dat zagen we wel zitten!
Na een lange boodschappentrip op woensdag (Hans en Thomas wilden naar de Costco – een soort Macro – in Aurora, maar waren vergeten om een routebeschrijving mee te nemen ... :-D) en een bezoek aan de liquor markt op donderdag zijn we vrijdag aan het eind van de middag naar Silverthorne gereden. Meestal wordt er aan het eind van de tunnel door de continental divide gewaarschuwd voor gladheid op de afdaling, en deze keer was het inderdaad spekglad! Er lag wat ze hier ‘black ice’ noemen, een ijslaag op de straat die je niet ziet. Met een pick-up voor ons een een vrachtwagen naast ons hadden we ineens geen grip meer terwijl we wel net iets harder gingen... Gelukkig was er op het allerlaatste moment een stukje schoon asfalt waardoor we niet in een aanrijding beland zijn. Pfjew!

Eenmaal aangekomen in de condo was die een stuk groter dan verwacht, met alles erin wat je maar nodig zou kunnen hebben. Ik heb wel even de koelkast uitgemest zodat onze boodschappen er iets beter in pasten, we hadden ook niet zo’n zin in iemand anders zijn over-de-datum-spullen! We hebben lekker gebarbecued (Thomas had curry gewürz!) en voor de open haard gezeten.

Zaterdag zijn we gaan skiën in Copper. Het was best koud en het waaide, maar nog wel uit te houden in de lift. Ik heb ontdekt hoe ik écht hard een blauwe piste af kan, gaaaaaf :-D! Wel met het gevolg dat ik nu alle groene pistes een beetje saai vind, maar dat is niet erg!
’s Avonds hebben we onder het genot van een drankje in de hottub gezeten (de heren)/een boek gelezen (ik, het vroor me wel iets te hard) en daarna weer gebarbecued. Dat is nog helemaal niet zo gek in de winter! --> Barbecues hebben hier trouwens altijd een deksel, dus het is niet zo dat je eten aan de onderkant verbrandt en aan de bovenkant bevriest! Na het eten hebben Thomas en Justin Feuerzangenbowle gemaakt. Dat lijkt op glühwein, alleen brandt je de suiker erin met behulp van rum in plaats van dat je het gewoon toevoegt (aldus Thomas, ik heb nog nooit zelf glühwein gemaakt). Het was lekker! En gaaf om de suiker en de alcohol te zien branden :-).

Zondag zijn we ook in Copper gaan skiën en het was helemaal niet koud! Halverwege de dag kwamen Thomas en ik op het (niet zo heel) geweldige idee om van de ene kant van het skigebied naar de andere kant te skiën omdat daar minder ijs was. Dat hebben we geweten! Het paadje dat je kunt nemen is namelijk redelijk vlak en gaat af en toe een beetje omhoog... De volgende keer nemen we wel een lift extra! Gelukkig was het wel de moeite waard en hebben we de rest van de middag wel wat snelheidsrecords gebroken! Verantwoorde snelheidsrecords, voor de goede orde :-). ’s Avonds hebben we uitgebreid gegeten, Amber (de vriendin van Hans) had namelijk een diner om ‘u’ tegen te zeggen gekookt voor Justin (collega van Danko) zijn verjaardag: salade, frittatta met tomatensaus, ham met blauwschimmelkaas, spinazie-gnocchi en als laatste voorgerecht geroosterd stokbrood met ham, kaas, peer ... en walnotendressing. Ik wist al wel dat ik niet erg goed tegen onder ander walnoten kan, maar nu kreeg ik blijkbaar wat meer binnen dan bij andere gelegenheden. Het leek wel alsof ik botox-injecties in mijn lippen had gehad en het zag er niet uit! Daar moest ik in Nederland maar eens naar laten kijken denk ik. Na even uitbuiken waren er nog twee soorten zalm (gebarbecued en met roomsaus) met orzo (pasta in de vorm van rijst) en als toetje Baumkuchen (door Hans geïmporteerd uit Duitsland, mmm!) en chocolade-dessertwijn. We hebben heel erg lekker gegeten!

Op maandag zijn we tenslotte gaan skiën in Winter Park, en ook daar was het koud! Na twee dagen hadden we ook wel behoorlijk spierpijn, dus hebben we niet de hele dag volgemaakt. Dat maakt gelukkig niks uit met een seizoenskaart! Ik was er nog wel in geslaagd om na het skiën op de parkeerplaats onderuit te gaan. Ter herinnering heb ik nu 15 cm grote blauw-paars-zwarte plek op mijn been!


Ondertussen is in ons nieuwe huis de verwarming, riolering en de sprinkler-installatie aangelegd, en Danko ontdekte gisteren dat ze ook in elke kamer high speed internet aangelegd hebben. Op ons aandringen (en na extra betaling) komt er isolatiemateriaal tussen de begane grond en de bovenverdieping, maar de aannemer wilde niet ook de muren doen. Ons huis schijnt voor Amerikaanse begrippen heel erg goed gebouwd te worden, alleen valt dat ons niet op omdat we de Nederlandse manier gewend zijn! Het is wel jammer dat de oplevering een maand vertraagd is (het lijkt alsof ze in de tijdsplanning geen rekening gehouden hebben met de feestdagen), maar hoe later we een hypotheek afsluiten hoe beter! Je mag (en kan) dat namelijk niet doen tot één à twee maanden voor de overdracht, dus nu kan de rente nog iets langer omlaag gaan voordat we die vast moeten zetten :-).

We hebben ook al de eerste aankoop voor het nieuwe huis gedaan, namelijk een nieuwe stofzuiger. We hadden zo’n standaard rechtopstaand Amerikaans ding waarmee je niet in hoekjes kunt komen of ergens onder en dat nou niet echt veel stof opzoog (lees: irritant ding!!). Bovendien willen we die absoluut niet gaan gebruiken op de houten vloer die we in ons nieuwe huis willen gaan leggen (hard plastic wieltjes...). Na wat zoeken hebben we nu een ‘canister’ stofzuiger, oftewel een Nederlands type karretje dat je achter je aan kunt trekken en dat inderdaad doet waarvoor het gemaakt is. Na één keer het huis gezogen te hebben was de stofbak al helemaal vol! Bovendien filtert ons nieuwe speeltje de lucht, dat scheelt weer in de stofverspreiding!


Dan nog Oud en Nieuw, al is dat alweer meer dan drie weken geleden. Het was wel on-Nederlands genoeg om nog even vermeld te worden ;-). We zijn namelijk uiteindelijk thuis gebleven omdat iedereen ofwel vroeg naar bed wilde (!!!) of bij –18°C met de bus naar een salsa-café in Denver. Wij hebben dus gezellig met z’n tweetjes Carcassonne gespeeld en om 12 uur wijn-met-prik gedronken. Alle buren hadden toen al het licht uit, er was niemand op straat (vuurwerk is verboden...) en op televisie konden we kijken naar de al twee uur oude jaarwisseling in New York. Amerikanen weten duidelijk niet hoe ze Oud en Nieuw moeten vieren!