De stofzuiger en modeshowdingen

Met het mooie weer van de laatste tijd (afgezien van nog een paar sneeuwbuien tussendoor) hebben we weer flink veel gefietst. En zo af en toe heb je dan van die dagen dat het net lijkt alsof het vanzelf gaat. Twee weken geleden was ik op mijn mountainbike meegegaan met de Carter Lake ride en ik ben nog nooit zo ver bij de groep gebleven als toen, zelfs niet op de racefiets! Ik heb het gered tot bijna onderaan de klim naar het stuwmeer en toen ik de groep uiteindelijk moest laten gaan ving ik zo her en der wat opmerkingen op van mensen die nogal verbaasd waren dat ik toen pas het tempo niet meer kon bijbenen. Sommigen vonden het ‘unreal’ en een poosje eerder had iemand anders ook al gezegd dat ik goed bezig was. Een poosje later fietste ik achter die persoon en zag ik op zijn shirt staan dat het de kampioen was van Trinidad en Tobago (Ryan Sabga). Toch leuk als je daar een compliment van krijgt!
Omdat ik toch al vlak bij Carter Lake was heb ik het rondje erlangs ook maar ‘even’ gefietst omdat ik nog geen zin had om om te draaien en naar huis te gaan. Normaal gesproken ga ik naar huis zodra ik de groep kwijt ben, en Danko was nu dus wel een beetje verbaasd dat ik dat niet had gedaan haha!

Afgelopen weekend zijn we ook weer met een flink stuk fietsen begonnen en daarna hebben we lekker van het zonnetje genoten. We hadden bij de post een paar waardebonnen gekregen voor een koffiezaakje op Pearl Street, en dus zijn we eerst lekker gaan koffiedrinken en hebben we daarna nog lekker over de mall gelopen en mensen gekeken. Voor zondag hadden we bedacht dat we wel eens een grote voorjaarsschoonmaak konden houden, alleen ging dat niet helemaal zoals gepland! Nadat ik de bovenverdieping had stofgezogen klonk de stofzuiger ineens een beetje raar. We hebben die dus maar eens een poosje laten afkoelen en daarna wilde Danko de trap gaan zuigen. Daar kwam hij alleen niet zover mee, want voor hij halverwege was, was de stofzuiger doorgebrand! Wel ptvrdr, want dit is dus de tweede keer binnen drie jaar dat een stofzuiger van dit type kapot gaat! Deze was dan wel de gratis vervanging van de eerste, maar toch. Je mag toch verwachten dat je zo’n ding kunt gebruiken om te stofzuigen zonder dat het kapot gaat! Omdat er ook ineens iets rammelde wilde Danko de stofzuiger open maken om te zien wat er dan precies kapot gegaan was, maar daar moest hij eerst een apart setje inbussleutels voor gaan kopen omdat er overal van die aparte schroeven in zaten. Toen we uiteindelijk bij de oorzaak van het gerammel waren bleek het een moertje te zijn die was losgegaan, waardoor de ventilator het niet meer deed en het hele boeltje dus doorgebrand is. Dat viel niet meer te repareren, en nadat we onze frustraties met de bijl op de resten van de stofzuiger hadden botgevierd :-D, zijn we maar eens op internet gaan kijken naar we een nieuwe stofzuiger. Gelukkig zijn de stofzuigers die je zeg maar achter je aan trekt hier nu een beetje meer ingeburgerd dan de vorige keer dat we zo’n ding zochten, maar dan nog sla je af en toe stijl achterover van was die dingen moeten kosten. Wie betaalt er nou bijna $700 voor een stofzuiger?! Uiteindelijk vonden we op de website van de Costco een stofzuiger van Electrolux die redelijk aan de eisen voldeed en die hebben we dan maar gekocht. Eigenlijk hadden we er gewoon ergens één in een winkel willen kopen, maar omdat je dan niet zoveel hebt om uit te kiezen hebben we de eis ‘eerst zien, dan kopen’ maar laten vallen! Vandaag zat de stofzuiger al bij de post en Danko had ‘m al uitgepakt toen ik thuis kwam. Het eerste dat ik dacht is “Yeah, een echte stofzuiger!”, haha! Hopelijk houdt deze het iets langer vol dan degene die we hadden! We zijn er al wel achter gekomen dat je het dubbele moet betalen als je ‘m rechtstreeks bij Electrolux koopt, dus dat hebben we dan alvast goed gedaan :-).

Vorige week woensdag was het tijd om kleren te passen voor de modeshow en ik moest daarvoor ‘s morgens om elf uur bij Rags Consignment zijn. Voor het passen gebruikten ze gewoon één van de pashokjes in de winkel, en daar hingen netjes in plastic drie setjes kleren aan hangers met sieraden en schoenen erbij. Als eerste moest ik een zwarte cocktailjurk aanpassen en die kwam met een zwarte hoge hoed met pailletjes, een ketting met grote kralen, en schoenen met de hoogste hakken die ik ooit heb aangehad. De jurk paste echt precies en het effect daarvan was best grappig: de persoon die de leiding heeft over de modeshow zei “Oh, you’re such a vision!” en toen ik daarna even door de winkel op en neer moest lopen hadden anderen ook van die bewonderende blikken op hun gezicht. Haha, dat ben ik dus echt helemaal niet gewend! Er werd een foto genomen en daarna was het tijd voor outfit nummer twee, een rokje met een topje met pailletjes, een grote blauwe zonnebril, waarbij ze nog even de goede tas en oorbellen moesten zoeken. Er moest dus eerst dit en toen dat geprobeerd worden, en het is best grappig als er zo’n drukte over je gemaakt wordt! Het grappige was dat ik op een gegeven moment iemand aan het schrikken maakte door oorbellen aan te pakken, want die persoon dacht dat ik een etalagepop was, haha! Toen de goede oorbellen en tas gevonden waren werd er nog een foto gemaakt en toen was ik klaar. Ze vroegen of ik de schoenen mee naar huis wilde nemen zodat ik er een beetje aan kon wennen, en dat leek me wel een goed idee! Danko moest hard lachen toen hij ze zag, maar nadat ik ze een paar keer aan heb gehad onder het eten koken gaat het al heel wat beter om er op te lopen!
Gisteravond was er een 'dress rehearsal' en zodra iedereen er was en een beetje van de hapjes gesnoept had werden iedereens schoenen uitgedeeld. Het was grappig om van meerdere mensen te horen dat die van mij wel erg hoog waren, haha! Als eerste werden de huishoudelijke zaken uitgelegd. Er zullen in totaal tien mensen zijn om bij iedereen het haar en de make-up te doen, en degene die de leiding heeft over de haarafdeling schijnt dat soort dingen vaker te doen, onder andere voor Fashion Week in New York. Haha, dat is toch wel leuk! Er werd ook gezegd dat we onze eigen mascara mee moesten nemen (dat moet ik dus nog maar even gaan kopen!) en dat in de week voor de modeshow onze nagels (alle twintig) gedaan zullen worden bij een salon ergens in Boulder. Leuk! Daarna werd uitgelegd hoe ze de ruimte in het St. Julien hebben ingedeeld, en hoe het werkt achter de schermen. In totaal zijn we met z'n vierentwintigen, en de meeste mensen hebben twee verschillende outfits. De totale tijd voor de modeshow: veertien minuten! Daar had ik nog helemaal niet zo bij stil gestaan, maar dat kost in verhouding een boel tijd om te organiseren zeg! Daarna was het tijd om een paar keer de hele showvolgorde te lopen, zodat iedereen een beetje een gevoel kon krijgen voor hoe dat werkt. Tegen de tijd dat we daar mee klaar waren hadden de meeste mensen zere voeten en het was erg fijn om aan het eind onze schoenen uit te doen! Aaron zei ooit dat er geen beter gevoel is dan aan het eind van een dag skiën je skischoenen uit te trekken, maar het is nog veel fijner om na een paar uur je hele hoge hakken niet meer aan te hebben, haha! Ik ben gelukkig ook niet de enige er nogal aan moet wennen, want ik loop bijna nooit op hoge hakken. Omdat het regende had ik aangeboden om iemand die op de fiets was gekomen even naar huis te brengen. Zij zei dat ze bij een sportschool werkt waar ze een mooie grote zaal hebben met spiegels, en ze stelde voor dat we dan wel een keer konden afspreken om een keer een beetje te oefenen. We willen er tenslotte niet uitzien als een soort Bambi in rare schoenen zoals iemand het zo mooi omschreef!

En het beste heb ik voor het laatst bewaard, want we vliegen vanavond naar Las Vegas voor een weekendje weg! Danko wilde weleens in het Wynn slapen dus dat gaan we doen. Dat casino heeft per kamer maar liefst 1 miljoen dollar gekost om te bouwen, het is het duurste bouwproject dat ooit in Amerika door één iemand is uitgevoerd! Als enige plannen hebben we lekker uitslapen, lekker bij het zwembad liggen, lekker rondlopen, rondkijken en misschien een beetje winkelen, lekker eten, en lekker genieten van even een paar daagjes weg!