The Conch Republic

Vorige week zaterdag zijn we vertrokken naar Florida voor een meeting waar Danko naartoe moest en waar we een paar vakantiedagen omheen geplakt hadden. We hadden ruim de tijd om naar het vliegveld te gaan, want we vlogen pas aan het begin van de middag. En we hadden het voordeel om voorin te mogen zitten met het genot van middageten op een echt bord met echt bestek, en een wijntje in een echt glas :-). We vlogen via Atlanta en uiteindelijk waren we rond half negen in Tampa, en konden we op weg naar ons hotel. Daar hadden we met Ulf en Bianca afgesproken, en na een erg gezellige avond zijn we de volgende dag naar Busch Gardens geweest, een combinatie van pretpark en dierentuin.

Van tevoren had ik verklaard dat ik mooi niet in wat voor achtbaan-over-de-kop dan ook zou gaan, maar daar kwam gaandeweg de dag zeg maar verandering in, haha! Na een muis-achtbaan en toch maar eentje met een klein loopinkje had ik de smaak te pakken en heb ik me via een achtbaan waar je vooruit geschoten wordt, een hangende achtbaan en een wel heel schokkerige achtbaan opgewerkt naar eentje waarvan ik toen ik ‘m ’s ochtends zag gezegd had dat ik dat nooit zou doen. Alleen was de wel erg schokkerige achtbaan niet zo’n leuke afsluiter van de dag, en toen wilde ik de heel-hoge-loodrecht-naar-beneden-gaande achtbaan toch wel proberen. Ik heb geloof ik nog nooit zo hard gegild, maar die was echt gaaf! En dus ging ik ook nog een tweede keer!
‘s Avonds zijn we naar ons hotel in St. Petersburg gereden voor de meeting waar Danko naartoe moest. En eerlijk gezegd heb ik daar een paar dagen heerlijk een beetje uitgeslapen, de fitnessruimte gebruikt en met mijn neus in een leesboek gezeten.
Op woensdagmiddag was de meeting voorbij en zijn we op weg gegaan naar Key Largo waar we hotel geboekt hadden als tussenstop op weg naar Key West. Op zich was dat maar een paar uur rijden, maar het leek alsof er maar geen eind aan kwam!
De volgende dag zijn we gaan snorkelen in John Pennekamp Coral Reef State Park. Daar kun je met een bootje naar een koraalrif dat een paar mijl buiten de kust ligt om te snorkelen. En zoveel levend koraal had ik nog nooit gezien! Het was alleen jammer dat er hele grote kwallen zaten waar je liever niet mee in aanraking wilde komen. Het was dus een beetje oppassen geblazen om niet per ongeluk tegen zo’n ding aan te zwemmen! Na het snorkelen zijn we verder gereden naar Key West waar we aan het begin van de avond aankwamen. Dit is het zuidelijkste puntje van het vaste land van de Verenigde Staten, en er staat ook een mooie steen op het allerzuidelijkste puntje zodat je daar als toerist mee op de foto kunt gaan (wij zijn niet aangesloten in de rij die erbij stond :-)). Alleen is het echte allerzuidelijkste puntje een klein stukje verderop, op de niet voor publiek toegankelijke marinebasis!

De volgende ochtend hebben we lekker uitgeslapen en vroegen we ons toen we wakker werden af wat de soort van herrie was die we hoorden. We hebben er verder niet over nagedacht totdat iemand aan Danko vroeg of we ook bij de power boat races gingen kijken die middag. Blijkbaar waren er net deze paar dagen de wereldkampioenschappen, en we zijn dus maar even een kijkje gaan nemen! Ik had iets van drag races verwacht, maar dit was wedstrijd over een aantal rondes als voorronde. We hadden binnen de kortste keren al geen idee meer wat voor en achter was, helemaal omdat er verschillende soorten categorieën leken te zijn, maar die boten waren toch wel gaaf om te zien! Er waren er een paar die klonken als een straaljager als ze langskwamen, en andere maakten gewoon een belachelijke hoeveelheid herrie, haha! Na een half uurtje was de wedstrijd afgelopen en hadden we geen idee wie er gewonnen had. We wisten wel dat we het veel te warm hadden zo in de zon! We zijn een terrasje gaan zoeken waar we in de schaduw konden zitten en we hebben als lunch key lime pie gegeten met een biertje erbij :-). En daarna hebben we nog een stukje over het kerkhof gelopen. Volgens mijn reisgids waren daar grafstenen met rare inscripties, en dat was inderdaad waar! “I told you I was sick” is wel de vreemdste die we gezien hebben!

Eergisteren was onze laatste volle dag in Key West en zijn we een dagje naar Dry Tortugas National Park geweest. Dat park ligt ongeveer honderd kilometer ten westen van Key West in de Golf van Mexico, en het was wel even varen voor we er waren. Maar dan heb je ook iets! Op één van de eilandjes hebben ze in de negentiende eeuw een groot fort gebouwd, en dat is toch wel een erg gaaf gezicht met het hele blauwe water en de palmbomen erbij! We hebben het fort een beetje bekeken en zijn toen gaan snorkelen. Aan een stel half vergane ijzeren pilaren was er heel gaaf koraal in allerlei vormen en kleuren met heel veel kleine visjes ertussen. Na het snorkelen hebben we een poosje op het strand geluierd en daarna was het alweer tijd om terug te varen naar Key West.

Gistermorgen hebben we nog wat meer bij het zwembad gezeten en zijn we ‘s middags gaan snorkelen bij Fort Zachary Taylor. Daar was het een drukte van belang, want er waren weer power boat races (de finale?) en vanaf het State Park kon je dat ook goed zien. We hebben dus eerst naar een stuk van die wedstrijd gekeken. Het duurde wel even voordat het eindelijk begon omdat ze moesten wachten tot een zeeschildpad van de route was weggezwommen, en daarna hebben we het ook niet helemaal afgekeken tot het eind, want we hadden het wel gezien. In plaats daarvan zijn we gaan zwemmen, en daar zijn we ook weer redelijk snel mee gestopt omdat je niet zoveel kon zien onder water. Ik ben nog even bij het fort zelf gaan kijken, en daarna zijn we teruggereden naar Key Largo, voor ons laatste nachtje in Florida. En poe hee, wat duurde het lang voordat we daar waren! Om wat voor reden dan ook rijden mensen hier rustig vijftien mijl per uur langzamer dan de maximumsnelheid, en dan schiet je dus niet erg op! We waren dan ook blij dat we na wel drie hele dagen rijden (zo voelde het tenminste) eindelijk bij ons hotel waren!

Vandaag is dus ons laatste dagje in Florida. We vliegen vanmiddag vanaf Miami terug naar huis, en omdat we nog maar een klein stukje hoeven te rijden naar het vliegveld hoefden we ons niet te haasten vanmorgen. Er gaat toch niks boven aan het water zitten en lekker lang ontbijten!