Nog niet echt lente

Ondanks dat het ondertussen officieel lente is hebben we nog weer een paar sneeuwbuien gehad. Afgelopen donderdag kregen we zelfs nog weer vijftien centimeter! Daar waren we niet zo blij mee, maar aan de andere kant konden we nog wel weer een dagje gaan skiën op vrijdag. Dit keer zijn we weer eens naar Copper gegaan, want we waren twee weken geleden al nog een keer naar Winter Park geweest.
Terwijl we in de eerste lift omhoog zaten zagen we iemand in volle vaart rechtuit van de piste onder ons afkomen. Het zag eruit alsof die persoon het allemaal niet meer onder controle had, en hij of zij ging recht op één van de liftpalen af. Op het laatste moment kwam er een onhandige bocht de andere kant op, in de richting van wat bomen, en daar kwam de afdaling abrupt met een klap tot stilstand, met gegil tot gevolg. Heel akelig om te zien, en ik besefte me opeens hoe gevaarlijk skiën kan zijn. Ik had de vaart er dan ook niet in, de eerste afdaling! En toen ik daarna langs de valpartij kwam ben ik toch maar even gaan vragen of alles goed was omdat ik het had zien gebeuren. De aanwezige ski patrol wilde daar eigenlijk geen antwoord op geven, en dat is natuurlijk ook niet zo gek. Daarna kregen ze pas in de gaten dat ik gezegd had dat we het gezien hadden, en toen stelden ze het toch wel erg op prijs dat ik dat even op wilde schrijven en mijn contactinformatie achter wilde laten. Het grappige was dat ik ondertussen in het Nederlands een praatje stond te maken met één van hen! Die man had drie jaar in Soesterberg gewoond, dat is toch wel grapppig!
Ik denk zo dat dat wel de laatste keer skiën was voor deze winter, want het wordt zo langzamerhand eindelijk mooier weer en we hebben het plan opgevat om volgende week te gaan kamperen in Moab :-). Even het warme weer opzoeken! We hadden eigenlijk in het weekend willen gaan, maar we konden op onze ondertussen favoriete camping al geen plek meer reserveren. Blijkbaar begint er in het weekend een Jeepfestival, en dus gaan we nu maar iets eerder en op de bonnefooi. In de hoop dat we nog ergens een mooi plekje zullen vinden voor onze tent!

Eventjes lekker een paar dagen er tussenuit, en dat mag ook wel na alle drukte van de laatste paar weken. Het is heel druk geweest met het wikkelen van een dummykabel voor ... onze eerste commerciële verkoop! Dat had nog wel wat voeten in de aarde, want de wikkelmachine heeft een flinke hoeveelheid kinderziektes. Niet heel vreemd voor een prototype, maar wel vervelend, en ondertussen is er dan ook het één en ander (grondig) aan veranderd. Voor de lange termijn staan er nog flink wat meer aanpassingen op de planning, en voor de korte termijn ligt er een hamer binnen handbereik!
Er dienden zich ook een paar min of meer verplichte zakenreisjes aan, waardoor Danko nu precies de dagen vlak voor we naar Las Vegas gaan naar een meeting moet in Philadelphia. Hij kan net op tijd thuiskomen op donderdagavond zodat we op vrijdagmorgen voor ons weekendje weg kunnen vertrekken! En dat wordt gevolgd door een meeting in upstate New York vlak nadat we terug zijn van ons bezoekje aan luilekkerland. Er was ook een conferentie in Hamburg die niet overgeslagen kon worden, en we weten nu dat je beter niet in mei daar naartoe kunt gaan vanuit Amerika, want je betaalt daadwerkelijk de hoofdprijs voor het vliegticket! Verder is het eerste patent goedgekeurd in Korea :-D, terwijl het Amerikaanse patentenbureau voor hetzelfde patent met allerlei bezwaren kwam. 'Patent' is dus gewoon een korte manier om 'gebed zonder eind' te schrijven, haha!
En Danko hoorde dat hij een prijs gewonnen heeft; de Boom Award voor zoals ze het zelf zeggen 'veelbelovende wetenschappers die belangrijke bijdragen aan het vakgebied geleverd hebben'. Die wordt op een conferentie in de zomer uitgereikt, dat is toch wel heel leuk!

Onderweg naar Copper hebben we ook (weer eens...) bedacht dat we nu dan echt willen verhuizen. Ondertussen is dat natuurlijk niks nieuws meer, want dat willen we al wel langer! Een poosje geleden waren er op een leuke plek in Boulder stukjes grond te koop, alleen was je dan al ruim zeven ton kwijt voor alleen nog maar een postzegeltje zand. Het huis bouwen komt daarna, dus dat was geen optie! En nu zijn we dus weer aan het denken geslagen over de golfbaanwijk waar we al wel eens eerder over gedacht hebben, en waarvan we tot nu toe elke keer besloten hebben dat we daar toch niet willen wonen. Maar het is de enige plek in (de buurt van) de stad waar we voor een enigszins redelijke prijs (voor Boulders begrippen dan) een vrijstaand huis met een tuin zouden kunnen kopen. Dus daar gaan we weer, ahum! Er was zowaar een huis te koop dat redelijk in de buurt leek te komen van wat wij willen, en dus zijn we daar vanmorgen wezen kijken. Helaas viel het toch wel een beetje tegen, want je zou er teveel aan moeten doen. De badkamers vernieuwen, bijna alles schilderen, en als grootste probleem hadden ze wateroverlast gehad tijdens de overstromingen vorig jaar. Dus dat werd 'm niet, want met een flinke sloot achter het huis die hoger ligt dan de tuin kun je er dan wel vanuit gaan dat dat ooit nog een keer gebeurt. Wel jammer, maar ja!

En als ik het dan toch over de overstromingen heb: op zaterdag zijn we een stukje wezen motorrijden. Eerst langs het huis dat toen nog de gedachten beheerste en daarna een stukje de bergen in. De weg naar Jamestown is weer open en dus zijn we daar een kijkje gaan nemen. En poe hee, wat een ravage overal! We kwamen er toch best vaak, en nu zijn er stukken dat je het gewoon niet meer herkent! En op sommige plekken is het niet voor te stellen dat er eerst een ruimte tweebaansweg liep, in plaats van het zandpad dat er nu van over is.
Toen we thuis wegreden was de zon net door de wolken aan het komen en dachten we dat het nog even mooi weer zou worden, maar boven Jamestown kwamen we toch echt in een sneeuwbui terecht! En dat gebeurde vanmorgen ook toen we dachten lekker in het zonnetje even Flagstaff op te fietsen. Ben je daar in je korte broek terwijl er van die witte dingetjes omlaag vallen, haha!