Chihuly in Denver

De laatste twee weekenden van september hebben we ongeveer dezelfde dingen gedaan, namelijk op zaterdag een stuk fietsen - de ene week naar Ward waar we boven lekker in het zonnetje hebben zitten bijna-slapen en het weekend erna totaan de afslag naar Lee Hill - en op zondag een stuk motorrijden, zowaar weer eens op de gewone motors. Die hadden deze zomer nog nauwelijks meer beweging gehad dan het ritje van ons oude naar ons nieuwe huis! En aangezien de eerste sneeuw al gevallen is in de bergen - een paar weken geleden viel er een meter (!) sneeuw bovenin het Rocky Mountain National Park! - wilden we van de nu-nog-zandvrije wegen gebruik maken. De ene week zijn we via Ward naar de Peak to Peak gereden waar we nog net het laatste beetje van de verkleurde aspen konden zien. Eigenlijk hadden we dat eerder moeten doen, want op de meeste plekken waren ze al kaal, maar daar hadden we helemaal niet bij stilgestaan. Het was bewolkt, en de aspen die nog wel blad hadden leken wel licht te geven, soms geel, soms nog groenig en af en toe zelfs oranje. Heel mooi om te zien en zo ongeveer onmogelijk om op de foto te zetten! Onze bestemming was eigenlijk Central City, maar toen het net voorbij Nederland behoorlijk begon te regenen zijn we maar omgedraaid. De week erna was het tijd voor nog een poging, en toen zijn we naar Estes Park geweest. Een mooi zonnetje erbij, de bergen op de achtergrond met een vers wit laagje op de top: mooi! Bij uitzondering zijn we niet gestopt voor koffie maar direct doorgereden naar huis want we wilden graag weer 'beneden' zijn voordat de zon onder zou gaan. Zonder zon zou het namelijk wel een beetje fris worden, maar ik was al eerder gezwicht en heb mijn verwarming zowaar al aangehad. Wat een goede uitvinding is dat toch!

En tussendoor, tussendoor hadden we een paar hectische weken! Laat ik het net zoals in Asterix en Obelix 'met de mantel der liefde (eruitziend als een oud bloemetjesgordijn :-D) bedekken', en het erop houden dat we een personeelsverandering doorgevoerd hebben twee weken geleden. Sindsdien zijn we op het werk in rustiger vaarwater gekomen en hebben we thuis het tweede stuk van de garage geschilderd, een paar offertes laten maken voor een nieuwe kachel die ondertussen geïnstalleerd wordt, en ging ik nog een keer naar de Ikea voor meer aankopen. Waar ze - tot mijn frustratie! - geen enkel deurtje voor de boekenkast die we in de bibliotheek willen maken meer op voorraad hadden! Heel ergerlijk! Want als het niet op voorraad is dan kun je het ook niet bestellen, en dus kunnen we ook niet verder met de kasten voor in onze inloopkast. Het was namelijk de bedoeling om maar één keer iets te bestellen zodat we ook maar één keer hoeven te betalen om dingen te laten bezorgen, en op deze manier schiet dat dus niet op!

Ondertussen hebben we met een paar onderbrekingkjes nog steeds het mooiste weer dat je je maar voor kunt stellen voor deze tijd van het jaar. Zonnig, een strakblauwe lucht en op sommige dagen gewoon warm! Vooral vorige week was het superlekker weer en daar hebben we zo goed mogelijk gebruik van gemaakt. Danko haalde mij over om mee te gaan mountainbiken bij Heil Valley Ranch, en de paadjes daar waren inderdaad een heel stuk verbeterd en veel leuker dan een paar jaar geleden. We hebben er heel leuk gefietst en even in de zon op een bankje gezeten bij het uitkijkpunt over South St. Vrain Canyon :-). En we zijn een paar keer Left Hand Canyon opgefietst, waar ein-de-lijk tijdelijk asfalt gelegd werd op de plekken waar de weg meer dan een jaar geleden is weggespoeld. Het voelde gewoon als een luxe dat er elke keer minder stukken zand waren je overheen moest! Ondertussen zijn ze klaar, en is ons favoriete rondje weer helemaal verhard :-).

Afgelopen zondag hadden we met Steven en Michelle afgesproken om Michelle te helpen met een foto shoot voor haar website, want ze had een paar foto's nodig met daarin mensen op mountainbikes. Net die dag was het natuurlijk bewolkt (wat uiteindelijk goed bleek te zijn voor de foto's) en frisjes, en daar hadden we nog geluk mee. Want overal om Boulder heen hingen grote regenbuien! In ieder geval bleef het lang genoeg droog om naar Boulder te fietsen, foto's te nemen, en daarna met Michelle terug te fietsen naar huis waar Steve ondertussen al met de auto naartoe gereden was, en daarna hebben we ons huis laten zien en samen lunch gegeten. Erg gezellig was dat!

Op dinsdag ging ik naar de Denver Botanic Gardens. Op de conferentie in Charlotte zei iemand dat ze een paar jaar eerder naar een Chihuly-expositie was geweest wat heel mooi was geweest om te zien, en toen ik ging googlen wat dat was zag ik dat diezelfde expositie tot eind november in Denver was. Dus dat kwam op mijn te-doen-lijstje, want glaskunst in de botanische tuinen leek mij ook wel interessant! En ik had er een goede dag voor uitgezocht, want het was ver in de twintig graden en zonnig met geen nog geen wolkje aan de hemel. Het was goed dat ik thuis al een kaartje gekocht had zodat ik niet in de rij hoefde te staan voor de kassa want het was best druk, en daarna had ik mooi de tijd om op mijn gemakje alles te bekijken. En dat was de moeite waard! Bij de ingang zag je direct een soort toren van blauwe ijspegels, en daarna waren er plekken waar glas in allerlei vormen en kleuren tussen de planten stond; grote bloemen van glas in watervallen; een paar grote torens van in allerlei richtingen kronkelend glas; en een paar gedeeltes waar een heleboel gekleurde staven tussen de planten stonden; maar het mooiste vond ik de plekken waar het glas in het water dreef. Een beekje door de Japanse tuin met blauw glas erin; op planten lijkend glas in een grote vijver; en in een ander watertje een soort op kerstballen lijkende vormen en een boot met allerlei vormen glas. Dat met het zonnetje en het mooie weer en de herfstkleuren was een heel mooi gezicht!

Danko kreeg deze week ook de zoveelste rekening voor het eerste patent dat hij aangevraagd heeft, met daarbij de vraag of het betaald kon worden. Dit keer was het een 'issue fee', en nadat Danko gevraagd had waar dat voor was bleek het te zijn voor het verstrekken van het daadwerkelijke Amerikaanse patent! Whoohoo, eindelijk! Het duurt even (meer dan drie jaar) en het kost wat (we denken dat we er als bedrijf al wel $60.000 aan besteed hebben), maar dan heb je dus ook iets! We gaan dus maar eens kijken of we van de eerste pagina van het patent iets leuks kunnen maken om aan de muur te hangen in het bedrijf :-).