Eindelijk lenteachtig

Danko's meeting in Santa Fe was afgelopen aan het eind van de ochtend, en toen was het tijd voor crêpes! Erg lekker met perzikken voor Danko, verse aardbeien voor mij, en daarbij een beetje slagroom en poedersuiker. Mmmm! Dat was eigenlijk ook wel lekker geweest als ontbijt, haha! Na deze lekkere lunch zijn we aan de rit terug naar huis begonnen, en konden we ook de erg leuke heuvelige omgeving van de stad zien. Toen we aankwamen was het namelijk al donker en hadden we geen idee waar we doorheen reden. Verder naar het noorden werd het vlakker en wijdser, met van die hele grote uitzichten over de prairie af en toe. En het werd warmer en warmer, op een gegeven moment gaf de thermometer van de auto zelfs 21,5 ºC aan! Die temperatuur hadden we niet verwacht te zien! Iets anders waar we achter kwamen onderweg, behalve dat we hebben vastgesteld dat de nieuwe auto erg prettig is voor langere afstanden, is dat de cruise control ook bergafwaarts werkt. Geniaal!

Eenmaal thuis heb ik een dagje gewerkt, een dagje appeltaart gebakken, en op zaterdag hebben we mijn verjaardag gevierd. En dat was heel erg gezellig! Ik had goed gezorgd dat ik niet te weinig taart zou hebben waardoor er nog wel wat overbleef (hè wat erg!), en dus hadden we de volgende dagen nog taart als toetje na het avondeten.
De volgende dinsdag was er voorlopig de laatste proposaldeadline voor Danko, en kwam er eindelijk een eind aan de schrijfmarathon die in oktober begon. Ergens is de hoeveelheid rapporten en telefoonmeetings-inclusief-presentaties voor lopende projecten, en bladzijden en documentatie benodigd voor proposals verschrikkelijk, dus het is fijn dat er nu even niet meer geschreven hoeft te worden! En alsof het zo moest zijn nu Danko weer wat meer vrije tijd heeft werd het hartstikke mooi weer, zonnig en tegen de twintig graden zelfs. We hebben zelfs alweer een paar keer buiten ontbeten! Danko vond ook nog iets grappigs op Google Maps, want blijkbaar kwam de sateliet voor de meest recente foto's over terwijl wij buiten in de tuin lunch zaten te eten. Dat is toch grappig om te zien!

Het lekkere weer werd een paar dagen later gevolgd door de volgende sneeuwbui zodat we niet vergeten dat het eigenlijk nog gewoon winter is, maar voor het weekend waren er dan weer voorspellingen van 21 graden op zaterdag. Die dag was Ad jarig, dus we hadden het plan opgevat om eens een flink eind te fietsen en te zorgen dat we langs een bakker kwamen zodat we ook taart konden eten. Helaas schoof er een wolk voor de zon en was het niet zo warm als voorspeld, maar precies toen we bij onze taartstop kwamen kwam de zon onder de wolk uit en konden we buiten in de zon onze gebakjes opeten! En eenmaal thuis nog een poos buiten zitten totdat de zon achter de bergen verdween. Helemaal niet slecht voor eind februari! Zondag was het wel zonnig maar iets frisser en zijn we nog een stuk wezen fietsen, en toen we terugkwamen hebben we het in de zon zitten en een drankje drinken nog een keer overgedaan. Bij Susan in de voortuin, want zij was buiten met de kinderen samen met Meg van een paar huizen verder, dus dat was wel zo gezellig! We hebben heerlijk de lente in ons hoofd, en zo heel erg langzaam begint het er buiten ook naar uit te zien. Het gras wordt weer groen, er steken wat nieuwe plantjes boven de grond uit, en sommige bomen zijn langzaamaan aan het uitlopen. Het kan ons niet snel genoeg gaan, want voor ons gevoel was de winter lang deze keer!