Jarig in Santa Fe

Na heerlijk een paar maanden niet reizen zijn we afgelopen zondag vertrokken naar Santa Fe in New Mexico. Danko had een workshop waar hij en Jeremy (de post-doc die afgelopen oktober is begonnen te werken voor Danko’s universiteitsprogramma, en die we ondertussen part-time naar het bedrijf overgeheveld hebben) naartoe moesten. Planningstechnisch hadden ze niet zo’n heel goede week uitgezocht, met een proposaldeadline middenin de workshop, en voor sommige mensen het probleem dat ze dan de SuperBowl niet (helemaal) konden zien. Wij kwamen er op vrijdag pas achter dat de Bronco’s (het football-team uit Denver) die wedstrijd gehaald hadden, ik zou bijna zeggen als laatste mensen in het land, haha!
We hebben op ’s ochtends maar eens een tas ingepakt, onze spullen in de auto geladen, en toen Jeremy er was zijn we naar New Mexico vertrokken. Met de auto, want we hadden geen zin om te vliegen! Het is ‘maar’ zes uur rijden naar Santa Fe, en hoewel het met het vliegtuig iets van anderhalf uur sneller was geweest gingen wij veel liever zelf op pad. Heel makkelijk ga je bij Denver de I-25 op, en bij Santa Fe er weer vanaf. Het was mooi rustig op de weg en nadat we voorbij Colorado Springs en Pueblo waren hield het zo ongeveer op met ander verkeer. Net zoals dat er geen dorpjes, laat staan stadjes, meer zijn, geen bebouwing, en op een gegeven moment ook geen andere begroeiing dan verdord gras. Van de horizon achter ons tot de horizon voor ons de snelweg, en verder alleen een enkele heuvel en het geel/bruin van het gras dat in het licht van de laagstaande zon zo ongeveer licht leek te geven. Die grote lege ruimtes hebben zeker wel iets, al kunnen we ons niet goed voorstellen hoe het zou zijn er daadwerkelijk te wonen. Dat toch maar liever niet!
Aan het eind van de middag kwamen we mooi op de voorspelde tijd aan in Santa Fe en konden we inchecken in het historische hotel waar de workshop gehouden werd. Sinds Santa Fe bestaat heeft er op die plek ook een hotel gestaan, dat is toch wel een grappig idee. Jeremy is naar het football gaan kijken en wij zochten een rustig Italiaans restaurantje uit zodat we konden eten zonder een blèrende televisie op de achtergrond. Tot onze verbijstering kwamen we erachter dat het tegenwoordig hip is om varkensvlees medium-rare te serveren: ieks! Laten we het erop houden dat dat niet was wat ik had verwacht (of heb gegeten!).

Op maandag begon de meeting al vroeg voor Danko, en ik heb ’s ochtends nog eens door mijn reisgids gebladerd om te bekijken wat ik wilde gaan doen of zien. Ik heb een mooi rondje door de stad gelopen, en het is toch wel een heel leuk gezicht met alle (of in ieder geval veel) gebouwen gemaakt van adobe. Dat stak mooi af tegen de blauwe lucht, en hoewel het niet per se heel warm was, was de zon op deze hoogte (bijna 2200 meter) wel sterk genoeg om zonder jas op pad te kunnen! Ik heb een paar kerkjes bekeken en ik ben door het State Capitol Building gelopen, en tegen de tijd dat ik het toch wel een beetje frisjes begon te vinden was ik klaar met mijn wandeling. Mooi op tijd voor de workshop-receptie waar ik ook mee naartoe mocht, en daarna zijn we met Herman op goed geluk de stad ingelopen om uit eten te gaan. Santa Fe blijkt best een restaurantbestemming te zijn (wel met de bijbehorende prijzen), en we hebben ons uiteindelijk heerlijk tegoed gedaan aan hertenbiefstuk. Mmm!

Gisteren was ik jarig, en we zijn de dag begonnen door een beetje uit te slapen, en daarna kreeg ik een uitje naar Austin voor de MotoGP in april van Danko: gááf!!! Er is niks mis met op reis gaan zolang je het maar zelf bedacht hebt hè! Daarna zijn we heerlijk gaan ontbijten bij de Franse bakker in het hotel, en daarna heb ik nog wat verder door de reisgids gelezen. Er zijn best veel dingen rond Santa Fe die leuk zouden zijn om te gaan bekijken – met z’n tweeën, dus we moeten hier nog maar een keer terugkomen!
Na een paar telefoontjes was het wel tijd om iets voor de lunch te eten, en uiteindelijk heb ik na nog een paar skypegesprekken een beste expeditie gehouden op zoek naar een belegd broodje. Nergens te vinden, tot mijn verbazing, maar fruit en een smoothie was ook lekker :-). Daarna was het te laat om nog misschien naar een museum te gaan, en heb ik in plaats daarvan heerlijk thee gezet en een boek gelezen.
Voor het avondeten hadden we een restaurant gevonden met een beetje een lokaal geïnspireerd menu, en alsof het zo moest zijn hadden die een ‘early bird’-aanbieding voor een driegangenmenu als je voor half zeven kwam eten. Dat zag ik min of meer per ongeluk, en eenmaal aan tafel moesten we nog wel even om het speciale menu vragen in plaats van de gewone kaart, het is dus alleen voor mensen die het zelf van tevoren ontdekt hebben, haha! In ieder geval hebben we heel erg lekker gegeten! Vooraf pork belly (speklap is niet het goede woord, want het was anders gesneden, maar dat is in feite wel wat het is) met bonenragoût en mais, daarna coquilles met kastanjepuree en rode bietjes, en als toetje had Danko chocolade- en witte chocolade-pepermunt-panna cotta en ik drie soorten chocolademousse. Dat alles met een glaasje wijn erbij was een heel lekker verjaardagsetentje!
Na het eten wilden we nog wel ergens iets gaan drinken, en we zijn maar even in mijn reisgids gaan kijken waar we een beetje een leuke bar konden vinden. We hadden al wel gemerkt dat Santa Fe zo goed als geen uitgaansleven heeft, en dan is een reisgids handig! We vonden een leuk plekje waar we gezellig een poosje hebben gezeten, en daarna zijn we in het hotel nog iets gaan drinken met Jeremy. Een leuke afsluiter van de dag!

Het is ondertussen alweer woensdag en over ongeveer een uurtje vertrekken we weer naar huis. Danko heeft de meeting erop zitten, en ik ben vanmorgen nog even gaan kijken in het Palace of the Governors, het oudste continue gebruikte gebouw in de Verenigde Staten, wat ooit de woning was voor de gouverneurs van New Mexico, en tegenwoordig een museum. Even een beetje de geschiedenis van Santa Fe opsnuiven, en daarmee had ik ook toegang tot het New Mexico History Museum, en het is toch wel leuk om een beetje een idee te hebben van de achtergrond van een plaats of streek vind ik altijd.
Het laatste op onze planning voor we vertrekken is lunch, want de Franse bakker in het hotel heeft crêpes op het menu staan, en dat kunnen we toch echt niet aan ons voorbij laten gaan :-).