Ville aux mille fontaines

(De stad met duizend fonteinen)

Afgelopen zondag was weer een reisdag, en nadat we bij de tweede bakker waar we kwamen de laatste twee stokbroden gekocht hadden zijn we aan de rit naar Aix-en-Provence begonnen. Net voorbij Briançon zijn we even ergens gestopt om naast een riviertje even te picknicken, en daarna reden we door een mooi landschap richting zuiden. De bergen maakten langzaamaan plaats voor heuvels, we zijn bij een groot meer even gestopt om ergens koffie en thee te drinken, en voor de laatste helft konden we via de snelweg goed opschieten. We waren aan het eind van de middag bij ons hotel, we hebben even een beetje MotoGP gekeken en daarna zijn we naar de welkomstreceptie van deze conferentie geweest. Dat was gezellig, en leuk om allerlei mensen weer te zien, en een mooie gelegenheid om daarna met een groepje even ergens warm te gaan eten. Lekker buiten op een terrasje, want daar was het ruim warm genoeg voor!

Op maandag had ik even een uurtje om een beetje krachttraining te doen terwijl Danko op de conferentie zijn posterpresentatie had, en daarna hadden we net als de week ervoor een officiële lunch. Deze duurde gelukkig niet tot ver in de middag, want we hadden die middag een rondleiding bij ITER, een internationaal project om de haalbaarheid van kernfusie aan te tonen, waarvoor in Cadarache een fusiereactor gebouwd wordt. Dat was gaaf om te zien, de enorme hal waar ze componenten van de reactor in elkaar zetten voordat deze in de reactor geïnstalleerd worden, daarna mochten we via plexiglas een blik in de reactor-in-aanbouw werpen, en ze lieten ook het gebouw zien waar een aantal van de grootste magneten gebouwd zijn, maar waar nu onderdelen lagen van het hitteschild dat gerepareerd moet worden. We hebben ons alleen afgevraagd waarom je in hemelsnaam per se een lange broek moest dragen, en je ter plekke schoenen met stalen neuzen, een veiligheidsvest, een helm, een veiligheidsbril en handschoenen kreeg die je per se niet af of uit mocht doen, bij ruim dertig graden! Maar, wel een leuk uitje! Toen we terug waren zijn we nog erg gezellig met Kyle en Jeremy wezen eten bij één van de vele restaurantjes op één van de vele pleintjes in de oude binnenstad.

De volgende dag wilde Danko ’s ochtends graag een stukje fietsen voordat hij naar de conferentie moest. Hij had een mooi rondje van een uurtje of twee met een paar honderd meter klimmen gevonden zei hij, mooi vanaf ons hotel. We waren eigenlijk zo de stad uit en zijn over een leuk op en neer kronkelend weggetje met flinke villa’s erlangs de heuvels ingefietst. Dat was weer heel anders dan waar we een paar dagen eerder nog waren! Stukken warmer, met allemaal van de dennenbomen met van die hele fijne naalden en af en toe wat olijfbomen, dat was leuk fietsen! Op een gegeven moment stak er een mooie berg boven het landschap uit, onderdeel van het Parc Roques Hautes, waar we in feite helemaal omheen zijn gefietst. Eerst was er een leuke klim met daarna een fijne afdaling met mooie uitzichten over de wijngaarden in die omgeving. We zijn tot in Pourrières gefietst waar we zijn afgebogen om via de andere kant van de berg weer terug te fietsen naar Aix-en-Provence. Eerst via een leuke weg weer een stukje een klim en daarna golfde diezelfde weg een beetje mee met het heuvellandschap, en begon ik toch wel een beetje moeite te krijgen met de steilere stukjes. Toen ik eens keek hoelaat het was, was het al tegen een uur of twee, geen wonder dat ik ondertussen wel toe was aan iets te eten! Vanaf het hoogste punt, waar zelfs nog een colbordje stond voor de Col de Claps, was het gelukkig meest afdalen, en tegen de tijd dat we terug waren in het hotel kon ik zo ongeveer niet meer, niet zo gek ook achteraf, want we hadden bijna drie uur gefietst en duizend hoogtemeters gemaakt! Terug op de kamer zei Danko zoiets van: “zo, de fietsliga’s kunnen wel terug in de doos” want die had hij niet opgegeten, en ik had toen zoiets van: “wàààt, jij had nog eten??!”. Nu moet ik erom lachen en is dat grappig maar op dat moment vond ik dat helemaal niet, hahaha! En het was zeker een leuk rondje fietsen!

De rest van de middag (want daar was nog niet eens meer de helft van over) is Danko nog naar de conferentie geweest en deed ik een uitje naar de wasserette, en ’s avonds zijn we supergezellig uit eten geweest met een aantal mensen uit Engeland en Nieuw-Zeeland. Voor we het wisten was het ruim laat genoeg, zo snel ging de tijd!

Van tevoren hadden we al gezien dat woensdag de beste dag was om een langer stuk te gaan fietsen, en om precies te zijn de Mont Ventoux te beklimmen. De weersvoorspelling had dan wel en dan geen regen maar op de dag zelf leek het goed en zijn we gewoon gegaan. Het had wel geregend maar dat was al niet meer te bekennen, behalve dat er wel bewolking hing rond de top van de berg. We hebben de auto geparkeerd in Bédoin en zijn vanaf daar aan de klim begonnen. Eerst met mooie uitzichten over de wijngaarden en de omgeving en daarna kronkelde de weg mooi, en steil!, door het bos onderaan de berg. Heel fijn fiets je dan hoofdzakelijk in de schaduw want het was flink warm in de zon! Ik was blij toen het echt steile er na een poosje af ging, en het was helemaal prettig dat het echt minder steil was zodra je de boomgrens voorbij bent. Danko had op dat punt op mij gewacht, ik heb even een banaan gegeten en daarna hebben we het laatste stukje naar de top gefietst, in plaats van tussen de bomen door het grijs-gele rotslandschap waar je dan in terecht komt. Een mooi contrast voor de enorme donkere wolk die er om de top hing, zo één die eruit ziet alsof het prompt kan gaan regenen. Gelukkig viel dat goed mee en was er in het geheel geen nattigheid, en eenmaal boven ook in het geheel geen uitzicht, haha! Ach ja, misschien wel jammer maar niet erg, al was het wel een beetje frisjes. We zijn snel omgedraaid en aan de afdaling begonnen, niet rechtstreeks terug naar waar we vandaan kwamen maar richting Sault omdat we op de terugweg door de Gorges de la Nesque wilden fietsen. Dat had als voordeel dat die afdaling lang niet zo steil en dus een stuk leuker is, en als je het bos weer uitkomt dan ben je in lavendelgebied. Het was al geoogst maar je rook het nog wel! In Sault hebben we op een terrasje met een geweldig uitzicht even iets gedronken en daarna zijn we verder gefietst op weg naar de Gorges. Dat was nog even een klein stukje klimmen, en daarna leek het wel een oneindige afdaling die de contouren van de kloof volgt. Zo laat op de middag hadden we het mooie gebied zo ongeveer voor onszelf en dat was leuk fietsen! Uiteindelijk waren we om half acht weer terug in Bédoin en hebben we daar ook maar even warm gegeten, want anders zou dat wel erg laat worden. We vonden een restaurantje met heerlijke verse pasta dat we ons erg goed hebben laten smaken, dat was een leuke dag!

Gisteren ben ik ’s ochtends een stukje door de stad wezen wandelen, want behalve dat we ’s avonds al wel door de leuke straatjes hadden gelopen had ik er nog niks van gezien. Toevallig kregen we bij het inchecken een plattegrond, waar ik maar eens een route langs de meeste bezienswaardigheden die daarop stonden heb getekend. En Aix-en-Provence is leuk! Er zijn zoveel kleine straatjes met oude huizen, zoveel leuke pleintjes en straatjes met allemaal terrasjes, inderdaad een heleboel fonteinen, ik heb mijn neus even in een paar kerken gestoken en ik kwam op de meeste grotere pleintjes allemaal marktjes tegen. Gedeeltelijk op toeristen gericht en gedeeltelijk niet, ik vond het een heel gezellig geheel!

Tussen de middag hebben we even samen een stokbroodje gegeten en daarna heb ik op het pleintje bij de wasserette een bankje gezocht om even met mijn laptop te kunnen zitten. Het enige nadeel deze dagen bevond zich namelijk in de ontbijtruimte en lobby van ons hotel: muggen, en dan nog niet weinig ook! Daarna had ik nog even een uurtje voor een beetje krachttraining en ’s avonds was er het conferentiediner, waar we na een geweldige moderne dans-voorstelling besloten niet te blijven maar liever met Huub en Ulf uit eten te gaan. En dat was gezellig!

Na nog een laatste keer in dit hotel ontbijten hebben we alles net nog maar weer eens in de koffers gepakt, en dan kunnen we straks vertrekken naar Interlaken. We wilden niet in één keer vanuit Zuid-Frankrijk naar Nederland rijden en dat was een mooie plek om de reis even te onderbreken én nog een paar dagen in de bergen te kunnen fietsen :-).