Op weg naar Kerstmis

Zo, waar was ik eigenlijk gebleven… voor je het weet ben je ineens al een ruime maand verder! Halverwege november had ik weer eens een keer met Michelle afgesproken om koffie te drinken, dat was zoals altijd gezellig! In het weekend erna was het weer erg onstuimig op zaterdag, wat een wind stond er. Na wat twijfelen ben ik toch wel buiten wezen hardlopen, maar het was maar goed dat het niet nog harder waaide dan het al deed! Alsnog heb ik fijn gelopen, maar Danko heeft die dag het fietsen maar even overgeslagen. Alle fietsers die ik onderweg tegen was gekomen hadden ook zo'n blik van dat het niet zo leuk was tegen de wind in, dus dat was dan wel de goede beslissing. 's Middags zijn we een rondje wezen rijden met de Porsche, en als je dan op de Peak to Peak komt dan is het daar echt al winter, met overal sneeuw. Wij waren blij dat we dat nog niet hadden, als je daarboven woont dan is de winter zo twee maanden langer dan bij ons 'beneden'. De volgende dag was de wind weg en zijn we fijn een rondje wezen mountainbiken, deden wat klusjes in huis en toen was het weekend alweer voorbij. Dat gaat altijd wel zo snel!

De werkweek erna was een korte vanwege Thanksgiving op donderdag, en ook een vrije dag op vrijdag. Fijn! Tenminste voor mij, Danko had een proposal om af te maken om na dat weekend in te dienen, de timing voor wanneer dat moest was kort gezegd wel een beetje ongelukkig. Maar er was wel tijd om een heleboel handgreepjes aan laatjes en kastdeurtjes te schroeven in de keuken. Die was ineens een stukje verder af, erg mooi! En het is nu ook gewoon véél handiger om een la of kastje open te doen! Michelle en ik zagen die week kans om nog een keertje kort af te spreken; en hoewel we niet echt iets aan Thanksgiving gedaan hebben, hadden onze nieuwe buren ons wel uitgenodigd om iets te komen drinken de dag erna. Zo leuk! We hebben onze (Franse) nieuwe buurvrouw ontmoet en het erg gezellig gehad. Danko is die dag nog een stukje wezen fietsen, en toen kon ik mooi even mijn Sinterklaasgedicht in het net schrijven. Cadeautjes inpakken dat kan wel stukje bij beetje tussendoor, maar een gedicht schrijf ik liever in één keer zonder het risico dat iemand je komt storen en je snel-snel alles ergens onder of achter moet zien te schuiven, hahaha!

In het weekend deed ik op zaterdag nog wat meer Sinterklaasvoorbereidingen, rustig op mijn gemak omdat Danko weg was om de BMW te verkopen. Iemand was daarvoor uit Texas komen vliegen (!), ze hadden bij het vliegveld afgesproken, en nadat de verkoop gedaan was ben ik Danko gaan ophalen. We waren net op weg terug naar huis toen we een berichtje zagen van de nieuwe eigenaar van onze auto, dat er foutmeldingen waren, en daarna een telefoontje dat-'ie het niet meer deed. Nee!! Zul je zien hè, dat sinds Ad en Ria er dezelfde pech mee hadden het niemand gelukt is om te reproduceren wat er fout ging, het ook totaal niet duidelijk was of het nog een keer zou gebeuren, dat ook niet plaatsvindt, en dat dat dan uitgerekend gebeurt op het moment dat je 'm verkocht dacht te hebben. We vonden dat we het niet konden maken die man aan zijn lot over te laten, dus zijn we omgedraaid en een heel eind richting Colorado Springs gereden, want de auto had het opgegeven ten zuiden van Castle Rock. Daar ging onze middag.. Onderweg regelde Danko een sleepwagen zodat de auto naar de BMW-garage in Colorado Springs gebracht kon worden, we lieten Anne weten dat we het nooit gingen halen om samen uit eten te gaan op de tijd die we van plan geweest waren, we hebben de man gered van de vluchtstrook, een ticket naar huis voor hem geregeld en hem naar het vliegveld gebracht, en toen was het toch nog niet zo laat als we gedacht hadden. Om onze plannen niet helemaal in het water te laten belanden zijn we toch nog met z'n tweetjes uit eten geweest, maar dat was niet de middag die we voor ogen gehad hadden!

De volgende dag hebben we wat aangerommeld in huis, hoe dan ook is het lijstje met dingen die je nog wilt doen nooit leeg, en aan het eind van de middag hadden we afgesproken met Trent en Sara. Hen hadden we letterlijk al in geen tijden gezien! Ik was er toevallig achter gekomen dat zij de bergen in verhuisd zijn, en dat was een mooie gelegenheid om eens een keertje af te spreken. We hebben het zo gezellig gehad! Voor we het wisten was het al acht uur, tot onze verbijstering, en de hoogste tijd om eens naar huis te gaan omdat we nog warm moesten eten. Met het voornemen elkaar vaker te zien zijn we naar beneden gereden, en waren we net op tijd in Boulder om nog warm eten te kunnen afhalen bij de Chinees. Dat doen we eigenlijk nooit maar dit kwam toch even erg goed uit :-).

In de eerste week van december hebben we natuurlijk Sinterklaas gevierd, en op die dag onze traditionele hutspot met hachee gegeten. Hoewel ik geen wortels-voor-het-paard hoef te verwerken hoort dat er toch wel een beetje bij! Behorend bij de tijd van het jaar, en nadat onze eik ein-de-lijk het blad had laten vallen, heeft Danko flink wat uurtjes nodig gehad om dat allemaal uit de tuin te halen, wat is dat toch een boel werk elke keer!

In de week erna had ik soort van opeens in de gaten dat het nog maar twee weken was totaan Kerstmis. Toen ik zag dat de kerstbomenverkoop bij de supermarkt alweer was weggehaald was dat wel een teken dat we even op moesten schieten om een boom te kopen als we er nog eentje wilden hebben. Ik wil dat nooit voor Sinterklaas, maar voor Amerikaanse maatstaven ben je er dan vreselijk laat mee. Gelukkig vonden we een nog levende boom bij de bouwmarkt, net op het punt dat we zo ongeveer alle bomen al geïnspecteerd hadden en ik de hoop een beetje begon op te geven er nog eentje te vinden.

Omdat er op het werk een aantal mensen op vakantie gingen hebben we die week alvast iedereen kerstpakketten gegeven en een kleine kerstborrel gehouden, en voor vrijdagavond hadden we iedereen plus aanhang uitgenodigd om uit eten te gaan. Het kwam zo uit dat Michelle die dag tijd had om samen te lunchen, wat ze nog van mij tegoed had, dus at ik die dag twee keer buiten de deur. Ongewoon maar wel leuk en lekker!

Dat was wel een drukke week en het was dan ook fijn dat het daarna weekend was. We hebben onze gewoonlijke fijne dingen gedaan aan (virtueel) fietsen en hardlopen, en we gingen eens naar de bouwmarkt om naar een aanrecht te kijken. Niet dat we behalve dat we graag weer kwarts willen ook maar een flauw idee hadden wat we zouden willen, maar om wat inspiratie op te doen en te kijken wat het aanbod is tegenwoordig. Het enige dat we bedacht hadden was dat we geen wit of lichte kleur aanrecht willen omdat de kastjes en de muren ook al wit en lichtgrijs zijn, alleen blijk je bijna alleen maar uit allerlei varianten wit of grijs te kunnen kiezen. Dat viel ons wel even tegen. En waar we het niet van plan waren komt er dus misschien toch een geheel lichte keuken, we moeten alleen nog even erg goed uitzoeken wat we dan zouden willen. Als je eens op internet kijkt naar voorbeelden is dat eigenlijk ook wel mooi! Het wordt nog weer vervolgd, we zijn ook ‘pas’ een jaar met dit project bezig dus het valt nog wel mee, hahaha!! Ik versierde ook de kerstboom en haalde de rest van de kerstversiering tevoorschijn - terwijl we ook nog steeds speculaas en pepernoten eten want dat is nog niet op. Lekker!

Ondertussen is er alweer een week voorbij en proberen we langzaam in de kerststemming te komen – en in mijn geval een kerstmenu te bedenken. Ik kreeg bij de laatste krachttraining voor kerst heel lief een kerstcadeautje (mijn eerste ooit!), dat was totaal onverwacht en ik was er erg blij mee! Ik heb de chiropractor ondertussen Sinterklaas aangeleerd, en nu kreeg ik ook een verrassing :-). Zo leuk!

We kregen ook bericht van de garage over de BMW, die ondertussen van een nieuwe accu was voorzien en ook een nieuwe dynamo nodig bleek te hebben. Tja, dat moet dan maar hè, want hij moet het wel doen als je er vanuit Colorado Springs weer mee naar huis moet rijden. Dat klusje zijn we gisteren maar gaan doen, met in mijn geval mijn laptop mee in de auto zodat ik onderweg nog wat kon werken. Met de auto weer in bezit zijn we naar Denver gereden waar Danko had afgesproken met iemand die ‘m wel wilde kopen, wat deze keer gewoon kon doorgaan zonder technische problemen. Bijna vijf uur later waren we op het werk, dat was me wel even een onderneming, maar tenminste is de auto verkocht! Hèhè! Ondertussen is Danko de afgelopen paar weken druk bezig geweest in etappes wat ramen uit hun sponningen te halen zodat ze geschilderd kunnen worden (en wat ziet de witte grondverf en van buiten toch al een stuk mooier uit dan de lelijke kleur donkerrood die men daar ooit voor gebruikt heeft!) en kijken we uit naar de vrije dagen voor Kerstmis volgende week :-).