Sneeuw in Florida en een verjaardagsuitje

De dag na een erg gezellige Nederlandse Nieuwjaarsborrel vloog Danko voor een klein weekje naar Tallahassee. Onbedoeld lagen we pas tegen twaalven in bed omdat we bij de borrel totaal niet in de gaten hadden hoe laat het eigenlijk was. Een goed iets natuurlijk, het kwam alleen een beetje slecht uit als je de dag erna vroeg uit bed moet!

Voor mij ging de week alleen thuis snel met de dagelijkse dingen. Het was wel een weekje om mooi mijn neus niet buiten de deur te steken want het was metoch koud! Maximumtemperaturen van vijftien graden onder nul, brrr! Ondanks dat Danko in Florida was kreeg hij ook een sneeuwstorm over zich heen. En zo ver zuidelijk houdt het openbare leven op als het ijzelt en sneeuwt want daar zijn ze (logisch) totaal niet op ingesteld. De paar strooiwagens die er zijn worden ingezet op de snelweg, en verder moet iedereen zich maar zelf redden. Bijna alle supermarkten en restaurants waren gesloten, de meeting die tegelijkertijd plaatsvond als de metingen waarvoor Danko en Sven er waren werd een paar dagen online gehouden, en Danko kon nog wel naar het lab nadat hij met behulp van een spatel uit zijn keukentje in de hotelkamer de autoruiten schoongekrabt had, hahaha! De vorige keer dat hij in Tallahassee was waren er tornado's, nu dus dit, en Danko zei al dat hij heus niet nog een keer hoefde te gaan. Ik had er totaal niks aan gehad om mee te gaan, ook zonder dat koufront, het enige jammere was dat ik niet mee kon toen Danko twee keer 's avonds met Bianca en Ulf had afgesproken, want dat zou leuk geweest zijn!

Alle sneeuwproblemen waren op vrijdag voorbij en dus kon Danko gewoon zoals gepland naar huis vliegen die dag. Na voor hem een drukke week hebben we in het weekend niks bijzonders gepland en gewoon onze gewone dingetjes gedaan. Beetje hardlopen, beetje fietsen, op zaterdag iets uitgebreider warm eten en voor we het wisten was het weekend voorbij.

Vanaf het begin van het jaar ben ik mee aan het doen aan de Tour de Zwift, een serie van zes weken waarin je zes bepaalde routes moet lopen, zodat je aan het eind een nieuw setje virtuele kleding krijgt. En wat je wel niet doet om dat te behalen! Voor die week stond er een route op die erg toepasselijk de 'Epic run' heet, met ruim vijfhonderd hoogtemeters in iets van negen kilometer. Dat was ik dus nooit uit mijzelf gaan doen, maar nu 'moest' ik wel als ik de tour uit wilde lopen! Dus daar ging ik, en het viel me eigenlijk nog best mee! Lang leve alle krachttraining, want ik ben er vrij zeker van dat dat me wel geholpen heeft! Heel grappig kwam ik 'bovenop' de berg in een sneeuwlandschap uit, met gierende wind en over de weg stuivende sneew, en ik was best wel een beetje trots op mezelf dat ik het gehaald had :-).

'In het echt' hadden we ongeveer dezelfde weerschommelingen als op die route in Zwift: na de flinke kou werd het ineens flink warmer voor een paar dagen, totaan twintig graden (!) in het weekend en de maandag erna. Alle sneeuw die er nog was binnen de kortste tijd verdwenen! Die week stond ook de tandarts op het programma voor ons allebei, en ik kon niet blijer zijn met de nieuwe praktijk die we op aanraden van een mede-Nederlander gevonden hebben. Een geweldige tandarts, supervriendelijk team en door een beetje geluk van een afzegging kon ik de dag na mijn eerste afspraak al terecht voor een kroon. Het zal nooit mijn favoriete iets worden om naar de tandarts te gaan maar beter konden we het ons niet wensen geloof ik!

En ik was jarig! Het allerliefste had ik een feestje gegeven die dag, maar dat hebben we ondertussen helaas afgeleerd. Teveel mensen die zonder iets te zeggen niet komen, of zich op het laatste moment afmelden, waardoor je het gevoel krijgt dat 'niemand' je verjaardag met je wil komen vieren. Na twee geweldig gezellige verjaardagen in Nederland wilde ik die avond niet in een stil huis zitten en ik bedacht dat we wel een nachtje weg konden gaan. Ik vond een hotel in de Cherry Creek-buurt van Denver, op een uurtje rijden, met allerlei leuke restaurantjes op loopafstand dus dat hebben we geboekt. Maar het weekend begon natuurlijk met een zaterdag, en omdat er op zondag van sporten niks zou komen mocht ik van mezelf wel iets verder lopen dan ik anders gedaan zou hebben. Alleen had ik onder het lopen proberen te bedenken hoever dat dan was en had ik dat verkeerd, dus liep ik nog ietsjes verder, haha! Wel fijn! Danko had ondertussen een virtuele berg beklommen en daarna hebben we ons onze boterhammen goed laten smaken!

Op zondag begon mijn dag met cadeautjes en kaartjes in bed :-). We hebben heerlijk lang 'ochtend' gehouden, er waren verjaardagstelefoontjes en allerbei berichtjes, en zo halverwege de middag waren we klaar om op pad te gaan. Als eerste wilden we ergens gaan koffie drinken met een gebakje erbij, en dat werd een beetje een zoektocht. De eerste bakker had alleen van die typisch Amerikaanse dingen, bij het Franse cafeetje waren de gebakjes helaas al uitverkocht, en omdat we niet wilden blijven rondrijden zijn we uiteindelijk maar naar een restaurant gegaan waarvan we wisten dat ze appeltaart op hun toetjesmenu hadden staan. Wat pas gebracht werd ruim nadat Danko zijn koffie al op had, een volgende keer moeten we hier dus maar een beter plan voor hebben! Daarna zijn we naar Denver gereden, ingecheckt in ons hotel, en omdat het nog vroeg was dachten we dat we wel even een beetje rond konden lopen buiten, maar daar was het veel te fris voor, brr! We zijn in plaats daarvan in de bar van het hotel even iets gaan drinken. Alle televisie's stonden hier net zoals bij de koffie afgestemd op de Super Bowl (de kampioenschapwedstrijd voor het American football) en dat is totaal niet aan ons besteed zullen we maar zeggen. Het effect van die wedstrijd zagen we toen we op weg gingen naar het restaurant dat we gereserveerd hadden, want Cherry Creek was uitgestorven. Het hele reserveren voor het eten hadden we ook niet hoeven te doen, want we hadden het restaurant zo ongeveer voor onszelf, hahaha! Er was één ander tafeltje dat wegging kort nadat wij gekomen waren, en net voor wij weggingen kwam er nog één stelletje eten. Iedereen heeft privéservice gehad die avond! En we hebben heerlijk gegeten :-). Hier zouden we graag nog eens terugkomen! We waren wel veel eerder klaar met eten dan we gedacht hadden, een mooie gelegenheid om in ons hotel nog thee te drinken, en daar waren we alweer de enigen!

De volgende ochtend zijn we de dag begonnen met eieren en spek, wat we ons goed hebben laten smaken. Ik zou nog bijna gaan beweren dat het wel iets heeft - als je het eet omdat je een leuk uitje aan het doen bent dan hè! En daarna hadden we de hele dag voor onszelf, zonder tussenkomst van het werk, want Danko had zijn laptop thuisgelaten. Als eerste zijn we naar het winkelcentrum gereden met het idee nieuwe kleren te vinden maar dat liep net even iets anders. Een vorige keer heb ik hier voor Carolien haar bruiloft mooie jurkjes gevonden, maar nu zagen we in geen van de winkels ook maar iets dat we leuk vonden. In ieder geval hadden we in de warmte onze benen even gestrekt, haha! Daarna zijn we naar een meubelzaak gelopen die we toevallig de avond ervoor gezien hadden, en totaal tegen onze verwachtingen in vonden we daar een fijne bank en een leuke stoel voor in de woonkamer. Onverwacht succes! (Ondertussen moeten we ons nog even beraden over de kleur van de bankstellen, hahaha!) Daarna was het wel tijd voor middageten, en dat ging een beetje hetzelfde als het gebakje een dag eerder: een leuke plek om een broodje te eten konden we niet vinden, waardoor we uiteindelijk bij de supermarkt uitkwamen. Maar dat waren wel versbelegde broodjes die we ons goed hebben laten smaken!

Onze laatste stop was een distributeur van aanrechtmaterialen, zodat we de verschillende soorten kwarts in het groot konden bekijken, in plaats van die onderzettertjesmaat voorbeeldjes die ze in de bouwmarkt hebben. En eigenlijk kwamen we tot de ontdekking dat we misschien toch wel geen kwarts willen.. Het is ons in ons vorige huis heel goed bevallen, maar er zijn nauwelijks meer keuzes qua kleuren en patronen, en dan sta je eigenlijk het minst lelijke uit te zoeken. Terwijl al het natuursteen dat ook in dezelfde hal stond eigenlijk veel mooier is! We hebben er een beetje van bekeken, totdat we wel genoeg hadden gelopen, want het waren gangpaden en gangpaden vol met allerlei soorten graniet en marmer. Het meeste ervan zou ik niet als aanrecht willen, maar zou je zo als kunst aan de muur kunnen hangen! Het resultaat was eigenlijk dat we verder van een beslissing over een aanrecht waren toen we vertrokken dan toen we aankwamen, maar we willen graag iets kiezen omdat we het mooi vinden. Wat dat dan moet zijn dat moeten we alleen nog even ontdekken!

We zijn nog even ergens wezen koffiedrinken en uiteindelijk waren we na een heerlijk ontspannen dagje aan het eind van de middag weer thuis. We hadden het gevoel dat we veel langer dan maar één dag weggeweest waren, dit was echt erg voor herhaling vatbaar!