Alweer groen!

De afgelopen paar weken is er hard aan ons huis gewerkt. De voorlopige opleverdatum wordt geschat op eind april en het lijkt er deze keer op dat dat ook gehaald gaat worden. We kunnen dus eindelijk af gaan tellen! De muren zijn afgewerkt, en hebben na de structuurverf vandaag de laatste laag verf gekregen (gebroken wit). Er is halfglans verf gespoten in de keuken en de badkamers (inderdaad, men schildert hier niet, men spuit hier!) en vorige week zijn alle tegels gezet. We hebben nu deuren in het huis, en de trapleuningen en plinten zitten erin. De huizen aan het andere eind van de rij hebben al keukens, dus die zullen wij binnenkort ook wel gaan krijgen! Afgelopen weekend werden we verrast door de geschilderde buitenkant, die was niet rood met geel zoals we verwacht hadden, maar blauw met groen! (Afhankelijk van het licht lijkt de verf groen, blauw of grijs.) Een stuk mooier vinden wij :-).

Ondertussen is het fietsseizoen ook hier weer van start gegaan. Op zaterdag- en zondagmorgen is er een grote groep die een rit van ongeveer 115 kilometer maakt, en nu de Tour van Californië is afgelopen rijden alle ‘grote mannen’ die in Boulder wonen daar ook weer mee. Wij fietsen dus in ‘goed’ gezelschap ;-) van Rock Racers (Tyler Hamilton), Team Slipstream, Healthnet en Toyota-United (Ivan Stevic, de wereldkampioen op de weg bij de B-rijders. We wisten niet dat dat bestond, maar dat maakt niet uit!). Vooral zaterdag was het heel erg lekker weer, 19°C! We konden dus in een korte broek en een shirtje fietsen (en verbranden...), en daarna lekker in de zon zitten! In tegenstelling tot zondag, want toen lag er 5 cm sneeuw en bleef de temperatuur rond het vriespunt. Dat is wel de meest abrupte weersverandering die we tot nu toe gezien hebben! (De meeste sneeuw was maandag ook alweer verdwenen.)


En dan ook maar eens iets meer over mijn zoektocht naar werk en een visum. Kort gezegd is er sinds december niks veranderd, ik ben dus nog steeds zoekend. Het valt nog niet mee om geschikte vacatures te vinden. Over het algemeen worden er veel technisch geschoolde mensen gevraagd (had ik zo’n opleiding, dat had ik al wel een baan – kort door de bocht), veel ondersteunend personeel (‘je bent verantwoordelijk voor het beheren van de agenda, het beantwoorden van de telefoon en het begroeten van klanten’) en dan is er nog de categorie ‘directeuren, managers en overige (te) hoge posities’. De enkele wel geschikte advertenties hebben tot nu toe niet meer geleid tot sollicitatiegesprekken.
Tot aan een poosje geleden heb ik me vooral gericht op de universiteit en grote bedrijven in Boulder, omdat die (vooral de universiteit) makkelijker aan het soort visum kunnen komen dat ik nodig heb voor een baan. Omdat daar niet al teveel uit voortkwam ben ik begonnen om aan de hand van het register van de kamer van koophandel open sollicitaties te versturen naar zoveel mogelijk bedrijven. Blijkbaar is dat niet erg gebruikelijk, want men lijkt niet altijd even gecharmeerd van een sollicitatie ‘in het wilde weg’! Meestal komt er geen antwoord, of de reactie of ik alsjeblieft wel wil solliciteren op een openstaande vacature. Het gaat dus niet erg gemakkelijk, maar we houden vol! Wij allebei, omdat verreweg de meeste banen hier vergeven worden door netwerken. Het schijnt zo te zijn dat minder dan een kwart van de beschikbare posities als vacature gebracht wordt, en dan geldt ook weer dat je goede referenties moet hebben. Een beetje frustrerend soms, maar aan de andere kant kan ik me ook wel voorstellen dat bedrijven niet zo’n zin hebben om aan een heleboel visumrompslomp (een boel papierwerk en de nodige kosten) te beginnen als ze ook iemand kunnen aannemen waarvoor dat niet hoeft. Het duurt nog tot eind augustus voordat mijn visum afloopt, hopelijk (en daar gaan we maar vanuit) lukt het om voor die tijd iets te vinden!