Obama in Fort Collins

Vorige week donderdag werden we om vijf uur ’s ochtends opgeschrikt door het brandalarm. Dat was bij afstand het luidste alarm dat ik ooit gehoord heb! Je moest binnen je oren dichthouden om niet doof te worden, dus dat was wel even schrikken bij het wakker worden. Bij ons was nergens brand, dus zijn we maar naar buiten gegaan om in ieder geval uit de herrie weg te zijn. Daar sta je dan, vers uit bed terwijl het vijf graden vriest! Ondertussen waren alle buren ook buiten (het alarm ging af in het hele gebouw) en ook bij hen was geen brand. Iedereen stond zich af te vragen bij wat voor gelegenheid ook alweer alleen het alarm afgaat, maar niet het alarmlicht aan de buitenkant van het gebouw. Het wachten was op de brandweer, want alleen zij kunnen het alarm weer uitschakelen (de alarm- en sprinklerinstallatie zitten in een apart hokje waar alleen hulpdiensten een sleutel van hebben). Na ongeveer een kwartier kwam er dan eindelijk een grote ladderwagen aanrijden en de twee mensen erin gingen eerst maar eens op hun gemak het alarm uitzetten. Wat bleek: het hokje met de alarminstallatie heeft een verwarming die aanspringt als het onder nul is, zodat de sprinklers niet bevriezen. Alleen was het hokje nogal stoffig, dus toen de verwarming aansprong heeft dat een grote stofwolk veroorzaakt waardoor de sprinkler af is gegaan. Pfff... We hopen dus maar dat al het stof daar nu weg is! Nadat alles in orde bleek konden we weer naar binnen en proberen weer verder te slapen. We waren alleen wel erg wakker nadat we twintig minuten buiten in de vrieskou gestaan hadden!

Afgelopen zaterdag hebben we buiten pannenkoeken volgens Nederlands recept gebakken, mmm! Toen we net bezig waren kwamen Matt en Elizabeth ons uitnodigen voor pizza, maar omdat we al aan het eten waren zijn ze eerst maar bij ons op het terras gaan zitten. Ze hadden nog niet eerder gezien dat je pannenkoeken ook kunt bakken met spek, appel en rozijnen erin en stroop en poedersuiker erop, maar volgens Matt smaakte het een stuk beter dan de Amerikaanse variant (vinden wij ook!).

Danko had gezien dat Barack Obama afgelopen zondag ’s middags in Fort Collins een toespraak zou geven. Daar wilden we wel bij zijn, en graag vroeg genoeg zodat we ten eerste naar binnen zouden kunnen en ten tweede bij voorkeur ook iets zouden kunnen zien. De ‘deuren’ (het was buiten) zouden twee uur van tevoren opengaan en we hadden bedacht dat we er een uur vroeger dan dat al wel wilden zijn. We zijn samen op één motor door de bergen naar Fort Collins gereden, dat is leuker dan over de snelweg en we hoopten dat we dan niet in een grote verkeersopstopping terecht zouden komen. Tot onze verbazing konden we met gemak parkeren ongeveer recht tegenover het park waar de toespraak gegeven werd, en het leek ook niet eens zo heel druk. Aan de ene kant van de parkingang stond een korte rij voor mensen met kaartjes, en aan de andere kant stond een iets langere rij voor mensen zonder kaartjes. Goed, uiteindelijk hebben we er twintig minuten (!) over gedaan om op het punt aan te komen waar we in de tweede rij aan konden sluiten. Niet omdat dat de achterkant was, maar omdat daar iemand stond waar Thomas mee afgesproken had. Toen Hans later aan kwam lopen zei hij dat hij er ook wel twintig minuten over gedaan had om van de achterkant van de rij bij ons te komen. Het was dus een stuk drukker dan dat het leek! Uiteindelijk konden we iets na half vier het park inlopen, waar de toespraak ondertussen begonnen was en waar we even goed moesten zoeken wie van de stipjes Obama was. Het was wel weg gaaf om midden in zo’n grote menigte te staan en te horen hoe iedereen reageerde op de toespraak! De meeste dingen hadden we in de debatten al wel een keer gehoord, maar het is veel gaver om het live te horen! Na een half uur was de toespraak voorbij en zijn we weer naar huis gereden, zonder ook maar enig verkeer op de weg. Achteraf blijkt dat er tussen de 45.000 en 50.000 mensen geweest waren, en ’s ochtends in Denver ook al zo’n 100.000 mensen. In afgelopen verkiezingen is Colorado altijd een republikeinse staat geweest, maar nu zou het kunnen zijn dat de meerderheid democratisch gaat stemmen. Als je door Boulder rijdt zie je overal bumperstickers en bordjes in tuinen en bermen met ‘Obama-Biden’, maar zodra je in de kleine plaatsjes rondom Boulder komt zijn de mensen een stuk conservatiever en veranderen de bordjes in ‘McCain-Palin’.

En dan is het vandaag Halloween, maar of we het ook gaan vieren moeten we nog even zien. Ik heb wel vanmiddag een pompoen gekocht en uitgesneden. Dat had ik nog nooit gedaan en ik vond dat dat maar eens moest veranderen. Zo’n ding uitscheppen is een beetje een glibberig werkje, maar het uitsnijden is echt leuk om te doen! Ik heb nu een simpele Jack-o’-lantern gemaakt (oftewel een gezicht), volgend jaar ga ik een moeilijker patroon proberen!
Vanavond zijn we niet thuis omdat we Hans gaan ‘helpen inhuizen’ in zijn nieuwe appartement. Er zijn wel behoorlijk veel kinderen in onze nieuwe buurt die vast gaan trick-or-treaten, oftewel langs de huizen gaan om om iets lekkers te vragen. Over het algemeen werkt het zo dat je je licht buiten aan doet als je daaraan meedoet, en dat je het uit laat als je er niet bent. Alleen gaat onze buitenlamp automatisch aan als het donker wordt; ik heb dus maar een lading koekjes-die-eruit-zien-als-afgehakte-vingers gemaakt zodat er geen kinderen voor niks aan de deur komen!