Te warm!

Na een voor ons gevoel een beetje een stil weekend was de volgende gebeurtenis waar we op zaten te wachten de uitslag van de Fase 2-proposals. We hadden die zo half en half eind juni een beetje verwacht omdat dat in vorige jaren weleens rond die tijd bekend is gemaakt, maar die dag kwam en ging voorbij zonder nieuws. Danko heeft het toen maar eens gevraagd, en kreeg te horen dat de fundingsbeslissingen (om maar eens een goed Nederlands woord te gebruiken! Ik probeer geen Engels door het Nederlands te mengen, maar voor sommige termen zijn niet zulke goede vertalingen) op 8 juli verstuurd zouden worden. Dat is altijd nog volgens hetzelfde patroon gegaan: ergens tussen negen en elf uur 's morgens komen eerst de goedkeuringen, even later gevolgd door de afwijzingen. En nu kwam er in die tijd.. helemaal niks. Aan het begin van de middag kwam er (helaas) een afwijzing voor het gewone Fase-2 voorstel dat we ingediend hadden, en toen duurde het tot vijf uur 's middags oostkust-tijd voordat het nieuws binnenkwam dat we de Fase 2B (die gericht is op verdere commerciële ontwikkeling in samenwerking met een commerciële partner als vervolg op een gewone Fase 2) gekregen hadden. Pffff..!! Blijkbaar is er tegenwoordig een ander systeem in de berichtgeving, maar we hadden ons ondertussen al zitten afvragen of we ze ook allebei misgelopen waren. Uiteindelijk was er dus toch nog goed nieuws! En was al het schrijfwerk dat Danko eraan gehad had gelukkig niet voor niks geweest. Om het te vieren zijn we na het werk ergens een biertje gaan drinken, en omdat het ondertussen al wel ruim etenstijd was hebben we dat er maar mee gecombineerd. Achteraf bedachten we dat dit het 25e proposal is dat we gekregen hebben!

Het andere goede nieuws was in de campercategorie, want nadat ik online een aantal medewerkers van het verhuurbedrijf had gevonden en benaderd was één ervan zo vriendelijk twee keer iets door te sturen. Eén keer naar een manager die ook al niet gereageerd had op vijf voicemailberichten die ik had achtergelaten, en de tweede keer naar 'het team', met de vraag haar vooral op de hoogte te houden als ik geen reactie zou krijgen. Zowaar had Ad de volgende dag een vice-president aan de telefoon die zich uitgebreid verontschuldigd heeft en zorgde voor een mooie vergoeding. Dat mocht ook wel, maar het wel netjes dat ze het dan (als je eenmaal iemand hebt weten te bereiken!) ook doen. Ondertussen vroegen wij het politierapport en de body cam videos aan, en bleek dat we daar tussen de $60 en $120 voor zouden moeten betalen, omdat het iemand twee à vier uur zou kosten om dat op te stellen. Dat vonden we wel vrij duur, eerlijk gezegd! Blijkbaar is die tijd nodig om van alles weg te censureren, terwijl wij de video nou juist graag wilden hebben om te kunnen zien wat er gezegd is waar Danko niet bij was. Waar en of dat nog ergens heen gaat moeten we dus nog zien.

Twee dagen later was Danko jarig en begonnen we de dag met cadeautjes :-). Onverwacht kregen we die middag ook bezoek op het bedrijf, dus planden we de verjaardagstelefoontjes 's ochtends zodat de heren 's middags tijd hadden om een aantal adviseurs voor een investeringsbedrijf over onze technologie te informeren. Dat bedrijf overweegt te investeren in een project van een derde bedrijf dat eventueel baat zou kunnen hebben bij onze technologie. Toch grappig dat die mensen ons gevonden hadden en ook nog toevallig in de buurt waren zodat ze direct langs konden komen. 's Avonds nam ik Danko mee uit eten, lekker en gezellig was dat!

Ondertussen liep ik weer een beetje beter en vonden we het een goed idee om dan ook voorzichtig een beetje meer beweging te krijgen. Niks geks, maar in tien minuutjes een klein rondje door de (rondlopende) straat bij het bedrijf. Dat was prettig totdat het dat niet meer was om het zo maar te zeggen want ik kreeg na een paar dagen prompt weer last van een achillespees. Zo irritant! Dat extra rondje schrapte ik dus maar weer, en bovendien was het de laatste paar dagen van die week ook wel gewoonweg te warm buiten. Ruim vijfendertig graden, pfff! Er was zelfs een ozonwaarschuwing, met de melding dat behalve kwetsbare groepen ook actieve mensen zich niet teveel in moesten spannen buiten. Dat hadden we nog nooit gezien! Het was wel prima weer om 's avonds op een terrasje te eten, en dat deden we vrijdag samen met Jeremy en Kristen om de nieuwe Fase 2B te vieren, erg gezellig!

In het weekend maakte Danko goed gebruik van de tijd door naar Ward te fietsen, aan een crossmotor te sleutelen, en toen dat klaar was daar op zondagmiddag een stuk mee door de bergen te rijden. Ik was iets minder actief, en afgelopen week had ik een vervolgafspraak bij de voetspecialist. Die bevestigde wat ik al dacht, namelijk dat ik niet veel voortgang had geboekt maar dat het misschien juist eerder wat minder beweeglijk was geworden. Hij stelde voor om een paar weken fysiotherapie te doen om op die manier alles wat sneller losser en soepeler te krijgen. Hoe dan ook ben ik klaarblijkelijk veel te voorzichtig geweest, en ik gaf mijzelf dus een hoognodige schop onder mijn gat. Over een maand moet ik terugkomen en dat zou dan de laatste keer zijn volgens de arts. Dat zou fijn zijn!

Woensdag zei Danko ineens iets over een nieuw type KTM supermoto die hij gezien had. (En de meeste mensen zullen nu al wel een idee hebben waar dit heen gaat..?) Deze motor is er pas sinds februari, met erg lovende beoordelingen en geniaal om mee op circuitjes te spelen, en blijkbaar was het vanaf die tijd iets dat in gedachten is gebleven. Het eerste dat ik er van meekreeg was dat er wat motorzaken gebeld werden om te zien of ze ook korting wilden geven, en toen dat eenmaal ergens gelukt was hing Danko op donderdagmorgen de aanhanger achter de Acura om de aankoop dan ook maar direct uit te voeren. Ik schudde eens met mijn hoofd en moest er ook wel om lachen, en aan het begin van de middag kon ik de nieuwste aanwinst bewonderen. Inderdaad is het een erg leuk dingetje, dus ons 'wagen'park heeft uitbereiding gehad! Danko ging er aan het eind van de middag onmiddellijk een stukje mee rijden, en toen hij terug kwam zei hij: "Je raad nooit wat er gebeurd is!". Ik kwam niet verder dan dat hij onderweg één of andere bekendheid was tegengekomen of dat er een kudde elanden op de weg was geweest, maar dat was het niet want de motor in brand gestaan! Blijkbaar had de motorzaak vergeten om een stelschroefje voor de achterrem vast te draaien met als uiteindelijk gevolg een oververhitte rem die bij een stopbord een stukje rubber in brand had laten vliegen. Dat zou toch niet voor moeten komen, dat ze dat soort dingen niet even nagelopen hebben. Gisteren is Danko weer een stuk wezen rijden zodat het brommertje maar zo snel mogelijk ingereden raakt, en daarbij gebeurde min of meer het tegenovergestelde, want hij kreeg een enorme plensbui over zich heen.

Het is wel fijn dat het echt enorm geregend en geonweerd heeft gisteren, want dan kon het tenminste iets afkoelen! Het was deze week meerdere dagen 38 graden en dat is gewoonweg veel te heet. Het gras verbrandde op de plekken die geen schaduw hebben in één middag, en verder was het zo warm dat je het liefst maar binnen blijft 's middags. Op de dagen dat het niet zo warm was heeft Danko 's avonds nog wat deurposten in de badkamer geschilderd, het is zo'n stuk mooier nu het allemaal wit is! Samen met Ad had Danko het bad er ook neergezet, en het is grappig hoe anders de ruimte nu aandoet ook al staat het bad er alleen nog maar. De tegels zijn een paar weken geleden al opgehaald, en we bedachten dat we ook maar eens een wastafel moeten gaan uitzoeken. Stukje bij beetje komen we er wel!