Nieuwe kastjes en kranen

Op onze laatste dag in Hawai'i hadden we 's ochtends alle tijd omdat we pas aan het begin van de middag uit hoefden te checken. En toen was er de vraag wat we dan met die middag wilden doen omdat we pas 's avonds weg zouden vliegen. Danko bedacht dat we nog wel een stukje van de westkust van het eiland konden gaan bekijken en dat leek wel een goed idee. Het viel tot voorbij Honolulu goed mee met het verkeer, totdat we ergens op de snelweg een splitsing verkeerd namen en het even duurde voor we de weg weer teruggevonden hadden (de data voor onze telefoons was onverklaarbaar op en dat is dan toch wel een beetje onhandig!). We kwamen op onze omzwerving wel toevallig langs Pearl Harbor waar ik heel even het monument voor het gezonken schip kon zien liggen. Deprimerend.. en dat is ook een reden waarom we besloten hadden om het niet te bezoeken. Eenmaal terug op de snelweg kwamen we in de file terecht, dat is toch wel één van de problemen van O'ahu. Het was zoveel leuker geweest als je wat meer via gewone wegen had kunnen rijden maar die zijn er niet op die manier rond Honolulu. En een ander iets is de armoede. We zijn uiteindelijk tot in Waianae gereden en hebben onderweg heel wat permanente tentwoningen op de stranden gezien, dat is toch triest. Omdat we nogal wat tijd verloren hadden vanwege de files zijn we niet helemaal tot het einde van de weg geweest maar we hadden niet het gevoel dat we daar iets aan gemist hebben.

We zijn dus omgedraaid en richting het vliegveld gereden, waar Danko in de buurt een Italiaans restaurant gevonden had om even te kunnen eten, zodat we dat in het vliegtuig over konden slaan en in plaats daarvan konden slapen. Dat restaurant bleek in het gebouw van de militaire golfbaan, hahaha! Clubhuis zou eigenlijk nog een te groot woord zijn want het was vrij militair binnen, als in: kaal. Maar we hadden warm gegeten, dus dat doel hadden we in ieder geval bereikt. En na twee prima vluchten waren we op zaterdagmorgen weer in Denver, en was het al tegen het eind van de middag voordat we klaar waren met naar huis gaan, huurauto terugbrengen, boodschappen doen en koffers uitpakken. Dat was een lange dag! Het was dus erg fijn dat we nog een weekenddag hadden, die we gebruikt hebben om de kelder eens een beetje op te ruimen zodat we mijn loopband konden verplaatsen en ik een plek had om mijn slimme fiets ook neer te zetten. We deden de ontdekking dat we nogal wat niet meer in gebruik zijnde koffers hebben wat we helemaal waren vergeten, en we hebben ook fijn eens wat dingen weggegooid.

In de week erna begon ik met krachttraining want dat wilde ik toch wel graag weer doen, en dat heb ik geweten, want wat een spierpijn! En we deden het ook maar een paar dagen ietsjes rustig aan want we konden wel merken dat we een vleugje corona hadden meegekregen op de conferentie. Gelukkig bleef het daarbij!

In het weekend zijn we op pad geweest voor een kraan voor de wasruimte en kwamen we er in de bouwmarkt achter dat daar echt niks was wat we wilden hebben, en hebben we online iets besteld dat er stukken minder lomp en mooier uitzag. Heel grappig stond er nog een vrouw die probeerde een kraan uit te zoeken wat ook niet wilde en konden we samen een beetje mopperen over de aanwezige lelijkheid, haha! En er stond een internetkabel voor in de kelder op het lijstje, want de plek die we voor de loopband en fiets bedacht hadden bleek het enige hoekje in huis te zijn waar geen internet is. In de week erna hebben we de spullen verschoven, en lukte het mij twee routers aan elkaar te koppelen om internetverbinding te krijgen, met behulp van een filmpje dat ik online gevonden had. Ik had echt helemaal een voldaan gevoel toen dat werkte, hahaha! En dat was mooi op tijd, want een paar dagen later kregen we een pak sneeuw. Zo fijn dat je dan binnen kunt hardlopen! Terwijl ik dat deed was Danko bezig 'even' de kraan in de keuken te vervangen. Het idee was om voor de keuken en de wasruimte dezelfde kraan te kiezen, dus dan kon deze wel vast in gebruik genomen worden vonden we. Met als voordeel dat we dan in de keuken ook weer het hete water kunnen gebruiken, wat we dichtgedraaid hadden omdat de oude kraan maar bleef lekken. Nou, dat was nog even een klusje! Ruim een uur om het oude rotte ding eruit te krijgen, waar we een boel viezigheid onder aantroffen, bah! En vervolgens duurde het maar eventjes om de nieuwe te installeren. Toen we 'm uit de verpakking haalden vonden we de kraan al wel wat lomper dan we verwacht hadden, en aan het eind van de middag konden we wel gewoon toegeven dat het gewoon een erg lelijk ding was, haha! (Het blijkt dat er twee merken zijn die ongeveer hetzelfde klinken en uit hetzelfde bedrijf afgesplitst zijn, waarvan we de verkeerde tak te pakken hadden.) We kunnen er wel om lachen, en voor in de wasruimte is het niet erg, maar in de keuken moest er duidelijk iets anders komen!

In het weekend deed ik op zaterdag krachttraining terwijl Danko een stukje ging fietsen, ik zette mijn slimme fiets iets verder in elkaar en aan het eind van de middag hadden we met Chelsea en Sergio afgesproken. Dat was erg gezellig, en omdat we de verjaardagen van beide kinderen gemist hadden omdat we er niet waren hadden we nog een paar cadeautjes bij ons. Na het eten heb ik best een hele poos Viviana kleine beetjes geholpen om haar doos lego in elkaar te zetten, dat was echt superleuk!

Op zondag wilde ik gaan hardlopen en dat was even een beetje een geklooi omdat de sensor op mijn loopband het niet goed deed. Bij de eerste poging was het lekker zonnig in de fantasiewereld in Zwift, maar stopte ik omdat mijn poppetje telkens veel te hard ging. Toen ik dacht dat verholpen te hebben zette ik het nog een keer aan en was er een onweersbui, en ik had echt zo'n teleurgesteld 'aaaaah maar net was het nog zonnig!'-gevoel, ook al maakt dat natuurlijk helemaal niks uit. Zo grappig! Alleen werkte het toch nog niet lekker en dus deed ik nadat ik alles gerest had ‘s middags poging drie. De route die ik had uitgekozen ging ik op een gegeven moment van de grote weg af om een stukje af te snijden, over een veel kleiner en vrij verlaten weggetje waar ook inderdaad niemand was. Waarvan ik in eerste instantie zowaar het gevoel kreeg van 'oh jee, ik loop hier helemaal alleen-is dat wel verstandig-dat moet ik eigenlijk niet doen', hahaha! Zo grappig dat iets in je dat soort dingen toch denkt terwijl je toch echt gewoon thuis in de kelder bent! Danko was ondertussen bezig om de eerste kastjes in het washok te installeren, en dat klinkt nogal wat makkelijker dan het was. Want die zijn van hout (zonder verstelbare pootjes) en omdat we de houten vloer ook daar doorgetrokken hebben kom je dan aan het puzzelen omdat niet alle planken precies even hoog zijn, niet geholpen door het feit dat de muren in het geheel niet recht zijn. Dat was dus iets lastiger dan gedacht, maar ze staan erin en we hebben ze helemaal goedgekeurd om volgend jaar ook een keuken van te bestellen. Het ziet er echt zó mooi uit en het is ongelooflijk wat een enorm verschil het maakt en hoe de hele ruimte er echt ontzettend van opknapt!

Ondertussen heb ik een aantal weken krachttraining gedaan en ben ik helemaal blij dat ik daaraan begonnen ben! Het is leuk en gezellig en met genoeg spierpijn tot gevolg, want alleen voor de leuk en gezellig doe ik dat natuurlijk ook weer niet. Spierpijn is ook een soort luxe vind ik :-). We hadden ook het goede idee om nadat we online wel opties voor een andere keukenkraan gevonden hadden eerst even ergens te gaan kijken voordat we nog iets gingen bestellen. Daar konden we erg prettig bij een winkel in Boulder voor terecht, waar we na wat kijken erachter kwamen dat we liever een ander type hadden dan we gedacht hadden. Al hebben we die wel online gekocht, want toevallig vond Danko ergens een overjarig model dat we veel mooier vonden dan de huidige versie.

Vorige week was het een korte week vanwege Thanksgiving, waardoor het weekend al op donderdag begon en we voor ons gevoel soort van vakantie hadden. Fijn een paar dagen om in huis aan te rommelen terwijl er verder niks hoefde! Danko legde de laatste hand aan de nieuwe kastjes, maakte een tijdelijk aanrecht van multiplex en hing daar alvast de wasbak in. Ik nam ondertussen de tijd om het in elkaar zetten van mijn slimme fiets af te maken en een eerste stukje te fietsen. Met behulp van Fulgaz heb ik ondertussen over de dijkjes en door de duinen van Noord-Holland, en bij Utrecht langs de Vecht gefietst en dat is toch wel erg leuk! Helemaal met het bij tijden koude weer en de sneeuw is het ideaal dat je dan wel fijn kunt fietsen zonder dat je naar buiten hoeft!

Ondertussen kwam de volgende nieuwe kraan, die Danko ongeveer onmiddellijk geïnstalleerd heeft. Deze is stukken minder onwijs en veel mooier voor in de keuken, en de andere staat in de wasruimte eigenlijk helemaal niet gek. En zo kwam alles toch nog goed, hahaha!