Moab en Monticello

Nadat we alle kampeerspullen in de nieuwe auto gepakt hadden zijn we vorige week vrijdag vertrokken naar Moab. Vlak voordat we in Golden waren zagen we nog een mooi voorbeeld van kuddegedrag. Op de linker van twee rijbanen stond een vrachtauto te wachten om linksaf te slaan, met erachter een rij auto's die niet linksaf hoefden en die stonden te wachten totdat de vrachtwagen afgeslagen was zodat ze verder konden rijden. De rechterrijbaan was leeg, dus wij gebruikten die om de opstopping in te halen, waarna de wachtende mensen tot het inzicht kwamen dat ze inderdaad op die manier de vrachtwagen in konden halen... Verder commentaar lijkt me niet nodig! ;-)

Eenmaal op de I-70 zien we een paar keer wat dikhoornschapen vlak langs de weg lopen (die vertaling moest ik even opzoeken!) en als we na een paar uur in Rifle zijn stoppen we om te tanken en om even koffie en thee te halen. We zijn erg blij dat we toch maar met de nieuwe auto gegaan zijn in plaats van met de Camry, want het rijdt echt zo’n stuk fijner! De wegligging is veel beter en de auto is ook helemaal niet windgevoelig, en dat is toch wel een hele verbetering!

Aan het eind van de middag komen we in Moab en tot onze verbazing is de ene na de andere camping vol! Andere keren als we naar Moab gingen kon je zelfs 's avonds nog prima ergens een plekje vinden maar nu dus niet. Als we bij de VVV naar binnen lopen om te vragen welke campings nog plaats hebben blijkt dat alles al lang vol is. Het is hartstikke druk omdat er een autoshow is op zaterdag en we hebben het inderdaad nog nooit zo druk gezien! We zouden kunnen proberen om ergens in het National Forest (waar je mag wildkamperen) een geschikte plek te vinden, maar dat zien we allebei niet zo zitten en we besluiten om dan maar wat richting het zuiden te rijden.

Uiteindelijk komen we uit in in Monticello (spreek uit: Montiesello) waar nog meer dan genoeg plek is op een nog bijna lege camping. We zoeken de beste plek uit en gaan dan maar eens de tent opzetten. Het is een simpelere tent dan de vorige met twee stokken en een stuk of tien haringen en lekker makkelijk om op te zetten. Het is ook erg handig dat we elk een deur hebben aan de zijkant van de tent, in plaats van één deur aan de voorkant. Onze Big Agnes is helemaal goedgekeurd!

Op zaterdag hebben we lekker lang ontbeten, al ben ik op een gegeven moment in de auto gaan zitten omdat het behoorlijk waaide en ik het koud kreeg. 's Middags zijn we naar Moab gereden om te gaan fietsen en wandelen. Het was het niet zulk mooi weer als er voorspeld was, maar bewolkt met af en toe wat regen. Danko is de Porcupine Trail gaan fietsen en nadat ik hem daarvoor had afgezet ben ik naar Arches National Park gereden omdat ik de hike naar Delicate Arch wilde doen.
Aangekomen op de parkeerplaats was het een beetje aan het onweren maar gelukkig hield dat op na alleen een beetje gedonder. Eigenlijk vond ik het ook wel prima dat het niet heel erg zonnig was, want het pad naar de arch gaat behoorlijk omhoog en lijkt me niet heel prettig om te lopen in de volle zon. Na iets minder dan een half uur was ik boven en het uitzicht was erg indrukwekkend! Ik had de arch al een paar keer van lager gelegen een uitkijkpunt gezien en dan lijkt het alsof het een kleintje is, maar het ding is toch wel minstens vijftien meter hoog! Het is absoluut de moeite waard om de wandeling te maken in plaats van alleen naar het uitkijkpunt te gaan. Gelukkig voor mij kwam de zon er nog even door zodat ik mooie foto's kon maken. Ik heb lekker van het uitzicht zitten genieten, maar toen ik een grote donkere wolk zag aankomen ben ik maar aan de terugweg begonnen. Maar goed ook, want het begon erg hard te waaien en net nadat ik weer bij de auto was behoorlijk te regenen. Danko was ondertussen ook klaar met fietsen, hij had hagel gehad en was op een gegeven moment maar omgedraaid.

Nadat we gedoucht hadden zijn we teruggereden naar Monticello en daar was het behoorlijk afgekoeld. We hebben dus maar een groot kampvuur gebouwd en zijn redelijk snel naar bed gegaan omdat het best koud was. 's Nachts is het nog een stuk kouder geworden en we denken dat het zelfs heeft gevroren, brrr! Zondagochtend heeft het zelfs nog even een beetje gesneeuwd! We hebben ons boeltje opgepakt en zijn naar Canyonlands National Park gegaan om bij een van de uitzichtpunten onze lunch op te eten. We hebben een jaarpas voor de nationale parken, dus dan ga je makkelijker ergens voor een uurtje naartoe dan wanneer je de toegangsprijs zou moeten betalen.

Op de weg terug naar huis heb ik me vermaakt met het filmen van de uitzichten voor een filmpje van de I-70 tussen Moab en Golden in vogelvlucht. Het was wel even knutselen om het allemaal aan elkaar te plakken en binnen een minuut te blijven (langere filmpjes kan ik niet plaatsen), maar ik vind het erg gaaf geworden!


Dan kreeg ik vorige week dinsdag nog een leuk telefoontje. Ik was aan het werk op de universiteit, dus toen ik op mijn mobiele telefoon gebeld werd dacht ik dat dat of Danko zou zijn, of iemand die de autoradio wilde kopen die ik op Craigslist (een soort Marktplaats) heb staan. Dat in combinatie met de niet heel goede verbinding zorgde ervoor dat ik niet helemaal in de gaten had wie ik waarvoor aan de telefoon had, maar het was dus iemand van het Department of Energy in Golden! Eind februari hebben mijn baas en ik een voorstel ingediend om de evaluatie en administratie van het zomerstageprogramma van NREL op ons te nemen en dit telefoontje was om ons te feliciteren omdat het aan ons is toegewezen! Erg gaaf, want voor mij betekent dat per deze week een halve baan erbij! :-D

Afgelopen zondag zijn we weer eens een stuk gaan motorrijden. We waren van plan om allebei de crossmotors weer eens uit te laten, maar uiteindelijk wilde er maar één snel genoeg starten. Het was even wennen om op zo’n ding te rijden, Danko’s vergelijking van ‘mountainbike met een motor erin’ komt aardig dicht in de buurt! Na een paar rondjes door de buurt moest ik dan ook maar even leren om het ding aan te trappen, want ze hebben alleen een kick starter. Dat wilde maar niet lukken, ondanks dat Danko zei dat dat makkelijk moest gaan omdat de motor al warm was. Wat blijkt: aantrappen gaat een heel stuk beter als de sleutel op contact staat, grrr! We zijn om te beginnen een stukje de bergen ingereden naar Jamestown, en om maar direct wat eerste keren te combineren ging het onderweg regenen. Terug in Boulder hebben we nog een stuk over een zandweg gereden (want waarom rijd je anders op een crossmotor) en daarna zijn we thuis op de bank geploft. Moe maar voldaan, want rondrijden op een modderbrommer is wel heel erg leuk!

Eergisteren hebben we een lekker rustig dagje gehouden: we hebben uitgebreid buiten in het zonnetje ontbeten en ‘s avonds zijn we uit eten geweest om te vieren dat we onze vijfjarige mijlpaal bereikt hebben! :-D Het eten gedeelte ging niet in één keer goed, we konden ons vlees niet proeven onder alle peper en zout die erop zat. We hebben het teruggestuurd en kregen met excuses nieuw eten dat wel heel erg lekker was. Uiteindelijk bleek het zelfs van de rekening gehaald te zijn en hoefden we alleen ons drinken en toetje te betalen, toch leuk als je ineens een beetje gratis uit eten geweest bent!