K-k-koud!

De afgelopen twee weken bevonden we ons opeens even in een soort kleine ijstijd. En dat is precies hoe de Camry eruit zag toen ik twee weken geleden op maandagmorgen al vroeg naar het werk moest: de hele auto zat onder een dikke laag ijs! Het was maar goed dat Danko dat gezien had, want we zijn samen wel een kwartier bezig geweest om de ramen een beetje schoon te krabben! Ik moest namelijk op tijd op de HR afdeling van de universiteit zijn voor een ‘oral review board’, ofwel een mondelinge test voor een aantal mensen die gesolliciteerd hebben naar een baan op mijn werk.
De faculteit is namelijk bezig om een nieuw iemand te zoeken voor de faculteitsboekhouding en voor de ondersteuning van een paar onderzoeksgroepen op dat gebied (dat was nog even lastig vertalen, haha!). Iedereen die gesolliciteerd heeft, heeft test moeten doen op de computer, en de groep die daar hoog genoeg op gescoord had gaat dan door voor een mondelinge test die ik samen met twee anderen moest afnemen. Ik vond het toch best leuk dat ze me daarvoor gevraagd hadden! Ik was gelukkig precies op tijd voor de uitleg die we zouden krijgen voordat de interviews zouden beginnen, en toen begon het wachten op de andere twee. Na ongeveer een half uur was het duidelijk dat één iemand ziek was, en nog een kwartier later bleek de ander ook ziek te zijn en moest ik het dus ineens in mijn eentje gaan doen! Dat zag ik toch niet heel erg zitten, maar gelukkig was er iemand van HR die wel soortgelijke ervaring had en dan samen met mijn de interviews kon doen. Pfoe! Iedereen moest dezelfde vragen beantwoorden over situaties die zich zouden kunnen voordoen, en daarna moest je dan een formulier invullen om die mensen te beoordelen op hun kennis, communicatievermogen, en dat soort dingen. En ik vond het toch best leuk om dat eens van de andere kant van de tafel te zien! De beste drie van deze ronde gaan door voor een sollicitatiegesprek, en ik ben wel benieuwd wie er uiteindelijk aangenomen wordt!

Vanaf de plek van de interviews heb ik de bus genomen naar de hoofdcampus, en gelukkig stond die al bij de halte te wachten want het was echt heel erg koud buiten! Voor die maandag was de maximumtemperatuur –6°C, brrr! Op dinsdag was het zo mogelijk nog kouder, want toen het werd niet warmer dan -17°C! Op woensdag zag Danko toevallig dat als gevolg van de kou de sprinklers in de garage kapot gevroren waren. Grrrr... er zit antivries in om juist dat te voorkomen, maar dat had dus niet echt gewerkt. Er hingen ijspegels van wel een meter lang aan de sprinklers, en ondanks dat ze bevroren waren lekte er nog water uit! Het was maar goed dat we daar achter kwamen terwijl alles nog bevroren was, want ik wil me niet eens voorstellen wat voor ontzettend waterballet er zou zijn ontstaan als de boel ontdooid zou zijn! We hebben alle buren in ons gebouw ook maar even naar de sprinklers in hun garage laten kijken, maar ze waren alleen bij ons kapot gevroren.
We hebben dus direct het bedrijfje gebeld dat alle praktische zaken regelt voor de huiseigenarenvereniging om te zeggen dat ze iemand moesten sturen om het water voor de sprinklers af te sluiten. De kraan voor de sprinklerinstallatie zit namelijk in een klein hokje aan de buitenkant van het gebouw waar niemand een sleutel van heeft, behalve de brandweer en het bedrijfje dat het onderhoud doet. ‘Omdat het geen haast had’ wilden ze dat tot donderdag uit gaan stellen (en op donderdag zou het juist weer boven nul worden), maar toen Danko zei dat we dan de brandweer gingen bellen konden ze ineens dezelfde avond nog wel iemand laten komen. Het is maar net hoe je het brengt he! Het grappige was dat de sprinklerman ook geen sleutel van het hokje had en dus door met een paar zaagjes tussen de deur en de deurpost te peuteren het slot moest openmaken. En helemaal grappig was dat hij nadat hij het water voor de garages had afgesloten het hokje weer dicht deed en zijn gereedschap er toen nog in lag, haha! Ondertussen is hij ook al nog een keer langsgekomen om nieuwe sprinklers op de buizen te schroeven en nieuwe antivries in het systeem te doen. Gelukkig waren alle buizen nog in orde en kunnen we dus weer een poosje vooruit!

Vorig weekend was het Super Bowl Sunday. De Super Bowl is de kampioenswedstrijd van de National Football League en Keith en Michelle hadden ons en nog een boel andere mensen uitgenodigd om het bij hun te komen kijken. Het was nog steeds veel te koud om buiten dingen te willen doen, dus dat kwam mooi uit, haha! Nou konden we niet nog minder geïnteresseerd zijn in football, maar we dachten zo dat het vast wel gezellig zou zijn! Voor de wedstrijd begon hadden we eerst nog brunch bij Matthew en Elizabeth, en daar hebben we allebei onze eerste Bloody Mary ooit gehad. Ik vond het wel lekker (maar je vraagt je toch af hoe iemand ooit op het idee is gekomen om zoiets te mengen!) maar Danko was er niet heel erg van onder de indruk. Tegen de tijd dat we klaar waren met brunchen was het wel zo ongeveer tijd om naar de andere buren te gaan, en die waren druk bezig om van allerlei eten te maken, een gokspelletje op te zetten, en te stressen om het allemaal voor de wedstrijd ging beginnen klaar te hebben. En toen begon de wedstrijd, en toen keek niemand! Dat vond ik toch wel erg grappig! Nou vinden we het allebei de grootste tijdverspilling om dit soort ‘sport’ te kijken, want het duurt úren en er gebeurt he-le-maal niks. Er is ook altijd nogal wat te doen over de Half Time Show en de reclames, maar dat was ook allebei nogal een afknapper. Gelukkig zat iedereen te klagen dat de show saai was en dat de reclames niet grappig waren, dus het was niet alleen maar het cultuurverschil, haha! Wat we ook nogal een afknapper vonden is dat ze ongeveer een minuut voor het eindsignaal al ophielden, want op dat moment stond één team net ver genoeg voor dat ze met legaal tijd rekken niet meer zouden kunnen verliezen. Dus hielden ze maar gewoon op met de wedstijd, en wij hadden echt zoiets van “He? Het duurt niet eens tot het eind?!”. Verwarring alom bij ons, haha! Maar het was wel erg gezellig, en daar ging het ons (en volgens mij iedereen) tenslotte om!

Afgelopen woensdag was het de belangrijkste dag van het jaar (kuch kuch :-D), want ik was jarig! Danko’s vader had zich een beetje in de tijd vergist en belde al om half acht ‘s morgens, dat was grappig! Van Danko kreeg ik een reisje naar Las Vegas, leukleuk! Toevallig hadden we het daar tijdens de Super Bowl nog over gehad, want sommige mensen lijkt het maar niks, en anderen vinden het juist leuk voor een paar dagen. We wachten ermee totdat het in Las Vegas lekker warm genoeg is om lekker aan het zwembad te kunnen zitten, maar niet zo heet dat de mussen dood van het dak vallen. We hebben nu al zin om te gaan! ‘s Middags heeft Tony ons mee uit lunchen genomen omdat hij niet op het feestje kon komen en ‘s avonds zijn we lekker samen uit eten geweest. We waren er alleen wel allebei in geslaagd om geen rijbewijs bij ons te hebben, dus een glaasje wijn bij het eten ging ons mooi aan onze neus voorbij!
Gisteren hebben we een feestje gegeven, en daarvoor had ik kersenkruimelvlaai gemaakt. Het was maar goed dat ik van tevoren niet wist hoelang ik daar mee bezig zou zijn, maar het was wel erg goed gelukt! En omdat een paar mensen niet kwamen hebben we nog lekker een paar stukjes taart over, lekker! Matthew zei dat Elizabeth helemaal teleurgesteld was dat ze zich niet zo lekker voelde (hij zei “She’s having a pregnant day” haha!) omdat ze dan de taart zou missen, dus die heb ik maar een stuk meegegeven. Wel leuk om te horen! Het was erg gezellig!

Het was de laatste paar dagen al telkens een beetje warmer aan het worden (dat werd tijd ook, want dan kan alle sneeuw eindelijk eens wegsmelten!) en gisteren zijn we voor het eerst in een paar weken weer eens een stukje wezen fietsen. Dat was alweer erg lang geleden voor ons doen! Vandaag was het zowaar nog beter, want het was lekker zonnig en zo rond de 17°C! We hebben dus heerlijk buiten in het zonnetje lunch gegeten, en na het fietsen zijn we weer verder gegaan met in de zon zitten totdat de zon onder ging :-). Het is zo’n verbetering vergeleken met de vrieskou van vorige week!