'Welcome to the United States'
Door: Annemiek
Blijf op de hoogte en volg Annemiek
20 Juli 2011 | Verenigde Staten, Boulder
Jawel, onze Green Cards zaten bij de post toen we terugkwamen uit Florida! We hadden eigenlijk gedacht dat het nog wel een poos zou kunnen duren nadat we het aanvullende bewijsmateriaal ingestuurd hadden, maar het dus ook snel gaan!
Toen we bezig waren om de post uit te sorteren kwamen we eerst de brief tegen waarin staat dat de Green Cards zijn goedgekeurd en dat we die binnen drie weken bij de post konden verwachten. Daar waren we al blij mee, maar een paar folders en ander spul later waren er ook al twee enveloppen met het felbegeerde pasje erin! Er zat er een heel mooi foldertje bij met informatie voor nieuwe immigranten, waar in staat dat je online een hele gids kunt downloaden met informatie over hoe je een baan moet vinden, een social security nummer en rijbewijs moet krijgen en waar je Engelse lessen kunt volgen. Haha, dat is dus niet zo heel erg op ons van toepassing! We zijn vrijdag lekker uit eten geweest om onze nieuwe status als ‘permanent resident’ te vieren, want dit betekent het einde van het visumtijdperk :-D en dat is een heel fijn idee!
In het weekend zijn we ook weer eens gaan fietsen, dat hadden we in Florida natuurlijk niet gedaan en het lijkt dan altijd of alle wegen een stukje stijler zijn geworden. Het heeft de laatste twee weken ontzettend veel geregend en heel ongewoon waren er overal plassen langs de weg. Aan de ene kant is al dat water goed, want het tekort aan neerslag doordat er in de winter zo weinig sneeuw is gevallen is nu wel weg. Alles is ook nog steeds hartstikke groen, heel ongewoon voor de tijd van het jaar! Wat niet zo mooi is, is dat al dat water flash floods veroorzaakt heeft in de bergen. Er valt dan in korte tijd zo verschrikkelijk veel regen dat het niet in de grond trekt maar naar het laagste punt stroomt. En dat is vooral slecht voor de mensen die in het gebied wonen dat is afgebrand in en rondom Four Mile Canyon. Iedereen die nog een huis heeft (of er net weer één aan het bouwen is) moest nu dus muurtjes bouwen van zandzakken om niet weggespoeld te worden. In Salina (tot waar we meestal fietsen) zijn stukken van de weg weggespoeld en Danko had gezien dat het water ook dwars door een schuur was gegaan – onder de ene muur door erin, en onder de andere er weer uit. De beek die door de canyon stroomt is ook stukken dieper geworden en je kunt goed zien dat het water met flink wat geweld naar beneden gekomen is.
Eergisteren heb ik Danko mee uit eten genomen voor zijn verjaardag. Daar was het in Florida niet van gekomen, en omdat we toch niet zo’n zin hadden om te koken was dat wel een goed moment! We zijn naar Red Lobster geweest, een keten van visrestaurants die reclame maakt voor hun tijdelijke ‘seafood feast’ aanbieding. Toen we binnen kwamen duurde het wel vijf hele minuten voordat iemand ons kwam vragen wat we wilden drinken, en dat was duidelijk niet naar de zin van de manager, haha! Ze stond erop ons een gratis voorgerecht aan te bieden en zei dat we alles dat we niet op zouden eten tenslotte mee naar huis konden nemen. Vooruit dan maar, want met ‘nee, dank je’ kwamen we niet erg ver! Verder hebben we ons tegoed gedaan aan soep, salade, een hoofdgerecht en een toetje, en dat voor het wereldschokkende bedrag van $15 per persoon. Het hele idee is natuurlijk om klaten te winnen, en dat is ze dan gelukt, want het eten was erg lekker en voor herhaling vatbaar. En dan een paar gangen minder, haha! Ik heb namelijk het grootste deel van mijn hoofdgerecht op dinsdag als lunch gegeten!
We zijn ook begonnen om een website in elkaar te zetten voor Danko’s bedrijf. Het was wel even uitzoeken hoe dat allemaal werkt als je daar WordPress voor wilt gebruiken, maar ondertussen is www.advancedconductor.com tenminste niet meer helemaal leeg! Danko heeft allerlei plannen om SBIR grants aan te vragen (een soort subsidie voor Small Business Innovative Research) en met mensen samen te werken. Maar het allereerste gevolg van het starten van het bedrijf kwam met de post. Naast de normale credit card-aanbiedingen die we regelmatig krijgen, was er nu post met aanbiedingen voor credit card-machines, zakenrekeningen en meer van dat soort troep, haha!
En dan nu nog wat rondslingerende dingen opruimen, de logeerkamer klaar maken, en dan gaan we morgenmiddag Ad en Ria ophalen van het vliegveld! :-D
Toen we bezig waren om de post uit te sorteren kwamen we eerst de brief tegen waarin staat dat de Green Cards zijn goedgekeurd en dat we die binnen drie weken bij de post konden verwachten. Daar waren we al blij mee, maar een paar folders en ander spul later waren er ook al twee enveloppen met het felbegeerde pasje erin! Er zat er een heel mooi foldertje bij met informatie voor nieuwe immigranten, waar in staat dat je online een hele gids kunt downloaden met informatie over hoe je een baan moet vinden, een social security nummer en rijbewijs moet krijgen en waar je Engelse lessen kunt volgen. Haha, dat is dus niet zo heel erg op ons van toepassing! We zijn vrijdag lekker uit eten geweest om onze nieuwe status als ‘permanent resident’ te vieren, want dit betekent het einde van het visumtijdperk :-D en dat is een heel fijn idee!
In het weekend zijn we ook weer eens gaan fietsen, dat hadden we in Florida natuurlijk niet gedaan en het lijkt dan altijd of alle wegen een stukje stijler zijn geworden. Het heeft de laatste twee weken ontzettend veel geregend en heel ongewoon waren er overal plassen langs de weg. Aan de ene kant is al dat water goed, want het tekort aan neerslag doordat er in de winter zo weinig sneeuw is gevallen is nu wel weg. Alles is ook nog steeds hartstikke groen, heel ongewoon voor de tijd van het jaar! Wat niet zo mooi is, is dat al dat water flash floods veroorzaakt heeft in de bergen. Er valt dan in korte tijd zo verschrikkelijk veel regen dat het niet in de grond trekt maar naar het laagste punt stroomt. En dat is vooral slecht voor de mensen die in het gebied wonen dat is afgebrand in en rondom Four Mile Canyon. Iedereen die nog een huis heeft (of er net weer één aan het bouwen is) moest nu dus muurtjes bouwen van zandzakken om niet weggespoeld te worden. In Salina (tot waar we meestal fietsen) zijn stukken van de weg weggespoeld en Danko had gezien dat het water ook dwars door een schuur was gegaan – onder de ene muur door erin, en onder de andere er weer uit. De beek die door de canyon stroomt is ook stukken dieper geworden en je kunt goed zien dat het water met flink wat geweld naar beneden gekomen is.
Eergisteren heb ik Danko mee uit eten genomen voor zijn verjaardag. Daar was het in Florida niet van gekomen, en omdat we toch niet zo’n zin hadden om te koken was dat wel een goed moment! We zijn naar Red Lobster geweest, een keten van visrestaurants die reclame maakt voor hun tijdelijke ‘seafood feast’ aanbieding. Toen we binnen kwamen duurde het wel vijf hele minuten voordat iemand ons kwam vragen wat we wilden drinken, en dat was duidelijk niet naar de zin van de manager, haha! Ze stond erop ons een gratis voorgerecht aan te bieden en zei dat we alles dat we niet op zouden eten tenslotte mee naar huis konden nemen. Vooruit dan maar, want met ‘nee, dank je’ kwamen we niet erg ver! Verder hebben we ons tegoed gedaan aan soep, salade, een hoofdgerecht en een toetje, en dat voor het wereldschokkende bedrag van $15 per persoon. Het hele idee is natuurlijk om klaten te winnen, en dat is ze dan gelukt, want het eten was erg lekker en voor herhaling vatbaar. En dan een paar gangen minder, haha! Ik heb namelijk het grootste deel van mijn hoofdgerecht op dinsdag als lunch gegeten!
We zijn ook begonnen om een website in elkaar te zetten voor Danko’s bedrijf. Het was wel even uitzoeken hoe dat allemaal werkt als je daar WordPress voor wilt gebruiken, maar ondertussen is www.advancedconductor.com tenminste niet meer helemaal leeg! Danko heeft allerlei plannen om SBIR grants aan te vragen (een soort subsidie voor Small Business Innovative Research) en met mensen samen te werken. Maar het allereerste gevolg van het starten van het bedrijf kwam met de post. Naast de normale credit card-aanbiedingen die we regelmatig krijgen, was er nu post met aanbiedingen voor credit card-machines, zakenrekeningen en meer van dat soort troep, haha!
En dan nu nog wat rondslingerende dingen opruimen, de logeerkamer klaar maken, en dan gaan we morgenmiddag Ad en Ria ophalen van het vliegveld! :-D
-
21 Juli 2011 - 09:04
Marjolein:
Gefeliciteerd met jullie Greencard!!
Heel veel plezier met Ad en Ria, wordt vast gezellig!
-
21 Juli 2011 - 16:44
Annemiek Kamphuis:
Dankjewel! Nog een paar uurtjes en we kunnen naar het vliegveld :-). -
23 Juli 2011 - 09:31
Carolien:
Ah wat goed nieuws, de greencards binnen!
En eh, geef je pap en mam een dikke knuffel van me? -
29 Juli 2011 - 22:24
Annemiek Kamphuis:
Ja goed hè :-). Mama had al gelezen wat je geschreven had voordat ik het uit kon voeren! -
31 Juli 2011 - 21:53
Carolien:
Dan wist ze in ieder geval wat je moest doen ;)
Heftige dag vandaag: vorige week zaterdag is Roos overleden (had het mama gemaild maar die lijkt geen mail te hebben gelezen of ontvangen?) en we hadden vandaag afscheidsbijeenkomst. Mooie toespraken met minstens zo mooie muziek.
Nu even met een boek op de bank: gedachten verzetten.
Knuffel!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
