Weekendje Aspen en moessonregen

Vorige week zijn we het weekend begonnen met naar Pearl Street te fietsen om uit eten te gaan. Dat was iets dat we in al die tijd dat we hier wonen nog nooit gedaan hebben, en het was zeker voor herhaling vatbaar! Het helpt daarbij natuurlijk dat Danko een paar weken geleden een 'stadsfiets' gekocht heeft. Zoals in Nederland kennen ze die dingen hier niet, maar deze heeft spatborden en is een stuk geschikter om een paar uur tegen een paal te parkeren dan onze mountainbikes bijvoorbeeld. We hadden met Hans afgesproken bij de Corner Bar, want hij was op zaterdag jarig maar dan zouden wij in Aspen zijn. We hebben lekker buiten gezeten, lekker gegeten en het gezellig gehad :-).

Op zaterdag zijn we nadat we wat kleren bij elkaar gepakt hadden via Lee Hill zo snel mogelijk Boulder -en de hitte- uitgereden, want het was veel te warm om met alle motorkleren aan door de stad te rijden. In Ward werd het gelukkig wat koeler, en op weg naar Nederland vond ik het op een gegeven moment zelfs een beetje fris met alle wind die door mijn jas waaide! We hebben in Nederland even brood gegeten en daarna zijn we via Central City en de Loveland Pass naar Dillon gereden, waar het wel even tijd was voor een koffiestop. En dat hadden we precies mooi uitgemikt, want terwijl we daar op het terrasje zaten begon het te regenen, want we dus mooi droog even af konden wachten!
Daarna zijn we via Copper naar Leadville gereden, en daar werden we wel even nat. En daar zaten ook wat hagelstenen in de hoosbui, auw! Richting de Independe Pass konden we ook een enorme bui zien hangen, waarvan we dus maar hoopten dat we daar niet doorheen zouden hoeven. Helaas hing die bui dus wel precies boven de weg die we moesten hebben, maar al heel snel werd het droog en daarna zowaar ook nog weer zonnig! We reden dan ook met een zonnetje Aspen binnen, waar we nog net op tijd waren om in ons hotel een drankje van het gratis happy hour mee te pikken. We hebben de motoren even ergens langs de weg geparkeerd, en daarna zijn we ons met onze glaasjes sangria en wijn bij het zwembad gaan installeren. Tenminste, dat was het plan, maar daar was het toch echt wel een beetje te fris voor, met alleen maar zwemspullen aan! In plaats daarvan zijn we in de hot tub gaan zitten, en dat was echt heer-lijk na een hele dag op de motor! Na een poosje kregen we gezelschap van een man die privépiloot was en die allerlei interessante verhalen te vertellen had. Over een vroegere werkgever die weleens vanuit Las Vegas in Aspen ging lunchen (je schijnt als je teveel geld hebt al je remmingen te verliezen, haha!), over zijn hoogintelligente zoontje van drie, en over het opstijgen en landen op wat ze gevaarlijke vliegvelden noemen. Daar hoort Aspen blijkbaar ook bij, en daar had hij ook een mooi filmpje van. Tussendoor hebben we nog een zoete martini gedeeld en toen we wel uitgebubbeld waren, was het ook wel tijd om eens warm te gaan eten. En we wisten ook al precies waar we naartoe wilden, namelijk hetzelfde restaurant waar we alle andere keren ook gegeten hebben, want dat is voor veel herhalingen vatbaar! En ook nu hebben we superlekker gegeten, gestreepte zeebaars met krabravioli, een zongedroogde-tomaten-saus en venkelsalade, mmm! Gecombineerd met een glaasje wijn en gevolgd door een chocoladetoetje, dat was nog eens een goede afsluiting van de dag :-).

Op zondag hebben we uitgeslapen en daarna lekker lang ontbeten, tijdschriften gelezen en naar huis gebeld. Ik had bedacht dat we misschien wel naar Maroon Bells konden gaan, een heel mooi plekje wat één van de meest gefotografeerde plekken in Colorado schijnt te zijn. Alleen mag je daar na negen uur 's morgens niet meer met je eigen vervoer naartoe en moet je met de bus. Dat zagen we niet zo zitten, en we hebben bedacht dat we in plaats daarvan er beter een keer naartoe kunnen fietsen! Danko kwam op het idee dat we weleens met de gondel naar de top van Aspen Mountain konden gaan, en dat zijn we dus gaan doen. Je wint dan bijna een kilometer in hoogte, en het was inderdaad wel de langste skilift waar ik ooit in ben geweest! En het uitzicht bovenop was dan ook heel erg mooi!
We zijn even een paar ansichtkaarten gaan kopen en daarna iets voor het middageten. En toen kon je goed merken dat je zeg maar in een deftig skigebied bent, want de gewoonlijke veel te dure chili en kippensoep was nergens te bekennen, maar ze hadden wel een vegetarische hamburger met tahini en zoveel groente dat ik me afvroeg hoe ik die op ging eten, en die werd geserveerd met quinoasalade. Absoluut niet het gewoonlijke skigebied-eten! En het was ook hartstikke lekker, daar was ik zowaar een beetje verbaasd over, haha!
Na het eten hebben we ons ingesmeerd en zijn we aan onze wandeling naar beneden begonnen. Jaja, ik heb een bergwandeling gemaakt, haha! Omhoog gaat om wat voor reden dan ook helemaal niet, maar naar beneden is blijkbaar geen probleem :-). We zijn begonnen met een wandelpad, en toen dat de verkeerde kant opging zijn we een paar pistes afgelopen tot we weer een zandweggetje tegenkwamen. Het was alleen wel steil genoeg af en toe dat ik niet verder kwam dan voetje voor voetje te lopen om niet te vallen. Maar het was leuk! En nu de ontzettende spierpijn wat minder begint te worden ook wel voor herhaling vatbaar, haha!
We hebben er iets van twee uur over gedaan om weer beneden te komen, en toen was het wel tijd voor een ijsje. Of misschien kan ik beter het achtervoegsel weglaten, want dat was in het geheel niet van toepassing! Eenmaal terug in het hotel waren er weer gratis bekertjes wijn, en daarmee hebben we ons op het terras geparkeerd. Eerst ergens op de bank en daarna ook nog een poosje in de hot tub, in de hoop dat dat tegen de lamme benen zou helpen!

En voor we het wisten was het alweer maandag, en tijd om ons weer richting huis te begeven! Danko had op de weersvoorspelling gezien dat er regen aan ging komen, en dus zijn we na het ontbijt al redelijk snel aan de terugweg naar Boulder begonnen. We hebben dezelfde route gereden als op de heenweg, al waren we dat eigenlijk niet helemaal van plan. We hadden namelijk bedacht om het laatste stukje via Golden te gaan, maar toen we in Idaho Springs waren was de lucht richting het oosten wel zo ontzettend zwart dat we toch maar de Peak to Peak hebben genomen. En dat was maar goed ook, want we hebben alle stortregen mooi gemist!

We waren nauwelijk thuis toen het begon te regenen, en dat is sindsdien (behalve een paar uurtjes op dinsdag) niet meer opgehouden. En eigenlijk vonden we het ook wel lekker, helemaal omdat de temperatuur deze week gewoonweg maar de helft is van die van vorige week! Gisteravond werd het alleen een beetje minder, al die regen, want toen kwamen we erachter dat ons dak blijkbaar niet zo waterdicht is als je zou hopen, want er lekte water uit de ventilator in de gastenbadkamer, uit de pijp voor de verwarmingsketel en uit de pijp waar je de wasdroger op aan kunt sluiten. Niet cool! Maar ja, wat doe je eraan, dus we hebben er maar een paar emmers onder gezet. En vanmorgen had het water zich verplaatst en lekte het uit het plafond in de keuken.
In ieder geval mogen we blij zijn dat dat alles is waar we last van hebben, want er zijn ook een heleboel mensen bij wie hun huis is ondergelopen door de flash floods die al die regen veroorzaakt heeft. Of erger, er zijn zelfs twee mensen overleden... Het is werkelijk ongelooflijk hoeveel water er naar beneden gekomen is (meer dan 24 centimeter in vierentwintig uur!) en wat voor effect dat heeft op alle stroompjes en riviertjes overal. 'Buiten de oevers getreden' dekt de lading in het geheel niet!
Een voordeel voor mij was dat de universiteit vandaag dicht was (en morgen ook), en ik dus mooi extra tijd had om voor ons bedrijf te werken. Tenminste nadat ik naar de kapper geweest was! En nadat ik even was gaan kijken bij het stroompje dat achter onze wijk loopt. Dat stroompje is nu een rivier, en daar waar die rivier een weg oversteekt staat een auto die door al dat water niet meer verder kon. Zoveel regen hebben we hier nog nooit gezien, en het slechte nieuws is dat ze verwachten dat het tot en met zondag niet zal ophouden met regenen. Alle grond is volkomen verzadigd, dus al dat water draagt bij aan de overstromingen. We hebben dus maar geluk dat we op een hoog punt wonen, en het stukje keukenplafond dat er nu een beetje sneu uitziet valt wel weer te repareren. Er zijn ergere dingen!