Thanksgiving three ways

Eind november beginnen de feestdagen hier met Thanksgiving. Een hele poos geleden had ik al een keer gezien dat de Greenbriar Inn een Thanksgiving-avond had, en omdat dat wel een goede aanbieding leek en ik dan zelf niet aan kalkoen-braden hoefde te bgeinnen wilde ik daar wel een reservering voor maken. Ik dacht nog dat ik daar wel ruim mee op tijd was, maar die hele donderdag was gewoon al vol! Gelukkig voor ons kon je ook de dag voor Thanksgiving terecht voor het turkey dinner, en dat hebben we toen maar afgesproken. Thanksgiving dinner, versie 1!

Omdat we dan met Thanksgiving thuis zouden zijn en ik dan toch wel iets met kalkoen wilde doen had ik net boodschappen gedaan voor Thanksgiving-pizza (Thanksgiving dinner, versie 2) toen Michelle vroeg of we al plannen hadden voor Thanksgiving, en of we misschien met haar en Steve mee wilden om te gaan eten bij de Gold Hill Inn. Een oom en tante konden niet komen en ze wilde niet voor de zoveelste keer haar reservering aanpassen. Dat leek ons erg leuk en gezellig, dus daar was Thanksgiving dinner versie 3!
Oftewel voor een paar dagen kalkoen in overvloed! (We zullen het er een jaar mee moeten doen, want behalve tussen Thanksgiving en Kerstmis is plakjes kalkoen voor broodbeleg zo ongeveer het enige dat je kunt vinden. De slager of supermarkt heeft behalve in november geen kalkoen in het assortiment en we zijn nog geen restaurant tegengekomen waar kalkoen geserveerd wordt als het niet voor Thanksgiving is.)

Vvorige week woensdag was het dus tijd voor het eerste turkey dinner! Het was maar goed dat we gereserveerd hadden, want het restaurant zat vol en we hoorden toen we naar binnen liepen iemand aan de telefoon zeggen dat ze helaas geen tafels meer beschikbaar hadden. Dat reserveren had ik dus goed gedaan! Alleen had ik niet goed gezien wat de ‘aanbieding’ nu eigenlijk was, want waar ik had begrepen dat het toetje daarbij hoorde was dat niet het geval... Het was dus maar goed dat we nog een restauranttegoedbon hadden die je ook hier in kon leveren! In ieder geval hebben we erg lekker gegeten: we kregen eendenpaté met bearnaise op toastjes als smaakmakertje, en hoewel we onderhand weten dat je dat krijgt blijft dat erg lekker! En daarna kregen we ‘dark meat’ ofwel kalkoendijvlees (onze voorkeur boven kalkoenfilet, wat ze hier ‘white meat’ noemen) met aardappelpuree, zoete aardappel, cranberrysaus, gravy (een gebonden jus) en voor Danko ook stuffing (een mengsel van brood en groente dat oorspronkelijk in de kalkoen gestopt werd) die ik liever aan me voorbij liet gaan omdat er walnoten inzaten; met een mooi garnerinkje van een paar asperges en wat andere groente in een stukje courgette gerold. Mmm! Het is als je thuis eet bij Thanksgiving dinners gebruikelijk om nog een keer op te scheppen, en dit was deeerste keer ooit dat ze ons in een restaurant vroegen of we nog iets zouden lusten toen we ons eten op hadden. Nou, zeker wel! (Keeping in mind dat dit een vrij luxe restaurant is met de bijbehorende porties.) Onder het genot van een glaasje wijn hebben we heerlijk gegeten, en daarna konden we niet aan het toetjesmenu weerstaan. Danko koos heel ontraditioneel voor molten chocolate cake en ik ging heel traditioneel voor de pumpkin pie, met kaneelslagroom. Erg lekker! En dan nu zonder de vraag of we nog iets zouden lusten, haha! (En nee zeg!) Dat was een erg leuk uitje samen!
De volgende dag was het erg lekker weer en zijn we aan het begin van de middag eerst een stukje wezen fietsen voordat we naar Salina gereden zijn. We werden om half vier bij Michelle en Steve verwacht zodat we mooi op tijd om vier uur bij het restaurant in Gold Hill konden zijn. (Thanksgiving dinners zijn om wat voor reden vaak midden op de middag. Toen we eerder op de fiets langs de Greenbriar Inn kwamen was het daar ook flink vol voor half drie ’s middags, en toen we een keer Thanksgiving gevierd hebben met de overburen in onze oude wijk was dat ook midden op de dag.) We pasten net met z’n zevenen in Michelle haar Jeep, al was dat een beetje proppen voor de vier op de achterbank! Dit was voor ons de eerste keer dat we in de Gold Hill Inn kwamen, wat in een gaaf historisch gebouw zit. We moesten even wachten tot onze tafel vrij kwam, en dat was een mooi moment om eerst samen een drankje te drinken. We hebben kennis gemaakt met de Moscow Mule, een cocktail waar we nog nooit van gehoord hadden met wodka, gemberbier en limoen. Nou houd ik helemaal niet van gember, maar dit was echt erg lekker!
Bij dit restaurant was er een lopend buffet, en toen we aan tafel konden liep iedereen op weg ernaar toe eerst even langs de schaal met eggnog. Dat hadden we allebei ook nog nooit gedronken, en dat hadden we eerder moeten proberen in al die tijd dat we hier al wonen zeg! Mmm! Al werden we gewaarschuwd dat het lang niet zo lekker is als je het in de winkel koopt. Michelle vindt dat het nergens lekkerder is dan in dit restaurant, dus dat was dan een goede manier om het voor het eerst te proberen!
Aan tafel kregen we vers brood met boter, en rauwkost en hummus om te delen; en daarna was er oestersoep (waar we ontdekten dan oesters veel lekkerder zijn in soep dan als je ze rauw eet!) en salade. Alleen had iedereen tegen de tijd dat de salade kwam besloten om eerst warm eten te pakken en daarna wel sla te eten, want er kon écht niet langer gewacht worden, hahaha! We hadden de keuze uit licht of donker kalkoenvlees, aardappelpuree, zoete aardappels, boontjes, cranberrysaus en gravy, en ook nog gerookte zalm, prime rib met mierikswortelsaus en ham. Ook allemaal weer erg lekker, maar nog veel beter was het hartstikke gezellig! Als toetje was er pompoencheesecake of pecantaart, en voor we het wisten was het tegen zevenen, al had iedereen het gevoel dat het minstens half elf was ondertussen! We zijn nog iets wezen drinken bij de buren van Steve en Michelle voordat we maar eens naar huis gereden zijn. We hebben echt een erg leuke avond gehad!

Op vrijdag heb ik Thanksgiving pizza gemaakt met gravy, kalkoen, ham, ui, butternut squash en cranberrysaus, en die was erg goed gelukt al zeg ik het zelf :-). We waren net klaar met eten toen opeens het licht uit ging. Danko was in de kelder bezig met de balken die we gekocht hebben om de vloer te verstevigen, dus eerst dacht ik dat hij misschien de stoppen had laten springen. Maar dat was niet zo! Ik was dus blij dat het brood klaar was, net zoals de wasmachine, en ook dat we wel genoeg kaarsen in huis hebben om de boel nog een beetje te verlichten. En dat had ook wel wat eigenlijk! Wat het geweest is weten we niet, maar tegen een uur of twaalf was het euvel verholpen. Het is toch wel handiger als je het licht aan kunt doen dan om met een kaarsje rond te lopen!

Om alle kalkoen een beetje weg te werken zijn we vorige week zaterdag een heel stuk wezen fietsen met Michelle en Steve. Het was superlekker weer, wel zeventien graden! En dus een mooie dag om naar Carter Lake te gaan. Het waaide wel behoorlijk, maar uiteindelijk hebben we er niet al teveel last van gehad, behalve het laatste stukje naar huis toen we er recht tegenin moesten, pfoe! Met moeite gingen we toen iets van zestien kilometer per uur!

In de dagen na Thanksgiving heb ik gezorgd dat ik niet naar wat voor winkel dan ook hoefde te gaan, want er wordt dan al overal kerstmuziek gedraaid en dat wilde ik nog even vermijden totaan Sinterklaas. Het hele Black Friday-gebeuren hebben we dus aan ons voorbij laten gaan – teminste min of meer. Ik had namelijk een Black Friday-kortingsbon voor een boekenwinkel en die heb ik dat weekend gebruikt voor een slow cooker-kookboek met recepten voor twee personen. Erg handig, want de meeste slow cooker-recepten die je online kunt vinden zijn genoeg voor een half weeshuis en het is lastig om dat om te rekenen. In de Cyber Monday-aanbiedingen vond ik de bijbehorende maat slow cooker, dus dat kan ik mooi gaan uitproberen als we terug zijn van vakantie!

Ondertussen had ik zo af en toe al stiekem wat sinterklaasaankopen gedaan. Bij de Ikea vond ik Sinterklaaschocolaatjes die ik mooi op allerlei plekjes kon verstoppen, en het duurde tot vanmorgen voordat Danko ze allemaal tegen was gekomen :-). Ik werd vrijdagmorgen al verrast door een Sinterklaas die zich later bedacht dat hij eigenlijk ’s avonds had willen komen, maar het was wel een leuke manier om de dag te beginnen! We kregen zelfs speciaal uit Nederland opgestuurde echte pepernoten en chocoladekruidnootjes, mmm!

Ondertussen zijn we ook aan het volgende project in huis begonnen, namelijk het verstevigen van de vloer tussen de kelder en de begane grond. Op sommige plekken is de vloer niet meer helemaal recht omdat de ondersteunende dwarsbalken doorgezakt zijn of in sommige gevallen een grote barst in zich hebben. Danko heeft dus een hele lading van die balken besteld, en vorige week hebben we de eerste geïnstalleerd. Dat was nog wel even een beetje lastig, passen en meten met zo’n zwaar ding, maar het is gelukt! Eén klaar, nog dertig te gaan... Ooit komen we aan het eind van onze lijst met klussen, maar voorlopig nog niet! En dat is omdat we eerst iets véél belangrijkers gaan doen, en wel op vakantie gaan! Belangrijke dingen eerst :-).