Bezoek en een verjaardagsuitje

Precies zoals gepland waren we toen we terugkwamen uit Tucson eerder in Denver dan Ria en Ad. Wel een heel kwartier, gelukkig hadden we geen vertraging deze keer! We hadden precies genoeg tijd om van onze gate naar die van hen te lopen en ze op te wachten toen ze uit het vliegtuig kwamen. Dat was toch wel het leukste plekje daarvoor en gelukkig lukte dat! Leuk! En fijn om elkaar weer eens in levende lijve te zien in plaats van op een computerscherm! We hebben alle koffers verzameld en zijn naar huis gereden waar we natuurlijk eerst een rondleiding gegeven hebben. Daarna hebben we lekker makkelijk soep gegeten en toen was de energie er wel uit bij iedereen. Niet zo gek ook, na zo'n lange reis!

Op vrijdag hadden we een vrije dag vanwege Independence Day op zaterdag (want als feestdagen in het weekend vallen krijg je daarvoor een andere dag vrij). We hebben een beetje uitgeslapen, samen met Ad een rondje gefietst, en daarna zijn we de bergen ingereden voor een krab-uitje. Dat ging niet helemaal zoals gepland, want toen we eenmaal in het casino vooraan de rij stonden werd het duidelijk dat ze de prijzen flink aangepast hadden, en je zelfs extra moest betalen als je ook krab wilde eten. Daar hebben wij tot verbijstering van de vrouw achter de kassa vriendelijk voor bedankt en zijn naar het casino aan de overkant van de straat gelopen om dan daar te gaan eten. Daar was geen rij, geen 'zomertarief', en wel krabbenpoten voor de liefhebbers. Het is toch handig als je alternatieven kent zo af en toe, en we hebben alsnog erg lekker en gezellig gegeten!

De volgende dag hebben we flink uitgeslapen. Dat was hard nodig, want al dat gereis van de laatste tijd had ons een beetje ingehaald ondertussen zeg, pfoe! Al die tripjes waren behalve leuk namelijk ook erg druk. Eenmaal een beetje wakker zijn we met z'n drieën naar Jamestown gefietst, en op de weg omlaag zag Danko een mountain lion! (Poema in het Nederlands - het is niet daadwerkelijk een leeuw :-)) Zó cool om te zien! Al zag ik het beest alleen van achteren toen het de straat over kwam rennen, maar dat maakt niks uit. Zo eentje hadden we nog niet eerder gezien!
's Avonds hebben we hamburgers gegeten ter ere van Independence Day, die uit nood maar van het fornuis kwamen in plaats van van de barbecue, want juist nu was onze gasfles bijna leeg. En 's avonds hebben we met z'n allen vanaf het terras van de golf club naar het 4th of July-vuurwerk gekeken. De golf club was allang dicht, maar ik had gebeld om te vragen of we daar mochten zitten en dat was geen probleem :-). Al kwamen we erachter dat je het toch net niet helemaal goed kon zien, dus volgend jaar moeten we toch maar een andere plek zoeken!

Na het weekend deden Ad en Ria een voorbereidende boodschappenronde voor een kampeerrondreis, kwam er ook nog allerlei lekkers uit hun koffers :-), zijn ze wezen kijken in de theefabriek van Celestial Seasonings en naar een museum geweest, is er flink wat onkruid uit de tuin verwijderd, en zijn we sushi wezen eten. Er staan bij dat restaurant ook gewone japanse gerechten op het menu (dat hadden we van tevoren nog maar even bekeken), maar Ria en Ad hebben zich aan de misosoep, zeewiersalade en sushi gewaagd! En het viel in de smaak, al was het hele met-stokjes-eten nog wel een uitdaging! Uiteindelijk ging dat nog prima en hebben we ons aan het grote bord sushi tegoed gedaan :-).

Op woensdag zijn de vakantiegangers vertrokken om te gaan kamperen, en wij zijn op vrijdag met de motor gevolgd. Danko was jarig, dus we zijn de dag begonnen met cadeautjes en de nodige telefoontjes :-). Rond het middaguur zijn we vertrokken richting Snowmass Village, waar Ria en Ad in de buurt een camping gevonden hadden, en waar wij een hotel geboekt hadden zodat we niet een boel kampeerspullen mee hoefden te nemen.
We hadden bedacht dat we wel weer eens via Golden en Highway 6 de bergen in konden rijden, en hoewel het leuk was weer eens door Clear Creek Canyon te rijden omdat we daar al in tijden niet meer geweest waren, hebben we wel gewenst dat we 'gewoon' de Peak to Peak hadden genomen! Want er waren wegwerkzaamheden op de weg naar de I-70 waardoor we dan maar omgereden zijn via Black Hawk en Central City, waardoor we wel een uur langer bezig zijn geweest. Op de snelweg was het ook druk, dus we waren blij dat we de afslag voor de Loveland Pass konden nemen! We hebben even koffie gedronken in Dillon, precies op tijd om nog even met Carolien te kunnen kletsen :-), en daarna zijn we via Leadville de Independence Pass overgereden. We konden al ver van tevoren zien dat daar erg zwarte wolken boven hingen - dat krijg je aan het eind van de middag - en inderdaad hielden we het niet droog. En het was frisjes daarboven! Ik had nog mijn verwarming aangedaan, maar alsnog heb ik toen we eenmaal in ons hotel waren een flinke poos nodig gehad om weer een beetje warm te worden!
Tegen de tijd dat we wilden gaan eten was het tegen negenen, en waren we echt maar net op tijd om nog in het restaurant van het hotel te kunnen eten, met een sluitingstijd van negen uur! Daar waren ze gelukkig zo aardig om te zeggen dat we nog precies op tijd waren, en we hebben er heerlijk gegeten. Schnitzels voor iedereen, met als toetje apfelstrudel, yum! Erg lekker, erg gezellig, en erg geslaagd als verjaardagsetentje!

Op zaterdag was prioriteit één: uitslapen! Daar waren we even aan toe, en aan het eind van de ochtend hadden we met Ad en Ria afgesproken om naar Aspen te gaan. Het was namelijk wel zo handig om dat met de auto te doen, ookal is die niet zo geschikt voor passagiers omdat we daar ooit achterbank uitgehaald hebben. We zijn gaan lunchen bovenop Aspen Mountain, en daarna hebben we daar ook maar even koffie gedronken want er kwam ondertussen een bui over. Wij waren namelijk van plan om samen met Ad nog een keer de berg af te wandelen, maar niet in de regen! Deze keer zijn we via een paadje omlaag gelopen en niet dwars over de pistes zoals we de vorige keer gedaan hadden. Iets minder steil was toch wel prettig, en het paadje kronkelde zich leuk door het skigebied! Ria heeft de gondel naar beneden genomen, en na de wandeling zijn we heerlijk in een luie bank geploft in het hotel waar we weleens overnacht hebben voor een drankje. Gevolgd door nog een keer lekker uit eten en als toetje toch nog een ijsje van de Paradise Bakery. Dat hadden we eigenlijk na de wandeling willen doen, maar toen was het te fris, en nu stond de zon alsnog mooi op het pleintje voor de ijszaak.

's Zondags was het voor ons tijd om weer terug naar huis te rijden, en Ad en Ria gingen verder richting zuid-west Colorado. Met een mooi zonnetje erbij zijn wij de passen terug richting Boulder overgereden met een snelle stop voor middageten in Twin Lakes. Eenmaal thuis hadden we weer eens een 'normale' week en weekend, zonder gereis, en zonder van tevoren geplande dingen. Ook wel even fijn, de gewone weekindeling! We hebben gewerkt, een beetje gefietst, een beetje in huis aangerommeld, en verder niks bijzonders. Hehe!
Op donderdag werd er een doos bezorgd door Fedex, en de bezorger zei: "Woonden jullie eerder niet aan Big Horn Street?" tot onze grote verbazing. Blijkbaar had hij Danko's achternaam herkend, want die komt hier nou eenmaal niet zo veel voor, maar hij wist dus gewoon in welke straat we eerst gewoond hadden! Vervolgens zei Danko dat de doos voor mij was, en ik er maar eens in moest kijken. En tot mijn grote verbazing zat er in die doos een nieuwe set wielen voor mijn racefiets!! Die fiets maakte al een flinke poos allerlei tikkende en krakende geluiden, veroorzaakt door het achterwiel, en Danko had daar blijkbaar zo genoeg van dat hij dan maar andere wielen besteld had! Ik was in ieder geval helemaal blij! Het voelt alsof ik een nieuwe fiets heb, en behalve de afwezigheid van de herrie rijdt het ook zó'n stuk fijner! Dat wielen zo'n verschil kunnen maken!

Ondertussen hebben we via de moderne technologie al heel wat van Ad en Ria's kampeerplekken gezien (toch handig, als beide partijen een slimme telefoon hebben :-)), en het volgende op de planning is een lekker eind motorrijden richting Durango, en onderweg een paar nachten mee te kamperen met onze vakantiegangers. Zin in!