MotoGP in Austin!

Vier dagen nadat we terugkwamen uit San Diego stonden we alweer op het vliegveld. Ietsjes later dan we gepland hadden, want uitgerekend die dag was mijn wekker-app gecrasht. Ik ben dus onze bagage in gaan checken terwijl Danko de auto ging parkeren zodat we de deadline om drie kwartier van tevoren je bagage in te checken konden halen, en daarna waren we nog ruim op tijd. Via Salt Lake City gingen we naar Houston, waar we onze huurauto hebben opgehaald, even lekker buiten gegeten hebben bij een Italiaans restaurantje min of meer tussen het vliegveld en de snelweg die we moesten hebben, en daarna zijn we op weg gegaan naar Austin. Omdat we niet het allervroegst waren met het boeken van een hotel hadden we er eentje gekozen in Lakeway, buiten de stad en aan Lake Travis. Aangezien dit een vakantiereisje was en niet iets voor het werk wilden we niet in één of ander saai hotel aan een snelweg zitten (dat was de andere optie), en dat was goed gelukt! Grappig genoeg stond ons hotel middenin een golfbaanwijk, dus we konden ons direct thuisvoelen, haha!

De volgende ochtend zijn we met ons ontbijt lekker bij het zwembad gaan zitten, en toen we daarna eens gingen kijken wat er verder nog was vonden we nog een veel beter ontbijtplekje, een terrasje/vlonder met maar een paar stoelen bijna aan het meer, dat was nog een veel beter ontbijtplekje! Aan het eind van de ochtend hebben we wat broodjes gekocht en zijn we op weg gegaan naar het Circuit of the Americas voor de open training van de MotoGP. Daar deden we wel iets langer over dan we verwacht hadden, want waar iedereen het over Austin heeft als 'een leuk stadje' is het toch behoorlijk uitgestrekt (je zou het eerder met Denver vergelijken dan met Boulder), met het nodige bijbehorende verkeer! Dat was dus goed om te weten voor de volgende dagen, net als waar te parkeren op de grote parkeerplaats waar we voor gereserveerd hadden.
We zijn onze toegangskaartjes gaan ophalen, en daarna hebben we onze plekken op de tribune maar eens opgezocht. We hadden plaatsen bij bocht 15, met hartstikke goed zicht op een stel haarspeldbochten (welke tribune hadden we van tevoren goed uitgezocht), en heel fijn zaten we flink bovenaan. Dat kon je niet kiezen omdat het wordt toegewezen, dus daar hadden we mooi geluk mee! We hebben eens oordoppen ingedaan (wel zo fijn en zo verstandig, maar tot onze verbazing deden erg veel mensen dat niet), en daarna hebben we leuk brommers gekeken :-). Gaaf! Na de training hebben we een rondje over het terrein gelopen, onze garderobe iets aangevuld, en door alle kraampjes met barbecue overal kregen we daar ook wel zin in voor het avondeten. In de reisgids vonden we een aanbevolen restaurant waar je leuk buiten kon zitten, en daar zijn we naartoe gereden. Helaas was het terras dicht vanwege een feestje, maar we hebben alsnog erg lekker gegeten! Mmm, ribbetjes en brisket (klapstuk) en pulled pork! Al is 'ribbetjes' niet de goede omschrijving. Het gezegde 'everything is bigger in Texas' was zeker van toepassing, want ze hingen aan beide kanten over Danko's bord!
Na het eten zijn we naar de top van Mount Bonnell gereden, een heuvel waarvan je een mooi uitzicht hebt over de Coloradorivier (een andere dan die we in Colorado hebben) en de glooiende, groen beboste heuvels. Niet heel Texas is plat en stoffig, en vanaf bovenop de heuvel hadden we een mooi uitzicht met de ondergaande zon! De volgende stop was een supermarkt, en ook dit was bigger in Texas. Ik was zowaar onder de indruk van hoe groot die winkel was, en dan heb ik ondertussen toch al wel heel wat grote winkels gezien!

Op zaterdag zijn we iets vroeger richting het circuit gegaan zodat we zeker wisten dat we mooi op tijd zouden zijn. We zagen eerst nog een beetje Moto2, daarna de open training voor de MotoGP, en dat werd gevolgd door twee kwalificatierondes. Zoals je had kunnen verwachten waren Marquez en Lorenzo het snelste, maar tot ons genoegen wist Rossi de derde plek op de voorste rij de bemachtigen. Spannend, want we zaten te ver van de schermen om de meelopende stopwatches te kunnen zien, en dus zagen we alleen op het scorebord af en toe wat nummers verspringen. Maar met dus uiteindelijk een goed resultaat! Het schema ging daarna verder met de kwalificaties voor Moto2, die we lekker lui bekeken hebben half liggend in het gras met een biertje erbij. Je bent op vakantie of je bent het niet tenslotte! Aan het eind van de middag hebben we een Tex-Mex-restaurantje uitgezocht, en daar hebben we ook weer erg lekker gegeten. We bleken daar ook toevallig in de buurt van een erg aangeprezen ijszaakje te zijn, dus die hebben we ook met een bezoekje vereerd. Mmm! Erg lekker, en tot onze verbijstering waren er mensen die een ijsje voor zichzelf kochten, en ook een ijsje voor hun hond. We hadden wat dat betreft zo in Boulder kunnen zijn, haha! We hebben nog even een stukje door de stad gelopen, en daarna was het tijd voor een rondje bubbelbad, net als we op de dag ervoor hadden gedaan als prima eind van de dag.

En zondag was dan de dag van de wedstrijd! We hebben eerst lekker aan het meer ontbeten op ons privéplekje, en daarna hebben we een sluiproute naar het circuit genomen. Als je googled hoe daar te komen sturen ze je via de hoofdingang, maar je kunt natuurlijk ook via de andere ingang naar binnen hadden wij bedacht. Inderdaad kon dat, en dat scheelde een flinke file waar we niet in hoefden te staan. Heel fijn lieten ze ons zo parkeren dat we bij het weggaan eventuele drukte mooi konden vermijden door eventjes de stoep af te rijden. Uiteindelijk konden we mooi tijden de Moto2-race lunch eten, en daarna kwam de MotoGP! Eerst een kijkrondje, daarna het volkslied, de 'safety car' die met rokende banden door de bochten kwam driften, dan het opwarmrondje en daarna de race! We konden alles een stuk beter volgen dan in Italië. Het is toch wel handig als je de omroeper kunt verstaan, en het niet gaat regenen met algehele chaos tot gevolg. Al heeft het wel even gedruppeld en hadden we een natte race in het geheel niet erg gevonden, want dan was er een grotere kans voor Rossi om de beide spanjaarden bij te benen en misschien wel in te halen. Helaas mocht het niet zo zijn, en helemaal helaas ging Rossi al erg vroeg in de race onderuit. Dat was wel even een beetje een teleurstelling! Dat werd gevolgd door nog wat meer valpartijen, maar alsnog was het erg gaaf om de wedstrijd te zien!! Uiteindelijk was het veld erg uit elkaar getrokken, met Marquez mijlenver voor de rest uit en de verdiende winnaar.
We hadden gehoopt dat je na de race de baan op zou kunnen zodat je de prijsuitreiking zou kunnen zien (in Italië kwamen we er achteraf achter dat dat gekund had), maar dat deden ze hier zo snel-snel dat je daar nooit snel genoeg naartoe had kunnen lopen. In plaats daarvan kwam er nog een race, de MotoAmerica, die we maar zijn blijven kijken omdat je daarna wel het circuit op mocht. Wel (heel Amerikaans) maar een klein stukje, en maar op één plek, maar dan kon je wel over het start-finish-gedeelte lopen, en de pitstraat in kijken. Bestemming #1 was de Yamahagarage, waar we een blik konden werpen op de motors van Lorenzo, en toen iemand begon om er dingen af te schroeven, ook die van Rossi. Ondertussen liepen er ook nog best wat mensen rond dieper in de garage, waaronder iemand in race-outfit. Wij waren niet de enigen die daar stonden te kijken, maar niemand scheen in de gaten te hebben dat dat Lorenzo was totdat ik dat had opgemerkt, grappig! We waren nog maar half uitgekeken, en hadden nog wel over de finishlijn willen lopen toen we alweer het circuit afgestuurd werden. Het was geloof ik de bedoeling dat je dan naar één of ander concert zou lopen ergens anders op het terrein, maar wij hebben even een bezoekje aan de tent met Ducati's gebracht en zijn daarna teruggelopen naar de auto. En best tot onze verbazing waren veruit de meeste mensen al weg! À la men komt, men kijkt de race, en gaat daarna direct weer naar huis; misschien verklaart dat ook waarom wij ver in de minderheid waren met onze MotoGP-t-shirts. Wat dat betreft was er meer sfeer bij de MotoGP in Italië, ook al had het daar zo zijn chaotische kanten :-).
(Nou hadden we natuurlijk ook filmpjes gemaakt, en net uitgerekend nu ik die hierbij had willen zetten werkt dat gedeelte van deze website niet - jammer! Hopelijk volgen ze nog snel!)

De volgende dag hadden we een dagje zonder van tevoren bedachte plannen, en die hebben we goed besteed! We hebben lekker lang ontbeten aan het water, en 's middags zijn we wezen zwemmen bij het Hamilton Pool Preserve, een natuurlijk zwembad dat is ontstaan toen ooit het dak een ondergrondse rivier is ingestort. Het gedeelte van dat dak dat er nog staat vormt nu een plafond boven een gedeelte van het mooie lichtgroene meertje, en van daarboven valt er een waterval van vijftien meter omlaag. Een mooi plaatje! Met een watertemperatuur 19,6 graden wel een beetje fris, maar dat was erg lekker om af te koelen. En we hebben natuurlijk wel van de mogelijkheid gebruik gemaakt door onder de waterval te zwemmen :-). Dit was de warmste dag die we gehad hebben met ruim dertig graden, dus dat kwam goed uit!
Waar we wel van tevoren een plan voor bedacht hadden was het avondeten, en dat zijn we gaan doen bij hetzelfde barbecuerestaurant als een paar dagen eerder. Toen hadden we op het menu gezien dat je ook runder-ribbetjes kon bestellen, waar we de bediening ook mee hadden zien langslopen. Daarvoor was 'ribbetjes' al helemaal niet het goede woord, dat waren gewoon hele kluiven! En typisch Texaans, want over het algemeen wordt er varkensvlees voor ribbetjes gebruikt. Die ervaring wilden wij ook nog wel opdoen, en dus bestelden wij de 'big daddy beef rib platter', en die beschrijving was niks teveel gezegd, want we kregen ongeveer een halve koe! Hahaha, dat was best wel wat groter in omvang dan we verwacht hadden! Maar goed dus dat het voor ons samen was, en dan nog was het echt meer dan genoeg! Dat was een leuke manier om ons reisje af te sluiten, want op dinsdag vlogen we weer naar huis. Als eerste zijn we weer terug naar Houston gereden, en zo overdag konden we ook het landschap onderweg zien. Mooi groen en glooiend, en hoe langer hoe vlakker hoe verder we naar het oosten reden. Eenmaal op het vliegveld bij de gate sprak een man ons aan met de vraag of wij racers waren, blijkbaar vielen we op met onze Yamaha-t-shirts. Ha, we wish! Maar het was wel grappig en de man bleek een jaar geleden met de auto een track day/cursus op het circuit in Austin gedaan te hebben. Ondertussen was het in Denver aan het regenen, en duurde het een rondje langer voordat we konden landen omdat het vliegveld dicht was. De piloot was al begonnen te praten over uitwijken naar Colorado Springs, maar dat was gelukkig niet nodig! En zo waren we na een paar heel erg leuke dagen weer thuis, wat dat betreft had de tijd in Austin wel iets minder snel voorbij mogen gaan!