Leuke nieuwtjes!

Ondertussen zijn we na een prima reis alweer een paar weken terug in Colorado. Het was vanuit Zürich tien-en-een-half uur vliegen naar Atlanta, en met wat films en wat eten en wat slapen was dat zo voorbij. De volgende twee uurtjes naar Denver duurden voor mijn gevoel langer! We kwamen flink wat vroeger dan verwacht in Denver aan, en dus waren we fijn ookveel eerder thuis. De volgende dag was weer een gewone werkdag – alhoewel, dat is niet helemaal waar. Danko kreeg namelijk een telefoontje van de progam manager voor het laatste proposal dat nog uit stond, en tadaaa, we krijgen de aangevraagde Fase 2, oftewel een miljoen over twee jaar! Dat was een erg goed bericht! En dus zijn we aan het eind van de middag met Jeremy een biertje gaan drinken bij een brouwerijtje in de buurt van het bedrijf. Lekker buiten op het terras, maar niet in de zon want dat was een beetje warm.

Op dinsdag was het pas echt 'een beetje te warm'. Op de voorspelling stond 36 graden, we zagen 38,5 voorbij komen op het dashboard in de auto, en het 'even een rondje fietsen' aan het eind van de middag was nou niet erg prettig om het zo maar te zeggen. Wat heet, wat heet! Geef mij maar tien graden minder! Gelukkig was het maar één dag warmer dan lichaamstemperatuur, en dertig graden met een briesje voelde daarna bijna fris, haha!

Op vrijdag hebben we het weekend, en natuurlijk de nieuwe Fase 2!, gevierd door uit eten te gaan op Pearl Street. Wat een drukte en wat een mensen! We vonden nog net ergens een tafeltje buiten, waar we lekker gegeten hebben en uitstekend mensen konden kijken.
Voor het weekend hadden we het plan opgevat om weer eens naar Ward te fietsen. Vanwege de wegwerkzaamheden in Lefthand Canyon (en het bijkomende gebrek aan geasfalteerde weg) zijn we via Lee Hill gegaan, en dat hebben we wel gemerkt! Die weg is aan de steilere kant en het is er nogal een oventje het eerste stuk, en dat merk je wel in de benen zodra je wat verder richting Ward komt! Het kwam met het weer precies goed uit om op het terras bij het piepkleine supermarktje op ons gemak ons traditionele ijsje te eten en daarna naar huis te fietsen, want net toen we thuis waren begon het te regenen. Wat we met een welverdiend biertje hebben bekeken vanaf het overdekte stukje ons terras waar net genoeg ruimte is om te zitten :-).
's Avonds hadden we met Chelsea en Sergio afgesproken. Van tevoren was ik van plan geweest om chili te koken, maar door het fietsen en buitenzitten was daar niks van terecht gekomen. We hebben lekker met z'n allen in het gras gezeten terwijl Enzo erg genoten heeft van de grootte van onze tuin (en daarvoor van motoren die je op contact kunt zetten), en toen de muggen kwamen opzetten zijn we met z'n allen bij de Chinees gaan eten. Dat was erg gezellig, en we kwamen op het idee dat we ook weleens met z'n allen 'naar het strand' kunnen gaan bij het zwemmeertje in onze wijk.

De volgende dag moest Danko voor een kort tripje naar Boston, en ben ik mijn gele motor voor het eerst sinds tijden wezen uitlaten. Wat is dat toch een leuk speelgoed! Ik ben via Lyons naar Estes Park gereden, heb daar lekker even koffie gedronken en brood gegeten, en toen ben ik via Nederland weer naar huis gegaan. Dat was een leuk tochtje, met zowaar niet al teveel toeristen op de weg, en daarna had ik nog mooi tijd om ook nog een rondje te gaan mountainbiken. Onderweg werden mijn plannen iets anders en kwam ik uiteindelijk uit in Jamestown, ook deze keer zonder al teveel verkeer. Wel zo prettig, want dat scheelde een boel stof happen op het nog ongeasfalteerde stuk!

En er was nog een leuk nieuwtje die week, want Danko hoorde dat hij van IEEE de Rosner Award toegekend heeft gekregen! Het is zeg maar een entrepreneursprijs, voor 'iemand die hoofdverantwoordelijk is geweest voor het ontwikkelen en commercialiseren van een nieuw en innovatief supergeleidend produkt of dienst', waarbij het bedrijf 'een duurzame organisatie is geworden en op weg is om een potentieel commercieel produkt to ontwikkelen'. Dat is toch een mooi compliment! En een mooie manier om aan het lange weekend voor Independence Day te beginnen! We hadden zowaar niks op de planning staan, dus we hebben wat gefietst (op de mountainbike naar Jamestown), we hebben wat in en om het huis aangerommeld (het terras is geschrobt en ik ben weer iets opgeschoten met de nieuwe dekbedovertrekken) en Danko's 'eventjes een stukje motorrijden' viel in het water toen de Aprilia er halverwege Lyons en Allenspark mee ophield. Gelukkig net bij een parkeerplaats zodat Danko de motor kon parkeren, met mensen die daar net gingen vertrekken kon terugrijden naar Lyons en bereik voor de telefoon, en daar mij kon bellen om opgehaald te worden. Toen kwam het goed uit dat we een aanhanger hebben waar motoren op kunnen staan, want nu konden we zelf 's avonds de motor ophalen.

Op maandag zijn we samen een stuk wezen motorrijden. We hebben de hele Peak to Peak van Lyons naar Idaho Springs gedaan, daar koffie gedronken, en toen weer naar huis zodat we op tijd bij de overburen zouden zijn, want zij hadden ons en ook Bill en Lori uitgenodigd om drankjes te drinken en te barbecuen. Dat was erg gezellig en de avond was erg snel om! Het vuurwerk hebben we aan ons voorbij laten gaan, want vanuit de wijk kun je het net niet goed zien, en we hadden geen zin ervoor op te houden met kletsen!

Gisteren was onze eerste activiteit een bezoekje aan de tapijtwinkel, want we hebben eindelijk besloten dat er toch echt nieuwe vloerbedekking moet komen, en ook welke kleur we dan willen. Heel grappig reageerde de vrouw die ons anderhalf jaar geleden (!) geholpen had door "No way!" te roepen toen ze ons binnen zag komen, hahaha! Blijkbaar hadden ze ondertussen de hoop wel opgegeven nog iets aan ons te verkopen, en dat is ook wel logisch eigenlijk na zo'n lange tijd. We dachten dus een datum af te gaan spreken om de boel te laten opmeten, maar blijkbaar was dat al gedaan. Ahum – dat konden we ons gewoon echt niet meer herinneren! Dus in plaats daarvan hebben we nu een datum waarop het nieuwe tapijt gelegd gaat worden, en wel over twee weken! Mooi genoeg tijd om zelf de oude vloerbedekking eruit te trekken, schoon te maken wat we daaronder aan zullen treffen (we zijn er helaas wel van overtuigd dat het niet is 'als we iets aan zullen treffen'), en alvast het onderste stuk van de plinten van de trap te schuren en te schilderen zodat dat niet meer hoeft als er net nieuwe vloerbedekking ligt.

De soort van motorpech in het weekend zette Danko wel aan het denken over hoeveel hij de Aprilia gebruikt, en eventuele grote reparaties die eraan kunnen komen in verhouding tot hoevaak je erop rijdt (dit was hopelijk een stekkertje dat stuk ging en makelijk te repareren is), en het idee om in plaats van één snelle motor en één dualsport, één motor te hebben die beide dingen combineert. Die gedachte was er al wel een hele poos, 'voor ooit' zeg maar. Er werd wat gegoogled, en toen bleek er in zuid-Denver precies die motor te koop te staan die Danko ideaal gezien wel erg graag zou willen hebben, flink afgeprijsd omdat-'ie al te lang in de winkel stond ookal is het het nieuwste model, en dus gingen we daar maar eens naar kijken gistermiddag. We waren nog net op tijd om het begin van de spits voor te zijn, en eenmaal in de winkel waren ze meer dan een beetje verbaasd dat Danko helemaal niet kwam om de motor direct te kopen, maar eerst een testrit wilde maken voordat hij een beslissing ging nemen. Blijkbaar waren ze naar aanleiding van wat Danko over de telefoon over de motor gevraagd had al bezig om 'm klaar te maken om meegenomen te worden! Na een heel warm testritje (het was ver in de dertig graden gisteren) was dat 'direct meenemen' wel wat er ging gebeuren, en na het nodige papierwerk was Danko de blije nieuwe eigenaar van een Ducati Multistrada 1200 S!