Op werkbezoek naar Aspen

Voor augustus staan er weer van allerlei dingen op de planning, en we zijn de maand goed begonnen door ‘s maandags na het werk uit eten te gaan met Hans en Justin en Emily (van NIST), en Mathias en Susann, die voor een maand op (werk)vakantie bleken te zijn in Boulder. Dat was een leuke verrassing! En erg gezellig, en dat kunnen we hopelijk nog een paar keer herhalen voordat zij weer terug naar huis vliegen.

Ik heb ook verder geschilderd aan de open haard. De grondverf zit erop en ik keek er naar uit om ‘m grijs te gaan schilderen. Nou, dat was niet een erg groot succes! Voor wat voor reden dan ook zag de verf eruit als een erg lelijke kleur lichtgeel nadat ik er één rand mee geschilderd had, en niet het mooie lichtgrijs dat we dachten uitgekozen te hebben, dat was wel een beetje jammer. Dus heb ik maar opnieuw testpotjes verf gekocht, en er dan nu op gelet dat die blauw als basiskleur hebben!

Verder hadden we een 'controlebezoek' gepland aan Aspen voor de conferentie die Danko daar aan het organiseren is. Dat bezoek werd ondersteund via de Resort Association van de Aspen Chamber of Commerce (ik zou dat eerder vergelijken met het MKB dan met de Kamer van Koophandel, en dit is dan de hotel-groep), en heel grappig kregen we de sales directeur daarvan als begeleider. Als eerste konden we via hen een kamer reserveren in hetzelfde hotel waar we zelf ook al twee keer geweest zijn. Een mooi gelukje, want het heeft een leuk zwembad (voor na onze afspraken), en het is op loopafstand van het centrum en een heel prima ontbijtplekje.
Natuurlijk klinkt dat allemaal heel decadent, 'eventjes naar Aspen om de afspraken voor de conferentie na te lopen', maar zoals ze hier zeggen zijn we liever “better safe than sorry” voor wat betreft de organisatie van de meeting! Na de miskleun met het conferentiediner in Tallahassee zullen we er nu voor zorgen dat alles driedubbel gecontroleerd en herbevestigd is met de direct verantwoordelijke mensen, want die situatie was niet voor herhaling vatbaar! Heel fijn heeft Sarah (de sales director) alle afspraken met het hotel en een paar restaurants voor ons gemaakt, want het was onze bedoeling om met de mensen van het conferentiehotel alles wat voor de conferentie geregeld moet worden gaan doorspreken; dat we een beslissing nemen over welke cateraar we willen voor het diner, en dat we het eten waar mogelijk ook een beetje kunnen uitproberen. Sastry (die verantwoordelijk is voor de invulling van het conferentieprogramma) kwam ervoor over uit Florida, en nadat Danko op ’s ochtends nog een telefonische vergadering had afgewerkt zijn we naar Stapleton gereden om Sastry op te halen. Vanaf daar was het iets van een uur totdat we bij Golden het drukke verkeer en de stad achter ons konden laten. We zijn even gestopt voor (meegebrachte :-)) lunch voorbij Idaho Springs, en daarna zijn we verder gereden naar Leadville. En hoe verder we kwamen, hoe regenachtiger en bewolkter het werd! Dat was vooral voor Sastry wel een beetje jammer, want de meeste uitzichten waren volkomen achter en in de wolken verdwenen.

In Leadville zijn we even gestopt voor koffie in de leuke koffiezaak/bakkerij die we ontdekt hebben toen we terugkwamen uit Durango, en daarna zijn we over de Independence Pass naar Aspen gereden. In de regen, en in de hoop dat het op de terugweg wat beter weer zou zijn zodat Sastry dan tenminste ook nog iets van de omgeving zou kunnen zien!
We waren mooi op tijd in het hotel om aan het gratis happy hour te kunnen meedoen, en daarna zijn we uit eten gegaan bij één van de restaurants die we overwegen voor het conferentiediner, zodat we een idee van het eten konden krijgen. Daar hadden we gewoon zelf een reservering voor gemaakt, maar blijkbaar had Sarah ook doorgegeven dat we zouden komen, want we kregen de speciale behandeling! Niet lang nadat we waren gaan zitten kregen we ‘van het huis’ een flatbread met groente en voor de helft prosciutto vanwege het feit dat Sastry vegetarisch is. Wij keken eens om ons heen en zagen op andere tafels toch echt ‘alleen maar’ gewone broodmandjes staan, dat was heel apart op een heel leuke manier! Daarna hebben we ontzettend lekker gegeten, een perfecte steak voor Danko, antiloop voor mij, en een speciaal gemaakt gerecht voor Sastry. Een erg goed begin van de zakelijke kant van dit uitstapje!
Terug in het hotel werd er op onze kamerdeur geklopt en kwam iemand een tas met een cadeautje van de Aspen Chamber afgeven. We kregen een heel mooie houten snijplank van verschillende kleuren hout in de vorm van een aspenblad, met een kaartje erbij dat ze het erg op prijs stellen dat we Aspen uitgekozen hebben om de conferentie te houden. Dat was een erg leuke verrassing! Daarna zijn we heerlijk een poosje in de hot tub gegaan, die we voor onszelf hadden omdat het nog steeds regende. Dat soort weer hebben we in Aspen nog nooit gehad! Na alle hitte in Boulder van de laatste tijd was dit ineens lange-broeken-weer, waardoor je je prompt realiseert dat het toch echt al augustus is en dat het over een poosje weer kouder gaat worden. Zoals gewoonlijk zijn we daar nog helemaal niet aan toe, dus we zullen ons hoofd wat dat betreft nog een poos in het zand steken, haha!

Omdat we de volgende ochtend pas na elven met Sarah hadden afgesproken hadden we fijn alle tijd om rustig te ontbijten bij een leuke koffiezaakje-met-bakkerij die we een paar jaar geleden ontdekt hebben. We hebben eens doorgenomen wat we voor vragen hadden voor welke mensen, en aan het eind van de ochtend werden we opgehaald om aan onze afspraken te beginnen. Als eerste het conferentiehotel, wat een heel mooi groot en groen terrein heeft aan de rand van de stad. Om te beginnen waren we uitgenodigd voor de lunch, en we mochten kiezen of we à la carte of van het dagbuffet wilden eten. We kozen het buffet, en niet alleen maar omdat dat ook is wat er tijdens de conferentie aangeboden zal worden. Alles zag er namelijk erg lekker uit, en dat was het ook! Daarna konden we even één van de hotelkamers bekijken (heel erg mooi ruim, met een mooi uitzicht en een groot balkon, helemaal goed!) en daarna was de conferentieruimte aan bod. Nou hebben we al de nodige conferentiecentra gezien, maar dit was met grote voorsprong de beste ooit! Overal grote ramen met mooie uitzichten, heel veel daglicht (en dan was het nu nog bewolkt buiten!), wat een enorme verbetering ten opzichte van de raam- en sfeerloze zalen die je meestal aantreft!
Het resort is opgezet door het Aspen Institute (een onafhankelijke denktank, met als doel mensen met verschillende standpunten samen te brengen) en is zo ontworpen om rustgevend te zijn en daardoor mensen te stimuleren open te staan voor andere ideeën werd ons verteld. Nou, dat is ze erg goed gelukt! De persoon die de praktische dingen voor de conferentie regelt was al heel enthousiast nadat ze het hotel vorig jaar bezocht had, en we snappen nu heel goed waarom, want dit was een erg goede vondst!

Het volgende op de planning waren een aantal restaurants die een optie zouden kunnen zijn voor het conferentiediner. Als eerste het restaurant waar we een dag eerder al geweest waren, waar ze een veel creatiever menu aanbieden dan de kip of zalm met aardappelpuree die je vaak ziet. Vervolgens een restaurant met een aparte (en misschien te grote) zaal voor grotere groepen, en daarna een Italiaans restaurant waar we gebruik gemaakt hebben van het happy hour om een drankje te drinken en een paar voorgerechtjes te proeven. Dat was en gezellig en erg lekker, en tot onze verrassing hoefden we dat niet te betalen. Toch wel erg leuk, zo’n speciale behandeling, ‘alleen maar’ omdat je overweegt daar met een grote groep terug te komen!
Daarna zat ons programma erop, en hebben we ons nog een keer aangesloten bij het happy hour in ons hotel. Omdat we midden op de middag nog iets gegeten hadden hebben we het avondeten maar een beetje uitgesteld, en om nog even onze benen te strekken zijn Danko en ik nog een stuk door Aspen wezen lopen. Danko had ergens online gelezen dat Lance Armstrong een huis in Aspen heeft, en daar waren we op een gegeven moment dicht genoeg in de buurt dat we er wel even een blik op wilden werpen. Er was duidelijk iemand thuis, en stond er een auto met nummerborden uit Texas op de oprit, toch grappig! Dat was ook wel zover als onze interesse ging, en we zijn verder gelopen door wat leuke buurtjes totaan een barbecuerestaurantje dat we eerder gezien hadden. Mmm, ribbetjes, dat blijft toch erg lekker af en toe!

Omdat Sastry de volgende dag pas om middernacht terugvloog naar Tallahassee hadden we mooi de hele dag voor onszelf. Een beetje afhankelijk van het weer hadden we bedacht dat we wel de berg weer af konden wandelen, maar dan moest het daar wel droog genoeg voor zijn natuurlijk. En daar hadden we mooi geluk mee! Omdat de lift pas om tien uur open ging konden we nog een keer rustigjes ontbijten, en daarna was er precies genoeg tijd voor de voorspelde onweersbuien zouden komen om wat te wandelen. Zonder bergschoenen wilde Sastry liever niet helemaal omlaag lopen, en dus hebben we wat nieuwe paadjes op de top verkend. Eerst het Hidden treasure trail wat leuk een stuk door het bos kronkelde, en daarna konden we nog het Nature trail lopen met hele mooie uitzichten op de bergen om ons heen. En daar hadden we wel geluk mee, want de wolken die nog overal hingen terwijl we de lift omhoog namen waren net allemaal weg, de zon kwam er precies door toen we niet meer verder omhoog hoefden te lopen, en ondertussen konden Danko en ik mooi onze nieuwe bergschoenen uitproberen :-). Net toen we klaar waren om de lift weer naar beneden te nemen begon het weer flink te betrekken, dus dat hadden we niet beter kunnen treffen! We waren ook precies op tijd om uit te checken uit het hotel, en na even lunchen bij een Franse broodjeszaak zijn we aan de terugweg begonnen. Met deze keer wel uitzichten vanaf Independence Pass, onder andere op de enorm donkere wolken die achter ons aan kwamen. Met weer een koffiestop in Leadville waren we mooi op tijd terug in Boulder voor onze reservering voor het avondeten, en daarna heeft Danko mij naar huis en Sastry naar het vliegveld gebracht.

Hoewel het gedeeltelijk best regenachtig was hebben we daar eigenlijk geen last van gehad, en dit was toch ook wel een bijzonder uitje! Het is eens een hele andere ervaring als je in de watten gelegd wordt omdat je als conferentie wel het één en ander uit komt geven. En behalve dat was het ook erg nuttig om zelf te kunnen zien hoe ruimtes eruit zien, wat je eventueel nog mist aan inrichting, en wat je van verschillende restaurants zou kunnen verwachten, zodat je daar beslissingen op kunt baseren. Wat dat betreft was het erg goed dat we gegaan zijn!

[Aanvulling: over het algemeen schrijf ik geen stukjes die nogal los in de tijd zweven, zoals deze. Maar dat was met een reden! Op de laatste dag van wanneer we iedereen verteld hadden dat we in Aspen zouden zijn was ik namelijk volkomen onaangekondigd op weg naar Denekamp voor Ria’s verjaardag! Om iedereen nog even op het verkeerde been te houden heb ik aangeklikt dat ik nog in Boulder was, terwijl ik toen toch echt bij Ria en Ad op de bank zat :-).]