Nog een keer naar de MotoGP in Austin!

De volgende reis was er één waar we al een hele poos naar hadden uitgekeken, en wel net als vorig jaar naar Austin voor de MotoGP! We vertrokken vorige week donderdag, en na twee vluchten waar we ondanks mijn gratis ticket upgrades voor kregen waren we tegen etenstijd in San Antonio. We zijn snel even iets gaan eten in één van de in overvloed aanwezige keten-steak houses, en na een lekker stukje vlees in cowboysfeer was het nog anderhalf uur rijden naar Austin. Of beter gezegd Bee Cave, waar we een leuker hotel hadden gevonden dan in de stad zelf.

De volgende dag zijn we begonnen met op ons gemakje te ontbijten bij een Starbucks in de buurt van ons hotel. We hadden besloten de eerste training over te slaan omdat die wel aan de vroege kant was, maar we hadden ons al wel voor de gelegenheid gekleed natuurlijk. Terwijl we koffie zaten te drinken kwam er iemand langslopen die opmerkte dat we toch eigenlijk al op het circuit moesten zijn om niks te missen. We maakten een praatje, en de man – Brad – vroeg of we aleens op de toren waren geweest die middenin het circuit staat. En zoniet, dan moesten we als we er eenmaal waren maar even sms-en want dan kon hij misschien wel gratis kaartjes voor ons regelen. Dat was onverwacht! En een leuke verrassing!
Aan het begin van de middag zijn we naar het circuit gereden, en hebben we letterlijk peentjes gezweet bij de tweede training. Echt, het was zó warm! Terwijl we van de parkeerplaats naar de ingang liepen konden we al de Moto3 rond horen rijden, net alsof je een flinke zwerm bijen hoort, hehehe! We waren mooi op tijd voor de MotoGP training, en het blijft toch iets speciaals hebben, al die hele snelle en luide motoren die langs komen scheuren!
Na de training zijn we over het middenterrein gelopen om bij alle verschillende stands te kijken, en kwamen we in de Dainese-tent zowaar de persoon tegen die Danko had opgemeten voor zijn motorbroek. Ook toevallig! Ondertussen was de Moto2-training begonnen, hebben we geïnvesteerd in een biertje en hebben we lekker in het gras daarvan en van de sfeer, de langsvliegende motors en het heerlijke weer genoten. Fijn!!

Voor zaterdag hadden we besloten om wel allebei de trainingen te willen zien. En maar goed ook, want de training in de ochtend was behoorlijk spectaculair wat valpartijen betreft. Niet dat we nou zo graag mensen onderuit zien gaan – helemaal niet zelfs! – maar daar hadden we wel iets aan gemist als we hadden uitgeslapen. Gelukkig kon vrijwel iedereen ongedeerd opstaan, behalve de ene persoon die de pech had zijn pols te breken.. De oorzaak van al die valpartijen was het opeens echt veel koelere weer, maar iets van zestien graden in plaats van de wel dertig van de dag ervoor, met een flinke wind! Brrr! We waren blij dat we flink wat kleren, een jas, en een paraplu bij ons hadden zeg! Een paar van de valpartijen waren in de bochten recht voor ons, en zo zagen we behalve een paar ‘gewone’ uitglijders Marquez zo ongeveer van zijn motor afstuiteren.
Na de training zijn we nog wat meer wezen rondlopen, lekker een beetje nieuwe motors bekijken, wel gevolgd door het besluit dat we allebei geen behoefte hebben om iets nieuws te willen hebben :-). Aan het begin van de middag was de volgende training, en kwamen we op het idee onze paraplu’s als windscherm te gebruiken. Dat hadden we eerder moeten bedenken, want daar werd het een heel stuk aangenamer van! Na de training was het tijd voor de kwalificaties. Mooi om te zien dat er een paar mensen aan het strijden waren om vanuit de eerste ronde door te gaan naar de tweede, en in de tweede ronde was er een mooie strijd tussen Viñales en Marquez voor pole position waarbij Marquez niet onverwacht toch het snelst was. En erg naar onze tevredenheid wist Rossi de derde plek op de voorste rij op te eisen! Daarna vonden we het een mooie gelegenheid om het biertje van de dag ervoor te herhalen, en toen we een mooi plekje in het gras gevonden hadden ontdekten we dat de grond nog lekker warm was van de dag ervoor. Zo konden we mooi weer een beetje opwarmen onder het genot van Moto2 op de achtergrond.
Ondertussen had Danko nog wat met Brad gesmst, en kregen we inderdaad kaartjes om de toren op te kunnen! We hebben nog even staan kletsen, en we hadden ondertussen natuurlijk gegoogled wie deze Brad dan was. Danko had ontdekt dat hij de eigenaar is van het bedrijf dat al het hekwerk rond het circuit gebouwd heeft, en hij bleek zo’n geluksvogel om in het bezit te zijn van een pit-pas. Hij had zelfs de opmerking dat hij al zijn nichtjes ook pit-passen gegeven had! Wij waren in ieder geval blij met onze toren-kaartjes, en die zijn we ook direct gaan gebruiken. Er waren nog een paar MotoAmerica races en die hebben we van boven bekeken, want van de toren heb je een erg gaaf uitzicht over het hele circuit. Erg leuk dat we gratis naar boven konden! (Anders had je wel een hele tien dollar moeten betalen, maar het was heus niet in ons opgekomen om te kijken wat het zou kosten, dus erg leuk dat we op deze manier toch boven geweest zijn!)
Daarna was het alweer het eind van de middag en etenstijd, en zijn we barbecue wezen eten bij hetzelfde restaurantje als waar we vorig jaar zelfs twee keer geweest zijn. Mmm, ribbetjes! We hebben erg lekker gegeten, en ons net als vorig jaar verbaasd over de hoeveelheid eten waar je het bedienend personeel mee ziet rondlopen. Het kan niet anders dan dat er zo ongeveer schrikbarend veel vlees geserveerd wordt elke dag!
’s Avonds hebben we de ochtendtraining nog eens teruggekeken om te zien wat er nou eigenlijk allemaal gebeurd was. We hadden zo het gevoel dat we het één en ander niet meegekregen hadden en dat was inderdaad zo. In plaats van commentaar te geven op wat er gebeurde was de omroeper namelijk bezig te kletsen met een voormalig astronaut van NASA. Allemaal leuk en aardig, maar wij kwamen voor het motorracen, en op een gegeven moment werd het wel een beetje vervelend dat je van dat gepraat erbij kreeg. (Ergens wel typisch Amerikaans, want soms lijkt het alsof er ál-tijd en ó-ver-al vermaak moet zijn, tot en met filmpjes terwijl je staat te tanken. Je mocht eens niet genoeg stimulans krijgen? Het is toch wat dat iemand/‘men’ het nodig vindt om tijdens motorraces extra entertainment aan te bieden zodat mensen niet ‘verveeld’ raken!)

Zondag was de dag van de race, en waren we al lekker vroeg op het circuit. We hadden gedacht ergens iets voor de lunch te kopen en dat op te eten tijdens de Moto2 race. Alleen stonden we gewoonweg drie kwartier (!) te wachten op twee naanbroodjes met gyros, dus hebben we die race alleen gehoord. Het eten was lekker, en in ieder geval hadden we genoeg tijd om het op te eten voordat de MotoGP-race begon, maar een volgende keer nemen we wel zelf iets te eten mee, veel handiger – en sneller! We hadden wel het ideale weer, lekker zonnig maar niet te warm met een lekker briesje. Het hele gebeuren begon met het volkslied, enigszins overstemd door overvliegende straaljagers, daarna een opwarmronde en daarna ging het echt van start! Haa, met Rossi lekker vooraan, en tot veel mensen hun teleurstelling ging Viñales onderuit tijden de tweede ronde. Later was er het Rossi-Zarco ‘incident’ dat we op de videoschermen mooi een paar keer terug konden kijken omdat het de situatie was van ‘bocht afsnijden of vallen’; een paar mooie inhaalacties tussen Pedrosa en Marquez; en toen hij eenmaal vooraan reed ging Marquez er zoals verwacht van tussendoor. Rossi bleef een hele poos op de derde plek rijden, en wist tenslotte Pedrosa in te halen voor een tweede plek in de uitslag en de tussentijdse leiding voor het wereldkampioenschap, whoohoo! Ondertussen ging het ons echt veel te snel voorbij. Toen we het gevoel hadden dat er nog maar een paar rondjes voorbij zouden horen te zijn waren we al over tweederde van de race! Maar het was wel érg gaaf! Ik geloof niet dat we hier ooit genoeg van zouden kunnen krijgen!
Tot onze verbazing stonden er al mensen op om weg te gaan prompt toen de race klaar was en zonder op de nog een keer (veel langzamer) langskomende rijders te wachten, maar wij zijn nog lekker een poosje blijven nagenieten. Eerst hebben we lekker in de zon ergens op het gras een drankje gedronken, en daarna mocht je nog het circuit op nadat de MotoAmerica race was afgelopen. Ze waren zelfs nog bezig met de huldiging daarvan tegen de tijd dat wij over het start/finish-gedeelte kwamen lopen. Erg veel aandacht was daar niet voor, en ook wij zijn doorgelopen. Eens kijken of we net zoals vorig jaar misschien nog iemand konden spotten in de Yamaha-garage! En daadwerkelijk konden we dat, want er waren nog flink wat mensen binnen aan Rossi zijn kant, waaronder Rossi zelf! Helaas voor ons was de garagedeur half gesloten waardoor we niet meer dan zijn onderste helft konden zien. Ondanks enige spreekkoren bleef het daar ook bij, maar het was toch leuk! Al veel te snel werden we weer van het circuit gestuurd, en toen zat het er toch echt alweer op! De tijd ging echt gewoon veel te snel!!

Maandag was onze laatste volle dag, met voorspellingen voor gewoonweg zomers weer. Prima weer om te gaan zwemmen! Dat hadden we willen doen bij de Hamilton Pool waar we vorig jaar ook geweest zijn omdat dat zo’n gaaf plekje was, maar dat ging niet door want ‘het zwemseizoen was nog niet aangebroken’ volgens de website. Naar onze Nederlandse maatstaven natuurlijk wel, en na wat googlen vonden we de Barton Springs Pool, een zwembad gevoed door een bron in Zilker Park. Omdat je geen eten mee naar binnen mag nemen zijn we eerst even ergens een broodje gaan eten, en daarna was het tijd om lekker te luieren. Nadat we ons goed ingesmeerd hadden, want het was flink warm en er was geen wolkje aan de lucht. (We hebben ons tijdens het weekend wel verbaasd dat echt lang niet iedereen dat blijkt te doen, te zien aan best een heleboel vuurrood verbrande mensen.) We hebben lekker een poosje mensen zitten kijken, en toen we het toch wel echt heel warm begonnen te krijgen zijn we het water ingesprongen om af te koelen en lekker een stukje te zwemmen. Dat dachten we nog een paar keer te herhalen, maar met een paar sluierwolkjes voor de zon vonden we het daar toch net te fris voor.
Aan het eind van de middag hebben we onze vakantie afgesloten met een drankje bij het zwembad van het hotel, waar we van Brad nog een paar smsjes kregen met foto’s die hij gemaakt had. Van op het circuit vlak voor de start, tussen alle motoren in; van een heleboel racers inclusief Rossi, en dat was dan waar hij de tijd voor had genomen als hij niet met de één of ander had staan kletsen, wat een geluksvogel! Een klein beetje jaloers waren we wel, maar als je de keus moet maken tussen één pit-pas of toegangskaartjes voor ruim drie MotoGP-races dan kozen we toch voor het laatste denk ik :-).
’s Avonds zijn we nog uit eten geweest bij een Mediterraan restaurantje dat we redelijk dicht bij ons hotel gevonden hadden. Redelijk dichtbij voor Austinse begrippen is dan een kwartier rijden als het niet druk is op straat. Want wat een verkeer is er in deze stad zeg! Het was warm genoeg om lekker buiten te zitten, en heel grappig zaten we met z’n tweetjes gezellig te eten op de verder volkomen kale stoep langs een rij winkeltjes, naast een meest lege parkeerplaats met een tankstation in het midden, dat was een grappige ervaring!

De volgende dag vlogen we weer naar huis. Eerst van San Antonio naar Atlanta, en op die vlucht hadden we één van de leukste flight attendants die we ooit ontmoet hebben. Een Zweedse die toen ze ‘jong, dom en verliefd’ was zoals ze het zelf zei jaren geleden geëmigreerd was, en die direct had gezien dat wij Noord-Europees zijn. Het is grappig hoe dat werkt, en je mede-Europeanen er vaak direct uit pikt! In dit geval klikte het erg goed, hebben we heel leuk gekletst (dat gebeurt eigenlijk nooit), en waren we de hele vlucht goed voorzien van drankjes en snacks, erg leuk! Na nog een vlucht waren we na een heerlijk electronicaloos weekendje zonder werk, email, en dat soort verplichtingen weer thuis. Heel uitzonderlijk was er wat werk betreft niks om ons mee bezig (te moeten) houden omdat er zo ongeveer in het geheel geen email was op de dagen dat we weg waren. Heerlijk!! Het enige waar we over na hoefden te denken was wanneer we naar het circuit wilden, en wat te eten ’s avonds! Het is jammer dat het zo snel voorbij ging, maar het was dan ook heel erg leuk!