Goed nieuws in Tallahassee!

Het was warm en vochtig de afgelopen anderhalve week! We moesten voor het werk naar Tallahassee, en dat is altijd even wennen aan hoe het aanvoelt buiten. Van tevoren hadden we gedacht dat we onze racefietsen mee wilden nemen, maar vanwege de wel erg grote kans op regen (veel meer dan gemiddeld) en dus de kans dat er van fietsen eventueel niks terecht zou kunnen komen hebben we dat uiteindelijk toch maar niet gedaan. Plus dat Danko het met werk alleen al wel druk genoeg zou hebben, en dan is het wel zo fijn als dan niet ook ‘moet’ fietsen. We hoefden dus ook niet met een boel spullen te slepen toen we vorige week maandag naar het vliegveld gingen. Zoals altijd als je naar Tallahassee moet vlogen we via Atlanta, met als laatste vlucht eentje die niet door Delta werd uitgevoerd, maar door een onderaannemer-maatschappij om zo maar even ‘contract carrier’ te vertalen. Dat is min of meer een garantie voor vertraging, en inderdaad vertrokken we pas op de tijd dat we eigenlijk hadden moeten landen. Gelukkig wel net nog vroeg genoeg zodat we eenmaal in Tallahassee nog net voor sluitingstijd ergens warm konden gaan eten!

Deze keer hadden we, voor het eerst, een huisje gehuurd via AirBnB. In eerste instantie zochten we een hotel, maar toen we niks konden vinden dat ons aanstond om anderhalve week te verblijven dacht ik het maar eens op deze manier te proberen. En dat had niet beter kunnen lukken! We vonden een leuk rijtjeshuisje in een fijn stil buurtje vlakbij Lake Ella, een meertje met wat groen er omheen, waarbij je niet in de gaten hebt dat je middenin Tallahassee bent. Zodra je de straat uitrijdt ben je in het verkeer en de drukte en de rommeligheid en slordigheid van de stad, met overal het volgende rijtje winkels en fast food-gelegenheden en bedrijfsruimtes, en de overal tussen gespannen electriciteitsdraden. Tallahassee verdient als geheel nou geen schoonheidsprijs om het zo maar te zeggen, maar wij hadden er een erg fijn plekje op deze manier! En ook een prima werkplek voor mij gedurende de week, ik kon mooi opschieten met een heleboel dingen terwijl Danko druk was op het lab, en voor zover het niet regende kon ik ’s middags mooi even een rondje om Lake Ella lopen om even een frisse neus te halen. Of beter gezegd, om even achter de laptop weg te zijn en de benen te strekken, want van ‘fris’ was geen sprake! Voor mijn gevoel was het echt erg warm en vochtig en plakkerig, en dan is dit nog niet eens de meest hete en vochtige periode hier!
We zijn op woensdag na het werk nog even gaan zwemmen bij Wakulla Springs, en dat was wel fris – brrr wat is het water daar toch koud! Het had flink geregend die middag en dus hing er mist boven de bron, dat was een gaaf gezicht, en toen we er eenmaal door waren (zei ik al hoe KOUD dat is?) hebben we lekker even gezwommen. We hebben ons ook (weer eens) voorgenomen dat we toch eigenlijk ook vaker moeten gaan zwemmen in het meertje vlakbij ons huis, want dat doen we eigenlijk gewoon veel te weinig.

De week was voor ons gevoel snel om en voor het weekend was er mooi weer voorspeld. We hadden bedacht dat we wel een stuk konden gaan kanoën met Ulf en Bianca, maar dat plan hebben we maar laten varen toen er een paar flinke onweersbuien over kwamen. Plenzen!! We zijn toen de buien voorbij waren nog wel even met z’n vieren naar het St. Marks Wildlife Refuge geweest, waar we ondanks de wind werden belaagd door muggen, en we ook overal een heleboel kleine krabbetjes rond zagen lopen. Dat was een leuk gezicht! ‘s Avonds hebben we erg lekker ‘ree al Toyota’ gegeten zoals Bianca het noemde (hehehe! Zij hebben onbedoeld een voorraad wild in de vriezer omdat er een ree voor Bianca’s auto sprong een poosje geleden) en daarna hebben we voor het eerst sinds tijden weer eens Kolonisten gespeeld. We moesten met z’n allen even diep graven om te bedenken hoe dat ook alweer ging, maar het was erg leuk en gezellig!

Op zondag was het zo mogelijk nog warmer, en als we iets buiten zouden willen doen was de keus tussen je een ongeluk zweten in de zon of lekgeprikt worden in de schaduw. Beiden niet erg aantrekkelijk! Wat dat betreft zijn de seizoenen in Florida andersom dan in Colorado, in dat je hier ’s zomers de periode hebt dat je vooral binnen blijft. Dus belden wij Bianca en Ulf met de mededeling ‘wij vervelen ons!’ en hebben we ’s middags nog een keer een spelletje gespeeld. We zagen ook nog de grootste mug ooit, gelukkig had Bianca het beest net doodgeslagen want deze was 2cm groot, ieks! Aan het eind van de middag hadden we met Huub afgesproken voor het avondeten bij een restaurantje waar je (achter het muggengaas) leuk aan het water kon zitten. We hebben erg lekker vis gegeten en ook dat was gezellig!

Na een lange dag voor Danko op maandag was gisteren de dag waarop de resultaten van de Department of Energy-proposals bekend gemaakt zouden worden. De Fase 1-resultaten hadden ze volgens hun eigen regels eigenlijk anderhalve maand geleden al bekend moeten maken, maar de nieuwe minister besloot zich daar niet aan te houden omdat hij per se eerst persoonlijk van alles op de hoogte gebracht wilde worden (…). Gisteren was ook de datum voor het bekend worden van de Fase 2-proposals, dus nu kwamen al die mededelingen allemaal op één dag. Als eerste een email dat we één van de Fase 1-proposals niet gekregen hadden – jammer, maar je kunt nou eenmaal niet verwachten dat je alles krijgt waar je je op inschrijft. Meestal krijg je alle afwijzingen tegelijk maar Danko had er dus maar één ontvangen, en inderdaad zeg, de andere twee Fase 1-projecten en de Fase 2 waren toegewezen!! Dat was erg goed nieuws! Het is erg ongewoon dat je als één bedrijfje voor drie van de vier proposals geld krijgt, dus dit was wel buiten onze verwachtingen. Kennelijk doen we iets goed en ziet men daar wat in :-). Dat moesten we dus wel even vieren! Bianca en Ulf hadden ons al voor het eten uitgenodigd (mmmm, Kaiserschmarrn, Bianca weet hoe lekker ik dat vind), en dus hebben we een fles bubbels meegenomen want dat vonden we wel toepasselijk! We hebben ook nog een keer Kolonisten gespeeld, waarbij het idee van het niet te laat te maken het onderspit moest delven voor het uitspelen en proberen te winnen van het spelletje – je moet nou eenmaal prioriteiten stellen hè, hahaha!

Vandaag is alweer de laatste volle dag hier, wat dat betreft ging deze anderhalve week erg snel voorbij. Morgen vliegen we weer naar huis, en erg prettig hoeven we dan even een paar weken niet weg. Het zag er een poos naar uit dat we naar Zwitserland zouden moeten, maar dat ging uiteindelijk toch niet door. In plaats van zowel letterlijk als figuurlijk heen en weer te vliegen kunnen we dan thuis van de beginnende zomer genieten, wel zo fijn!