Conferentie in Madison

Deze week was er een conferentie in Madison (in Wisconsin), en dus vertrokken we afgelopen zondag weer eens naar het vliegveld. We hadden ervoor gezorgd dat we niet al te vroeg op pad hoefden, en als eerste vlogen we naar Minneapolis-St. Paul. Vanaf daar ging Jeremy verder naar Madison, en wij naar Milwaukee. Ik had namelijk een gratis ticket, en dat bleek niet te werken voor de vlucht naar Madison. Het laatste stukje gingen we met de auto, en dus hadden we de gelegenheid om ook een heel klein beetje een indruk te krijgen van de omgeving. Mooi heuvelachtig met een boel loofbomen, het deed ons wel een beetje aan thuis denken – waarbij dat het Europese ‘thuis’ is en niet het ‘thuis’ in Colorado.

Tegen de tijd dat we in ons hotel waren was Danko precies op tijd om naar de welkomstreceptie van de conferentie te gaan. Ik ging liever met één van mijn ‘nieuwe’ Agatha Christie-boeken op de bank zitten, en bovendien had ik toch ook geen toegangskaartje. Danko dacht van tevoren eventjes naar de receptie te gaan, zodat we daarna ergens konden gaan eten, maar dat liep iets anders (zoals ik wel al had verwacht :-)). Zodra Danko bij dit soort gelegenheden is zijn er van allerlei mensen die van allerlei gesprekken willen voeren, en dus werd het allemaal wat later. We ontdekten dat de meeste restaurants in Madison dicht zijn na negen uur 's avonds waardoor we uiteindelijk bij een steak house terecht kwamen. Helemaal niet erg, want we hebben er heerlijk gegeten!

Op maandag hadden we de ochtend gedeeltelijk aan onszelf, fijn, want Danko was jarig en zo konden we tenminste samen aan de dag beginnen :-). Na wat werken en even iets eten tussen de middag ben ik met Danko meegelopen naar het conferentiecentrum. Madison ligt precies tussen twee meren, en het conferentiecentrum ligt aan het water, met aan de ene kant een mooi uitzicht over Lake Monona, en aan de andere kant uitzicht op het state capitol (Madison is de hoofdstad van Wisconsin). Ik heb een beetje rondgelopen en de meeste te bekijken dingen al van mijn lijstje gestreept. Van tevoren had ik gedacht een reisgids te kopen, maar die zijn er niet voor deze stad omdat je de bezienswaardigheden op je vingers kunt tellen. Er is een leuk, compact centrum met allemaal restaurantjes rondom het capitol, en allemaal lekker dichtbij ons hotel. Precies goed om tussen het werk door af en toe even voor toerist te spelen!
Voor ’s avonds hadden we gehoopt dat we met een paar vrienden ergens uit eten zouden kunnen gaan voor Danko’s verjaardag, maar uiteindelijk kwamen we met een heel andere groep mensen bij een hamburgerrestaurant terecht. Dat was alsnog gezellig, maar daarna wilden we nog wel met z’n tweeën even ergens een verjaardagstoetje gaan eten. Danko’s enige voorwaarde was dat er ijs bij dat toetje moest zijn, en dat konden we niet vinden. Plan B was een beker ijs uit de supermarkt, mmm!

Op dinsdag was het een drukkere conferentiedag voor Danko, en ben ik ’s ochtends nog even een wandelingetje naar de campus van de universiteit wezen maken. Pfoe dat was warm toen de zon erdoor kwam! Aan die kant van de stad kijk je over Lake Mendota, en ik vond een groot terras aan het water waar ik lekker even in de schaduw kon zitten om een beetje af te koelen.
Voor ’s avonds stond er voor de meeste mensen het conferentiediner op het programma. Dat hebben we mooi aan ons voorbij laten gaan, want wij hadden veel leukere plannen! In plaats daarvan was het eindelijk gelukt om met Sophie en Derek af te spreken, konden we hun nieuwe huis bewonderen, en toevallig waren we er net tegelijk met Bernadette en Malcolm. Het is best grappig dat je elkaar dan zo ineens buiten Nederland treft! We hebben een heel erg gezellige avond gehad, die zoals dat dan gaat erg snel voorbij was!

Woensdag was een regenachtige dag, en dat weer hield precies op het goede moment op. Voor ‘s avonds stond er op het conferentieprogramma namelijk ‘concert on the square’, waarvan we ons afvroegen wat voor muziek dat dan zou zijn. Het was helemaal niet wat we verwacht hadden, maar wel hartstikke leuk! Want dit was een concert uit een serie die het Madison Chamber Orchestra elke zomer buiten geeft in het parkje rondom het state capitol. De straten waren afgezet, het hele park zat vol met picknickende en drankjes drinkende mensen en er waren allerlei standjes om eten en drinken te kopen. Hartstikke leuk! Vanuit de conferentie was er voor dekens gezorgd om op te zitten. We hadden met Sastry afgesproken en na een beetje zoeken vonden we Lukas, die ik al een hele poos niet gezien had. Het kwam toevallig zo uit dat we bij een paar leuke mensen van een groep uit Italië gingen zitten, waarmee we onze fles wijn gedeeld hebben onder het genot van de muziek. (Alhoewel, iedereen was het er wel over eens dat de mondharmonicamuziek nou niet onze favoriet was, haha!)
De Italiaanse delegatie was bezig om een restaurant te reserveren voor het avondeten, met aan ons de vraag of we zin hadden om mee te gaan. Natuurlijk hadden we dat, en we kwamen terecht bij een Napolitaans restaurantje waarbij het erg goed klikte tussen de Zuid-Italiaanse eigenaar en ‘onze’ Zuid-Italiaanse wetenschapper. Het resultaat was een hele discussie in het Italiaans over wat er gegeten moest worden, waarna we volkomen in de watten gelegd werden. Superleuk, en we hebben heerlijk gegeten! Eerst was er pizza margherita, inktvisringen en een aardappelgerecht met ham en salami. Daarna moest er wijn uitgezocht worden, en na nog een heel gesprek tussen de beide Italianen kwam er een soort zoete rode wijn uit Avellino op tafel. Gevolgd door een pastagerecht met hetzelfde merk pasta die men in het Vaticaan eet, en daarna hele zeebaars en rode snapper gebakken in een zoutkorst. Erg lekker allemaal!
Omdat de restauranteigenaar bij de speciale gelegenheid stil wilde staan kregen we vervolgens een toast champagne van het huis, die door hem werd opengemaakt door met een flink mes de bovenkant van de fles af te slaan. Gaaf! En dat had ik nog nooit gezien! We kregen het in zilveren champagnecoupes, en na een toast kwam er nog een lekker toetje, een klein glaasje amaretto, en voor de liefhebbers een klein glaasje limoncello. In het kort hebben we een geweldige en heel gezellige avond gehad, een mooie afsluiter van de conferentie!