Roofvogels en een ongepland uitje

We waren nog niet vertrokken uit Madison of de volgende reis (voor Danko en Jeremy) had zich alweer aangediend, en wel voor de week erna. Soms gaan dat soort dingen op korte termijn! Maar eerst hadden we nog allerlei plannen voor het weekend er tussenin, die prompt in het water vielen omdat Danko zodra we thuis waren echt ontzettend verkouden werd. De ene al in elkaar gezette tuinstoel van de Ikea kwam in ieder geval goed van pas om lekker buiten in de warmte te zitten. Ik kon voor wat voor reden dan ook niet op mijn rechtervoet staan, en behalve dat het jammer was dat je dan al die dingen die je had willen doen niet kunt uitvoeren was het eigenlijk ook niet zo gek om eens een paar dagen vrijwel niks te doen behalve lekker buiten zitten en eens een MotoGP-documentaire te kijken die we al een poos wilden zien. Dat komt niet vaak voor!

Danko had voor de zekerheid maar tot na dat weekend gewacht om vliegtickets te boeken, en we ontdekten op maandag dat Jeremy net zo verkouden was geweest. De typische 'de conferentie is voorbij en dat was ongemerkt drukker dan gedacht'-verkoudheid zal ik het maar noemen. De heren vertrokken op woensdag voor een paar dagen naar Berkeley, en kwamen op zaterdag weer thuis. Die dag was dus voor hen een werkdag, en na snel even fietsen 's ochtends besloot ik mijn weekend ook op te schuiven. Het is veel leuker om samen twee dagen vrij te hebben dan in je eentje!

Op zondag wilden we naar Jamestown fietsen, maar we hebben eerst een hele poos met Susan staan kletsen. Ons ritje was dus een beetje vertraagd, maar dat was misschien maar goed ook, want het was me toch warm die dag! Net als op maandag, toen we ook een flinke tocht wilden maken. Ondanks de hitte begonnen we aan het begin van de middag aan een lekker lang stuk mountainbiken, via Fourmile Canyon naar de paadjes op het Betasso Preserve waar we al jaren niet geweest waren. Het was erg prettig dat er al snel nadat we vertrokken waren een wolk voor de zon kwam waardoor het een stuk beter uit te houden was op de fiets. Toen we op het hoogste punt waren zijn we even gestopt om pauze te houden met een mooi uitzicht over de bergen richting Boulder, en daarna zijn we toch maar niet ook nog via de achterkant Flagstaff opgefietst zoals we van plan geweest waren. We wilden namelijk ook nog een ijsje gaan eten op weg naar huis, en anders zou het daar wel een beetje te laat voor worden. En dat kon natuurlijk niet, hahaha!

Tussen de weekends door zaten we natuurlijk ook niet stil. Zo heeft Danko stukje bij beetje een volgend schilderproject gedaan, en wel een raamkozijn in de bibliotheek. Dat was nog een heel werkje om het te schuren, en daarna nam het twee bestellingen bij twee verschillende webwinkels voor nieuw sluitwerk (de eerste stuurde niet de witte, maar de bruine versie - die we dus al hadden en juist wilden vervangen). Het is erg mooi geworden! Echt een grote verbetering nu het mooi wit is in plaats van redelijk donkerbruin. De nieuwe sluitingen zijn zelfs ongeveer dezelfde kleur grijs als de open haard, en dat ziet er erg leuk uit. Ze mochten deze kleur eigenlijk niet als 'wit' verkopen maar voor ons komt het dus precies mooi uit!

Danko huurde ook een nieuw iemand in voor zijn universiteitsprogramma, want daar kon hij al een poos wel een extra paar handen gebruiken, en nu was er plotseling iemand toch wel beschikbaar. We namen ook Jeremy en Kristen mee uit eten, nog om te vieren dat we al die nieuwe projecten hebben. We zijn naar visrestaurant geweest waar we nog nooit eerder geweest waren en we hebben ons afgevraagd waarom we dat niet eerder geprobeerd hebben, want we hebben er heerlijk gegeten! We kregen op het bedrijf ook de papieren versie van het Japanse trademarkcertificaat met de post. Het is toch wel erg cool dat we dat nu in ons bezit hebben!

Afgelopen zaterdag was een bewolkt dagje, en van tevoren hadden we bedacht wat we wel niet allemaal voor nuttige dingen in en om het huis konden doen met dat veel koelere weer. Terwijl we buiten zaten te ontbijten werden we getrakteerd op drie roofvogels waarvan er één op de golfbaan een konijn te pakken had gekregen, waar de andere twee natuurlijk ook wel interesse in hadden. Eéntje kwam vlak langs Danko vliegen in een poging het konijn te stelen, waarop de vogel die het konijn had zich zo groot mogelijk maakte, zijn vleugels om zijn maaltijd heen hield en hard ging staan schreeuwen. Wat een gaaf gezicht!

Aan het eind van de ochtend vroeg Danko of ik mee ging 'even een rondje met de Porsche rijden'. Maar natuurlijk :-)! Toen we op de Peak to Peak reden grapte Danko dat we ook weleens naar het hoogste punt in het Rocky Mountain National Park konden rijden. Ik zei 'ok!', en zo gingen we op weg naar Estes Park in plaats van terug naar huis. We kochten daar even wat water en een paar broodjes, en vervolgens omzeilden we de grootste drukte het park in door de minder drukke 'zij-ingang' te nemen. We konden ons allebei niet herinneren waneer we voor het laatst in het park geweest waren, en op ons gemakje zijn we tot het hoogste punt gereden. Een leuk onverwacht uitje door een mooie omgeving! (Maar eerlijk is eerlijk: de Alpen zijn mooier!) Er waren heel wat dreigende luchten overal om ons heen, en toevallig begon het net te regenen toen we op het hoogste punt waren. We zijn teruggereden naar Estes Park, en na een koffiestop gingen we weer naar huis. Zo ver voor al onze nuttige plannen, want eenmaal thuis we zijn nog snel even een rondje om de wijk wezen fietsen, en daarna zijn we een tegoedbon nog van Danko's verjaardag gaan gebruiken om uit eten te gaan. Gevolgd door een bezoekje aan de bouwmarkt voor een nieuwe trapleuning (want we hadden nog steeds niet het messing monster van een leuning die we tijden geleden weggegooid hebben vervangen), dus één ding van ons lijstje hadden we tenminste nog gedaan! Wat dat betreft is het dus maar goed dat weekends twee dagen hebben, want zo konden we op zondag mooi een beetje van onze klusjesachterstand wegwerken :-).