Offroaden in Moab

Het is alweer even geleden dat we samen met Hetty en Chris weer terug naar huis vlogen. Het is toch wel erg luxe als je de vlucht begint met een heerlijk meergangenmenu en je vervolgens al op je zij slapend de oversteek kunt maken! Voor mijn gevoel waren we erg snel in Seattle, toen nog een korte vlucht naar Denver, en toen waren we al bijna weer thuis. Vanwege de bosbranden in de noordwestelijke staten was het zo heiïg dat je vanaf het vliegveld de bergen gewoonweg niet kon zien! Dat hadden we nog niet eerder zo erg meegemaakt, en het heeft wel een paar dagen geduurd voordat dat weer weg was en we ons gewoonlijke zicht op de bergen weer terug hadden.

We hebben het eerst een paar dagen een beetje rustig aan gedaan. Een beetje uitslapen, wat werken en een paar kleine stukjes fietsen voor ons en wat winkelen voor Hetty en Chris, en Danko en ik hebben eens bedacht wat we wanneer voor uitjes wilden doen met ons bezoek. We wilden wel naar Moab en naar Las Vegas, maar we moesten dat even om een paar deadlines heen plannen – want dat soort dingen lopen ook gewoon door. Op zaterdagmiddag zijn we met Chris en Hetty een rondje door de bergen wezen rijden. Eerst naar Ward waar we even in de twee aanwezige winkeltjes gekeken hebben, even koffiedrinken in de trein in Nederland, en een ommetje over de Oh-my-god-road en terug over het veel steilere alternatief waarbij bleek dat je met de BMW ook prima over oneffen en hobbelige zandwegen kunt rijden, hehehe! Eenmaal terug in Black Hawk zijn we krab gaan eten, en tot verbazing was er in het geheel geen rij, en dat op een zaterdagavond! Je zou bijna nog zeggen dat het casino ondertussen de optimale prijsstelling gevonden heeft tussen drukte en duur, hehe-ahem!

De volgende dag zijn we ’s middags met z’n vieren naar Pearl Street geweest. Lekker even rondlopen, een drankje drinken bij het St. Julien-hotel, daarna lekker ergens uit eten, en Danko en ik hebben eens een paar mooie plannetjes gemaakt voor in Moab. We ontdekten wel wat een belachelijke prijzen er ondertussen gevraagd worden voor hotelkamers daar, waar we via Airbnb een erg prima oplossing voor vonden. Ik vond een mooi appartement dat meer dan de helft scheelde terwijl je dan juist een veel fijnere plek hebt dan in een dertien-in-een-dozijn motel!

Maandag was zoals de meeste maandagen een gewone werkdag voor ons. We hebben bij toerbeurt even voor taxi gespeeld zodat Chris en Hetty ondertussen naar de mall konden, ’s middags zijn Danko en ik nog even een stukje wezen fietsen en ’s avonds hebben we eens wat spullen ingepakt om mee te nemen naar Moab. De volgende dag zijn we na het ontbijt vertrokken richting westen. Danko had een leuk broodjeszaakje gevonden in Vail waar we mooi even konden stoppen voor een paar lekkere broodjes en salade, en daarna zijn we verder gereden naar Grand Junction voor koffie. Vanaf daar is het dan nog ‘maar’ twee uurtjes rijden totaan Moab, en voor het laatste stuk hebben we in plaats van de snelweg te nemen de b-wegen genomen. Eerst langs Cisco, een min of meer verlaten gehuchtje waar we nou niet direct een frisse neus gehaald hebben, want het was flink warm, ruim 35 graden! Daarna zijn we langs de rivier naar Moab gereden, waarbij het ons opviel hoe groen het eigenlijk nog was. Meestal is alles wel redelijk dor in deze tijd van het jaar, maar nu dus niet. Vervolgens reden we het plaatsje in, en vervolgens weer uit op weg naar het huisje dat we gehuurd hadden. Hetty en Chris dachten toen nog half dat we een hotel geboekt hadden, maar dat was dus niet zo! Het appartement was voor onszelf trouwens ook een prettige verrassing, want het was zo nieuw dat het gewoon nog naar pas gebouwd huis rook! Van wat we op internet konden vinden is het hele straatje met dezelfde soort huisjes puur gebouwd voor korte termijn-verhuur aan toeristen, duidelijk is dat big business, want we hadden ook al gezien dat er flink wat nieuwe hotels bijgebouwd zijn sinds we voor het laatst in Moab waren. Ik geloof niet dat ik nog wil weten hoe druk het er tegenwoordig is in de zomer/hoogseizoen!

Op woensdag zijn we Arches National Park gaan bekijken. ’s Ochtends eerst even lekker buiten ontbijten, even brood smeren om mee te nemen en dan op weg. Het was even druk bij de parkingang, maar verder was het nergens druk als wij ergens wilden parkeren, erg fijn. We zijn bij alle belangrijke uitzichtspunten gestopt om te kijken, we hebben brood gegeten in de schaduw van de North Window arch, en daarna was het tijd voor de rest van het park. Balanced Rock hebben we vanuit de auto bekeken omdat ze daar bezig waren met asfalteren, we zijn naar de twee lager gelegen uitzichtspunten voor Delicate Arch gelopen, we hebben een blik geworpen op Skyline Arch, en we zijn met Chris een stukje Devils Garden ingewandeld. Ondertussen hebben we met z’n allen flink wat water verbruikt, want het was best wel warm zo tussen alle rode rotsen! Na alle inspanning vonden we dat we wel een drankje verdiend hadden, en dat kon mooi op de lekkere bank in onze tijdelijke achtertuin, gevolgd door lekker uit eten bij de plaatselijke brouwerij. ’s Avonds zijn Danko en ik nog een stukje wezen lopen vanaf het huisje, en zelfs met de verlichting van Moab waren er zóveel sterren! We konden zelfs de Melkweg zien, erg gaaf.

Wat we ook niet gezegd hadden was dat we voor donderdag een Jeep gehuurd hadden om via de Shafer Trail naar Canyonlands National Park te rijden. Wij zijn de auto ’s ochtends even gaan ophalen. Chris was ondertussen ter voorbereiding voor die dag de ramen van onze eigen auto aan het schoonmaken en Hetty dacht dat we op pad waren voor een pak melk, dus het was even onverwacht waar we mee terug kwamen, haha! We hebben brood meegenomen voor onderweg en zijn aan de tocht begonnen. We hadden de weg zo ongeveer voor onszelf, zo rustig was het. Bij het eerste punt waar je opeens vanaf flink wat hoogte op de rivier kunt kijken zijn we gestopt voor lunch. Het was een beetje te warm om ergens in de zon te gaan zitten eten, maar met alle deuren open waaide er een mooi briesje door de auto. En met de achterkant open konden Danko en ik mooi in de kofferbak zitten zodat we er ook nog een mooi uitzicht bij hadden, haha!
We zijn nog even gestopt bij het volgende mooie uitzicht over de rivier en daarna zijn we een beetje harder doorgereden dan daarvoor. Er kwam namelijk een flinke band regenbuien aan en we wilden de canyon uit en op de verharde weg zijn voordat het zou beginnen te regenen. Het laatste stuk van de Shafer Trail is een redelijk steile klim met een aantal haarspeldbochten over een soort kleigrond. Droog is dat prima, maar je wilt er niet rijden als het nat is want dan wordt het erg glad en een flinke glijpartij. Alsof het zo moest zijn waren we net op het asfalt toen de eerste spetters begonnen te vallen. We besloten als eerste naar het verstgelegen uitzichtspunt te rijden en toen we daar bijna waren kregen we toch een werkelijk enórme regen-hagel-onweersbui over ons heen! We zagen zelfs met de ruitenwissers op de hoogtste stand alleen nog maar grijs om ons heen, en binnen de kortste keren liepen overal flinke stroompjes water dat nergens zo snel wegkon als dat het viel. Wij waren in ieder geval erg blij mooi droog in de auto te zitten! We hebben de bui dus maar even afgewacht voor we het uitzicht zijn gaan bekijken, en zo vlak na zo’n enorme bui glom de witte rand van de canyon van al het water, een mooi gezicht! Op de weg terug het park uit zijn we – met een lekker zonnetje erbij – bij de andere uitzichtspunten gestopt. Danko en ik hebben vanaf de Grand Viewpoint overlook nog een stukje langs de rand van de canyon gewandeld, en net toen we overal geweest waren kregen we de volgende lading flinke buien over ons heen. Daar hadden we mooi geluk mee gehad de hele dag!

Op weg terug richting Moab bedachten Danko en ik dat we natuurlijk niet voor niks een Jeep hadden, en in plaats van de gewone weg te nemen zijn we toen via de weg langs Gemini Bridges gereden. Vanwege de ruim aanwezige regen zijn we daar niet gestopt, maar we hebben nog wel leuk nog wat meer (met een gewone auto niet begaanbare) zandwegen gereden!
Eenmaal terug in Moab was het te merken dat het flink had geregend. Er was een flinke modderstroom die dwars over de doorgaande weg was gegaan die ze met een heel aantal shovels aan het opruimen waren. We hebben voor we nog een laatste keer ergens gingen eten de huurauto teruggebracht en zo zaten de dagen in Moab er al snel weer op! We zijn op ons gemakje teruggereden naar huis gisteren waarbij we nog een heleboel mooi verkleurde aspen gezien hebben rond Vail. Een mooi gezicht, maar het betekent ook dat het (voor ons gevoel ‘nu al’) herfst aan het worden is. De rit terug ging in ieder geval lekker snel en zo was er zelfs nog tijd zodat Danko nog een stukje motor kon rijden en ik nog even snel een rondje kon fietsen. Even een frisse neus halen na dat stuk autorijden :-).