Warme dagen en sneeuw

Eind oktober moest Danko voor een verplichte meeting naar net buiten Washington, DC. Het weekend ervoor was het stormachtig, dus maakten we ons nuttig in en om het huis. Danko verving een doorgerotte paal in het hek tussen onze achtertuin en de golfbaan - waarvan we het idee hadden dat die opeens zo scheef stond omdat iemand er overheen geklommen was om een golfballetje terug te halen uit onze tuin, wat niet mag. In ieder geval is het nu weer recht en een stuk steviger!

De meeting was vervolgens niet de meest nuttige tijdsbesteding die je had kunnen bedenken. Gelukkig kon Danko er nog een klein beetje aan ontvluchten en nog even door Washington wandelen, al heeft het Witte Huis tegenwoordig toch wel heel wat minder dan eerst, om het zo maar uit te drukken.

Ondertussen had ik het geluk van superlekker weer terwijl Danko niet thuis was, het werd zowaar 25 graden op woensdag! Ik heb er goed gebruik van gemaakt door alledrie de dagen vanaf het werk te fietsen. Ondanks dat het nog zomertijd was was het toch wel te vroeg donker om na het werk nog vanaf huis te fietsen, dus hebben we de fietsen weer op het bedrijf neergezet. Het is toch wel een luxe dat dat kan!
Dezelfde week reden we een aantal keer op en neer naar Longmont om de achtervering van mijn mountainbike te laten repareren. De week ervoor fietsten we over het Boulder Creek-paadje toen die vering ermee besloot op te houden en letterlijk te ontploffen. Ik voelde een klein schokje en toen zat de olie zo ongeveer overal! Danko dacht even online op te zoeken hoe je dat kunt repareren, en dat bleek in het geheel niet te kunnen. En er was ook nergens een vering te koop die in mijn fiets zou passen. Gelukkig vond Danko uiteindelijk een klein winkeltje waar ze een nieuwe vering konden ombouwen met wat er over was van de oorspronkelijke, want anders had er vrij weinig opgezeten dan een andere fiets te moeten kopen. Nou heb ik een erg fijne fiets en wil ik helemaal geen andere, dus ik was erg blij dat we toch nog een oplossing hadden gevonden. Niet de meest goedkope reparatie, maar nog altijd stukken voordeliger dan een nieuwe fiets!

Na een koud uitziende zaterdagochtend waarin Danko maar eens de langzaam in elkaar vallende boom in de achtertuin te lijf ging was het 's middags toen de zon er toch nog door kwam een mooie gelegenheid om mijn 'nieuwe' fiets maar eens uit te proberen. Want zo voelt het wel! Dat een nieuwe achtervering zoveel verschil zou maken had ik niet verwacht! Tegelijkertijd voelt het zachter en steviger, net alsof ik een wolkje onder mijn kont heb :-). Dat was het geld van de reparatie zeker wel waard! En gek als het klinkt zou ik nog beweren dat ik ergens blij ben dat de oude achtervering ontploft was!

Op zondag was het het meest geweldige weer dat je maar kunt hebben zo eind oktober. En eigenlijk het meest geweldige weer dat je überhaupt kunt hebben volgens ons. Een heerlijk zonnetje, lekker warm maar niet heet, en met een fijn briesje. We konden dus buiten ontbijten :-). Heel lang in mijn geval, terwijl Danko de Mille uit ging laten in Lefthand Canyon. 's Middags gingen we een stukje mountainbiken over de nieuwe paadjes vanaf het Lagerman Reservoir, en daarna was er nog ruim tijd om buiten in de zon een biertje te drinken voordat de zon onderging. Achter een wolk in dit geval, maar per onmiddelijk werd het toen fris, draaide de wind, en begon er koude lucht uit het oosten te komen. En de volgende dag lag er een dun laagje sneeuw. Het dooide snel weg dus het was er gelukkig maar eventjes!

Vorige week deden de heren op het werk waarvoor we in het verleden naar Florida hadden gemoeten voor magneettijd. Erg fijn dat dat nu niet hoefde! Het was afgelopen week ook Halloween, en dat viel toevallig samen met het eerste experiment dat ze gedaan hebben. Nou hadden we überhaupt al besloten niet thuis te zijn 's avonds (trick-or-treatende kinderen stellen zelfgebakken koekjes niet op prijs heb ik ondertussen geleerd, en ik wil dan weer niet het goedkope voorverpakte snoep uitdelen dat verwacht wordt), en dat was eigenlijk maar goed ook want tegen de tijd dat de meting klaar was, was het elf uur geweest. Tussendoor hebben we dus maar even warm eten afgehaald zodat we niet met z'n allen van ons stokje zouden vallen, haha!

En zo bevinden we ons ondertussen alweer in november! Er was voor afgelopen weekend stormachtige wind voorspeld, niet geschikt weer om te fietsen. Danko ging met Dustin een dagje motorrijden op het circuitje in de buurt, en dat was direct ook het einde van de werkzame tijd van zijn achterband, want het profiel is wel zo ongeveer op en de band ziet er een beetje gesmolten-achtig uit! Ik fietste naar Jamestown want het waaide uiteindelijk lang niet zo hard als dat ze voorspeld hadden en het was met iets van twintig graden zowaar warm te noemen :-). Dat was wel één van de laatste warme dagen zou ik nog zeggen. De dag erna was het in ieder geval een stuk frisser, en hebben we maar eens al het gevallen blad uit de tuin geharkt. Het is elke keer weer een heel werkje, en we hadden een best aantal zakken blad toen we eenmaal klaar waren. Wel precies op tijd, want we kregen sneeuw afgelopen maandag. Ik zou het niet moeten zeggen om dingen niet af te roepen, maar als het dan moet sneeuwen is het wel fijn dat dat telkens op maandag is en niet in het weekend!