Leuke bedrijfsnieuwtjes
Door: Annemiek
Blijf op de hoogte en volg Annemiek
01 Juni 2018 | Verenigde Staten, Boulder
Alweer even geleden hoorde Danko van het Department of Energy dat de afdeling die over small business funding gaat ons had uitgekozen voor een success story. Dat was een hele eer, want zo'n soort artikel schrijven ze niet zomaar over je! Alleen als je in de kleine groep kleine bedrijven valt die de meeste impact hebben gehaald uit het geld dat ze van DOE ontvangen hebben. Danko deed een telefonisch interview, we kregen het artikel een paar weken geleden om even door te lezen, en twee weken geleden werd het gepubliceerd. Het is toch wel erg leuk dat ze op die manier in het zonnetje zetten omdat je goed werk levert!
(Het artikel staat hier: http://advancedconductor.com/2018/05/17/in-the-news-doe-office-of-science/)
Het weekend erna was nat. Zo nat dat we zelfs officiële overstromingswaarschuwingen kregen omdat ze meerdere inches regen verwachtten, maar dat viel uiteindelijk gelukkig erg mee. (Ze zijn nog steeds bezig met de reparaties van de overstromingen van vijf (!) jaar geleden dus niemand zat op een volgende zondvloed te wachten.) Ik dacht dat het dan een goede gelegenheid was om eens wat nieuwe spijkerbroeken te vinden, dus begaven wij ons naar de mall. Waar ik erachter kwam dat de winkel die ik daar verwacht had daar niet zit maar in Boulder. Zucht.. In ieder geval was er nog de Gap, waar alle broeken het effect hadden dat een peervormige Annemiek mij aankeek in de spiegel, en dus gingen wij onverrichter zake weer weg. Op naar de spijkerbroekenwinkel in Boulder, waarvan ik van tevoren online gezien had dat die echt allerlei soorten broeken in hun collectie hebben. Eenmaal in de winkel bleek het aanbod beperkt tot skinny en skinnier, leggings, en jeggings. En ik wilde een broek om het zo maar te zeggen..! Missie volkomen mislukt! We hebben de middag gered door onder het genot van koffie en thee motorblaadjes te lezen in de boekenwinkel, dat was een veel betere en leukere tijdsbesteding!
De dag erna begon ook nat en koud, maar aan het eind van de middag klaarde het op en dachten wij nog even naar het circuitje te gaan. We hebben één sessie gereden, in het gezelschap van een jochie van een jaar of acht (?), helemaal in het leer (dat ze pakken in die maat verkopen!) op een piepklein motortje, waar we heel voorzichtig omheen gereden hebben. En daarna begon het te regenen en was het dus einde verhaal. Om de enorme bui zoveel mogelijk te vermijden zijn we maar met een omweg naar huis gereden!
Vorige week begon erg goed, want op maandag hoorden we dat we twee van de drie uitstaande Fase 1-proposals toegewezen hadden gekregen! Dat was nog eens een goede manier om aan de week te beginnen! We zijn aan het eind van de middag met de heren een biertje gaan drinken om het nieuwe geld (en het vermeerderde werk, hehe) te vieren. Dat kon mooi buiten op een terras, want de regen had alweer plaats gemaakt voor warm zomerweer. En omdat we vonden dat je best even stil mag staan bij leuk nieuws (voordat je verder rent met alles dat gaande is en je het nog direct weer zou vergeten), zijn we op vrijdag met z'n allen uit eten geweest.
Gevolgd door een lang weekend vanwege Memorial Day! En we hebben er erg goed gebruik van gemaakt :-). Als eerste zijn we op zaterdag een lekker lang stuk wezen motorrijden. Even koffie en thee drinken in Vail, in het kort :-). Er was tegen de dertig graden voorspeld dus zijn we direct de bergen ingereden. Eerst over de Peak to Peak richting Idaho Springs, daarna over de Loveland Pass en toen een rondje over de Fremont Pass richting Leadville en via highway 24 en de Tennessee Pass weer terug naar het noorden richting Vail. Wanneer we die laatste weg voor het laatst gereden hebben konden we ons allebei zo ongeveer niet herinneren, behalve dan waar we ooit gestopt zijn om lunch te eten. Wat dat betreft reden we een nieuwe en erg leuke weg! En daarna was het erg prettig even de benen te strekken en op een terrasje te zitten voordat we weer terug naar huis zijn gereden. Tegen die tijd hadden we een goede driehonderd mijl gereden, en vond Danko dat ik de Ducati maar eens moest uitproberen. Als ik dan toch zo'n type motor zou overwegen dan kon ik ook maar beter weten hoe dat rijdt was de beredenering. We zijn thuis even gestopt om het originele zadel er weer even op te doen zodat ik beter met mijn voeten bij de grond kon, en daarna hebben we nog iets van drie kwartier verder gereden. Ik ervaarde het geniale effect van een ruitje (geen wind! Terwijl Danko die op mijn motor reed zit zat af te vragen hoe ik dat zo'n hele dag doe met wind en al - antwoord: ik weet niet beter), en ook het vermogen van de Ducati-in-de-sportstand. Als je dan een beetje meer gas geeft voelt het een beetje alsof de motor probeert om onder je weg te rijden en je al in de lucht hangend achter zult blijven als je je niet goed vasthoudt. Heel wat anders dan mijn helft-van-de-inhoud-motortje!
Voor zondag hebben we getwijfeld tussen de crossmotors weer eens uitlaten (waarvoor Danko de zijne eerst weer van de bijbehorende wielen zou moeten voorzien) en een lang stuk fietsen. Het fietsen won, en dus vertrokken we aan het eind van de ochtend richting Ward. De voorspelde hitte bleef net als de vorige dag uit omdat het bewolkt bleef, en dat was wel net zo lekker met het klimmen. Eenmaal boven kwam de zon er wel net lang genoeg door om ons traditionele ijsje te eten (anders was het daar wel een beetje te fris voor geweest, al denk ik niet dat ik me had laten tegenhouden), waarna we zijn afgedaald en thuis fijn e rest van de middag buiten hebben gezeten.
En toen hadden we nog een dag vrij! Wat een luxe :-). Voor 's middags werden er flinke buien voorspeld, dus hebben we daarvoor nog van de mogelijkheid gebruik gemaakt om even naar het track te gaan. Zowaar was het er helemaal niet druk, maar daar stond tegenover dat de andere gebruikers mensen waren met drifter cars. Iemand die dat goed kan veroorzaakt vooral een hoop herrie en rokende banden, en dat is wel grappig om te zien. Het is minder leuk als iemand die niet zo bedreven is voortdurend met de wielen naast de weg komt en het hele circuitje op die manier volgooid met zand. (Zand + motorrijden = gevaarlijk) Gelukkig waren er toen karts die de boel weer een beetje schoon konden rijden! Daarna hebben we een poosje erg leuk gereden, totdat we afgevlagd werden door iemand waarvan we later zagen dat die bij de driftende mensen hoorde. Het is dat de regen ondertussen dichterbij kwam en het wel verstandig was om naar huis te gaan, maar alsnog konden we dat niet erg op prijs stellen. In ieder geval hadden we het droge weer nog goed gebruikt en hebben we een erg fijn weekend gehad!
Drifter cars (de groene is er goed in, de andere niet..):
(Het artikel staat hier: http://advancedconductor.com/2018/05/17/in-the-news-doe-office-of-science/)
Het weekend erna was nat. Zo nat dat we zelfs officiële overstromingswaarschuwingen kregen omdat ze meerdere inches regen verwachtten, maar dat viel uiteindelijk gelukkig erg mee. (Ze zijn nog steeds bezig met de reparaties van de overstromingen van vijf (!) jaar geleden dus niemand zat op een volgende zondvloed te wachten.) Ik dacht dat het dan een goede gelegenheid was om eens wat nieuwe spijkerbroeken te vinden, dus begaven wij ons naar de mall. Waar ik erachter kwam dat de winkel die ik daar verwacht had daar niet zit maar in Boulder. Zucht.. In ieder geval was er nog de Gap, waar alle broeken het effect hadden dat een peervormige Annemiek mij aankeek in de spiegel, en dus gingen wij onverrichter zake weer weg. Op naar de spijkerbroekenwinkel in Boulder, waarvan ik van tevoren online gezien had dat die echt allerlei soorten broeken in hun collectie hebben. Eenmaal in de winkel bleek het aanbod beperkt tot skinny en skinnier, leggings, en jeggings. En ik wilde een broek om het zo maar te zeggen..! Missie volkomen mislukt! We hebben de middag gered door onder het genot van koffie en thee motorblaadjes te lezen in de boekenwinkel, dat was een veel betere en leukere tijdsbesteding!
De dag erna begon ook nat en koud, maar aan het eind van de middag klaarde het op en dachten wij nog even naar het circuitje te gaan. We hebben één sessie gereden, in het gezelschap van een jochie van een jaar of acht (?), helemaal in het leer (dat ze pakken in die maat verkopen!) op een piepklein motortje, waar we heel voorzichtig omheen gereden hebben. En daarna begon het te regenen en was het dus einde verhaal. Om de enorme bui zoveel mogelijk te vermijden zijn we maar met een omweg naar huis gereden!
Vorige week begon erg goed, want op maandag hoorden we dat we twee van de drie uitstaande Fase 1-proposals toegewezen hadden gekregen! Dat was nog eens een goede manier om aan de week te beginnen! We zijn aan het eind van de middag met de heren een biertje gaan drinken om het nieuwe geld (en het vermeerderde werk, hehe) te vieren. Dat kon mooi buiten op een terras, want de regen had alweer plaats gemaakt voor warm zomerweer. En omdat we vonden dat je best even stil mag staan bij leuk nieuws (voordat je verder rent met alles dat gaande is en je het nog direct weer zou vergeten), zijn we op vrijdag met z'n allen uit eten geweest.
Gevolgd door een lang weekend vanwege Memorial Day! En we hebben er erg goed gebruik van gemaakt :-). Als eerste zijn we op zaterdag een lekker lang stuk wezen motorrijden. Even koffie en thee drinken in Vail, in het kort :-). Er was tegen de dertig graden voorspeld dus zijn we direct de bergen ingereden. Eerst over de Peak to Peak richting Idaho Springs, daarna over de Loveland Pass en toen een rondje over de Fremont Pass richting Leadville en via highway 24 en de Tennessee Pass weer terug naar het noorden richting Vail. Wanneer we die laatste weg voor het laatst gereden hebben konden we ons allebei zo ongeveer niet herinneren, behalve dan waar we ooit gestopt zijn om lunch te eten. Wat dat betreft reden we een nieuwe en erg leuke weg! En daarna was het erg prettig even de benen te strekken en op een terrasje te zitten voordat we weer terug naar huis zijn gereden. Tegen die tijd hadden we een goede driehonderd mijl gereden, en vond Danko dat ik de Ducati maar eens moest uitproberen. Als ik dan toch zo'n type motor zou overwegen dan kon ik ook maar beter weten hoe dat rijdt was de beredenering. We zijn thuis even gestopt om het originele zadel er weer even op te doen zodat ik beter met mijn voeten bij de grond kon, en daarna hebben we nog iets van drie kwartier verder gereden. Ik ervaarde het geniale effect van een ruitje (geen wind! Terwijl Danko die op mijn motor reed zit zat af te vragen hoe ik dat zo'n hele dag doe met wind en al - antwoord: ik weet niet beter), en ook het vermogen van de Ducati-in-de-sportstand. Als je dan een beetje meer gas geeft voelt het een beetje alsof de motor probeert om onder je weg te rijden en je al in de lucht hangend achter zult blijven als je je niet goed vasthoudt. Heel wat anders dan mijn helft-van-de-inhoud-motortje!
Voor zondag hebben we getwijfeld tussen de crossmotors weer eens uitlaten (waarvoor Danko de zijne eerst weer van de bijbehorende wielen zou moeten voorzien) en een lang stuk fietsen. Het fietsen won, en dus vertrokken we aan het eind van de ochtend richting Ward. De voorspelde hitte bleef net als de vorige dag uit omdat het bewolkt bleef, en dat was wel net zo lekker met het klimmen. Eenmaal boven kwam de zon er wel net lang genoeg door om ons traditionele ijsje te eten (anders was het daar wel een beetje te fris voor geweest, al denk ik niet dat ik me had laten tegenhouden), waarna we zijn afgedaald en thuis fijn e rest van de middag buiten hebben gezeten.
En toen hadden we nog een dag vrij! Wat een luxe :-). Voor 's middags werden er flinke buien voorspeld, dus hebben we daarvoor nog van de mogelijkheid gebruik gemaakt om even naar het track te gaan. Zowaar was het er helemaal niet druk, maar daar stond tegenover dat de andere gebruikers mensen waren met drifter cars. Iemand die dat goed kan veroorzaakt vooral een hoop herrie en rokende banden, en dat is wel grappig om te zien. Het is minder leuk als iemand die niet zo bedreven is voortdurend met de wielen naast de weg komt en het hele circuitje op die manier volgooid met zand. (Zand + motorrijden = gevaarlijk) Gelukkig waren er toen karts die de boel weer een beetje schoon konden rijden! Daarna hebben we een poosje erg leuk gereden, totdat we afgevlagd werden door iemand waarvan we later zagen dat die bij de driftende mensen hoorde. Het is dat de regen ondertussen dichterbij kwam en het wel verstandig was om naar huis te gaan, maar alsnog konden we dat niet erg op prijs stellen. In ieder geval hadden we het droge weer nog goed gebruikt en hebben we een erg fijn weekend gehad!
Drifter cars (de groene is er goed in, de andere niet..):
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
