Beetjes hardlopen en bijna op reis

De laatste week van juli begon met een chiropractor-afspraak, en ik liep de deur uit met het plan om eens heel voorzichtig met stukjes hardlopen te beginnen de weken erna. Daar had ik wel zin in! En tegelijkertijd was ik het aan het uitstellen om het ook daadwerkelijk te gaan doen die middag. De chiropractor had gezegd dat ik om te beginnen wel een half uurtje om en om twee minuten kon hardlopen. Ik heb het heel voorzichtig eerst maar eens bij een paar kortere intervalletjes gehouden, maar dat was al fijn, en ik had er niet echt last van de dag erna. Vooruitgang!!

Op maandag ging Danko nog eens motorrijden op het grote circuit en ontdekte terwijl hij erheen reed dat de spatborden van de aanhanger er (alweer) afgeroest waren. De lichten bleken ook nog maar net vast te zitten, en in feite was het ding nog net niet van ellende uit elkaar gevallen. Na een beetje rondbellen bleek er bij Fort Collins een mooie vervangende aanhanger beschikbaar, en die zijn we op zaterdag dan ook maar direct op gaan halen. Dat soort dingen gaan hier soms snel! Omdat we toch langs een winkelcentrum kwamen hebben we ook nog een poginkje tot winkelen gedaan (mislukt) en even ergens buiten koffie gedronken (erg geslaagd :-)).
Op zondag zijn we een erg klein stukje samen wezen fietsen voordat ik afsloeg om een kleiner rondje te rijden en Danko even naar Jamestown ging. En daarna zijn we weer erg decadent in de stad op een terras iets gaan drinken. Het viel ons wel op dat we meer mensen met mondkapjes zagen dan de weken ervoor maar we hebben weer erg genoten van ons uitje :-).

Verder vond Danko het tijd om weer eens naar de kapper te gaan, en dan had naar de echte kapper toch wel zijn voorkeur. Tenminste, tot hij er was geweest, het ondertussen $45 moest kosten, en we naderhand het alsnog zelf bij moesten knippen omdat het scheef was van voren en ze de rest ook niet netjes geknipt hadden. Dat was dus (in ieder geval voor die kapper) de laatste keer! En ik moest er helemaal niet stiekum ook wel een beetje om lachen. Ja, ik doe er wat langer over en ik doe in feite maar wat, maar met beter resultaat, het is toch erg!

Op vrijdag werd onverwacht de bedrading voor de onze airco boven aangelegd. We hadden begrepen dat ze alleen even zouden komen kijken maar het werd direct ook al gedaan. Dat was een mooie meevaller! Omdat we ’s ochtends dus thuisbleven kon ik mooi vroeg (als in voor het ontbijt) gaan hardlopen, veel fijner dan ’s middags in de hitte! En dat is wel iets om erin te houden, om op die manier de dag te beginnen!

Die dag was er ook de eerste MotoGP na de zomerstop. Rossi kondigde zijn pensioen aan, wel jammer maar niet onverwacht. We kregen wel een beetje het gevoel dat het leuk zou zijn om hem nog een keer te zien racen, maar om naar Austin te gaan voor de Amerikaanse race dat voelde niet als een goed idee. In de zuidelijke staten zijn ze volkomen tegen corona-maatregelen (het is echt zo raar wat voor politiek statement dat is in plaats van een volksgezondheidsoverweging) dus zaken als afstand houden of een testverplichting dat hoef je daar niet te verwachten.
Toen we 's avonds de eerste training zaten te kijken was er een opmerking over de MotoGP van San Marino en dat die sinds die ochtend vast ook wel uitverkocht zou zijn. Dat moest natuurlijk even bekeken worden, maar Danko zag alleen dat er inderdaad geen kaartjes meer beschikbaar waren. Behalve als je een bepaald hotel zou boeken waar de toegang bij inbegrepen was, voor ongeveer de hoofdprijs. Nèh, dat was wel al te belachelijk duur. Ik keek ook eens en vond nog wel tickets op de website van het circuit. Eén plaats op één tribune, een paar plaatsen op een andere, en wat algemene toegang. Hm... Danko pakte zijn laptop er eens bij, maar kon maar één kaartje tegelijk aanklikken. Ik pakte mijn laptop er eens bij en had toen ook een kaartje in mijn mandje, een paar rijen en een paar stoelen verderop want twee plekken naast elkaar dat was er niet meer. Met vijftien minuten om te beslissen wat we daar dan nou mee moesten. Gingen we dat dan inderdaad doen? Nou waren we al van plan naar Nederland te komen voordat onze zes maanden na vaccinatie voorbij zijn, en voordat er ofwel hier, ofwel in Europa weer corona-golven met bijbehorende reisbeperkingen zouden kunnen komen (laten we hopen van niet!), dus zo héél erg decadent was het dan niet dat we die kaartjes inderdaad gekocht hebben? Zoals ik tegen Danko zei: "We zijn volkómen niet wijs", waar vanuit Denekamp wel mee ingestemd werd, hahaha!

De volgende dag begon lekker zonnig, toen draaide de wind en hing er binnen de kortste tijd een dikke rooklucht van bosbranden aan de westkust. Het rook gewoon naar kampvuur, en de bergen waren verdwenen achter een bruine waas, zo vies! Danko is maar niet gaan fietsen want dat zou gewoon ongezond zijn. De smog en rook van branden in andere staten blijkt het 'nieuwe normaal' te zijn in de zomer, in dat je mag verwachten daar wel zes tot acht weken last van te hebben. Dat zijn niet berichten waar we gelukkig van worden, al zijn we allang blij dat er geen grote branden dichterbij ons zijn. En dat gebrek aan luchtkwaliteit hadden we ook al wel gemerkt, want waar je eerst af en toe weleens een dag had waarop er smog was is het nu zo dat je af en toe eens een (gedeelte van) een dag hebt waarop de lucht daadwerkelijk helder is in plaats van dat er een witte waas hangt. Wel jammer!
Op zondag deden we ons zondagsuitje en op maandag hadden we nog een dagje vrij genomen. Danko ging naar het grote circuit voorbij Denver en ik had besloten mee te gaan. Het was leuk om te zien hoe dat daar nou eigenlijk is, en eigenlijk is het een vreemd gezicht, zo'n circuit midden in de leegte, want 'zover' naar het oosten zijn er alleen nog de enkele kleine gehuchtjes en vooral veel akkerland. Het was leuk om allerlei mensen te ontmoeten en Danko te zien rijden maar ik ben op een gegeven moment wel de hitte ontvlucht door in het klaslokaaltje-met-airco te gaan zitten want het was echt zó warm! Maar niet voordat ik wat filmpjes en een paar coole foto's gemaakt had!

Die dag planden we ook niet één, maar twee reizen. We hadden beloofd te komen als Chris zijn nieuwe heup zou krijgen, waar nu een datum voor was maar net te ver vanaf de MotoGP om dat te kunnen combineren. Vijf weken van huis, maar vooral vijf weken weg van het bedrijf (met al ons personeel tegenwoordig) was niet een goed idee. Dus boekten we tickets om naar Nederland te vliegen en we vertrekken morgen gewoon al! We kijken er naar uit al vind ik het nog steeds geen fijn idee om dan in vliegvelden en vliegtuigen tussen groepen mensen te zijn.

Afgelopen weekend was het gelukkig weer een paar dagen wat helderder. Ik ben op zaterdagochtend weer iets meer intervallen wezen hardlopen en Danko gebruikte de dag om de aircoleidingen over de zolder te leggen. Dat klinkt nog heel wat makkelijker dan het was, met van die stugge dingen, en glaswol op de vloer van de soort van kruipruimte die je eigenlijk geen zolder mag noemen. Maar het ligt er allemaal keurig in, nu is het wachten tot we een afspraak kunnen maken zodat iemand het kan komen aansluiten. Danko zei al, tegen de tijd dat dat gebeurd is, is de hitte voorbij. Maar dat geeft niet! Op zondag zijn we allebei een stuk(je) wezen fietsen, en we deden ons zondagsuitje, waarbij het opviel hoe ontzettend veel drukker het was in de stad. Duidelijk zijn de studenten weer terug, en gelukkig konden we nog net ergens een tafeltje vinden om buiten te kunnen eten!

En dan was deze week een gedeeltelijke werkweek met allerlei extraatjes om te regelen voordat we op reis gaan. Wat niet te vergeten om mee te nemen (wat we allemaal uit gewoonte bij elkaar raapten dat is een beetje weggezakt na anderhalf jaar niet weggeweest te zijn!), wat niet te vergeten om te doen voor we weggaan, dingen te doen op het werk, en dingen alvast te bestellen omdat het makkelijk is dat van tevoren te doen (hallo enorme boekenbestelling :-)). En waar we hadden gedacht dat dat alles was kwam er nog even iets tussendoor. Eén van onze medewerkers liet op dinsdagavond weten dat iemand waar hij op zondag contact mee gehad had positief was getest op corona (ondanks dat deze persoon gevaccineerd was). Onze medewerker heeft zijn prikken ook gehad maar er was met de delta-variant net de mogelijkheid dat hij geïnfecteerd zou zijn en dat hij ook besmettelijk was die dag. Oftewel, wij konden met een beetje pech ook corona hebben opgelopen. Onze medewerker liet zich testen, wij deden op woensdag ook maar een PCR-test, en maakten een afspraak voor een sneltest voor vanmiddag voor het geval de uitslag van de andere test te lang op zich zou laten wachten. Zo stond de hele reis ineens op losse schroeven. We kregen er wel het gevoel van dat het allemaal een stuk minder 'veilig' is dan het misschien leek! De tijd dat ik zonder mondkapje een winkel in ga is wel voorbij, en Danko zei al dat zijn groepsritten dan ook niet meer een goed idee zijn met rondgaande virusvarianten. Toen ik gistermiddag een stukje ging wandelen vanaf het werk vond ik zowaar een Europese stuiver, dat moest gewoon een goed voorteken zijn vond ik. En: goed nieuws vanmiddag, onze sneltesten waren negatief, dus we kunnen in ieder geval vertrekken morgen!