A quick few days in Glasgow

Eergisteren vertrokken we halverwege de morgen richting Schiphol. Laat genoeg dat ik daarvoor eerst nog even een stukje wandelen kon combineren met een bezoekje aan de supermarkt en Danko ondertussen het gekraak uit het balhoofdstel van zijn fiets kon halen, en vroeg genoeg dat we geen brood mee hoefden te nemen omdat we ruim op tijd op Schiphol zouden zijn. Daar ging alles lekker snel, even de auto inleveren, inchecken hadden we thuis al gedaan, en onze rij voor de security was korter dan we die ook weleens gezien hebben. We konden in de KLM-lounge nog even heerlijk lunchen met Nederlandse broodjes en beleg, en na een klein beetje vertraging gingen we op weg naar Glasgow. Waarbij we niet blij waren te ontdekken dat mijn stoelbuurman voortdurend bleek te snuiven en af en toe te hoesten. Huu!! We hebben onze mondkapjes dus vooral niet afgezet en iets te eten en te drinken maar even overgeslagen. Voor een uurtje kan dat natuurlijk ook makkelijk.

Nadat we ingecheckt hadden in ons hotel had Danko direct een videovergadering en ben ik nog even verloopstekkers gaan kopen. We hadden er echt totaal niet aan gedacht om die mee te nemen totdat we iets wilden opladen en de stopcontacten zagen. Gelukkig kon dat nog net voor sluitingstijd! Daarna hebben we een plekje gezocht om te eten waar we echt heerlijk gegeten hebben, met als Schots (Brits) tintje sticky toffee pudding als toetje. Meestal delen we één nagerecht maar deze keer wilde ik een toetje voor mijzelf, hahaha! We hebben nog een beetje rondgelopen maar vonden het daar eigenlijk net te fris voor (in onze korte broeken :-D) en bovendien was het ondertussen ook laat genoeg om naar bed te willen.

Gisteren troffen we Lukas en Sastry bij het ontbijt en dus konden we gezellig samen ontbijten. Daarna gingen de heren naar de conferentie en ben ik wezen hardlopen (ja, ik ben me van de luxe bewust!). Ik had een mooi fietspad gevonden langs de rivier en dat liep wel zo lekker! Niet per se het fietspad zelf, maar het maakt zo’n verschil op zeeniveau en met veel minder ijle lucht dan thuis! Nadat ik me opgefrist had was het tijd voor middageten en oh wat is het dan toch een luxe als je in Europa bent! Ik vond met Schotse zalm belegde boterhammen en een salade met zalm en heb me dat meer dan uitstekend laten smaken. Mmm!! De rest van de middag heb ik gebruikt om een stadswandeling door Merchant City te maken en op die manier een beetje meer van Glasgow te zien. Ik was net op tijd om eventjes in het stadhuis te kunnen rondkijken, met erg mooie gemozaïekte vloeren en plafonds (!) en een paar imposante trappenhuizen waardoor ze tijdens de bouw in de negentiende eeuw blijkbaar wel vijf keer over hun budget zijn gegaan (zoiets is dus zeg maar niks nieuws, haha!). Er staan erg veel mooie statige oude gebouwen in dat gedeelte van de stad, daar hoef je niet per se een aparte wandeling voor te volgen. Danko had ondertussen geregeld dat ik ook mee mocht naar het conferentie-etentje, dat werd gehouden in de Willow tea rooms, ontworpen door Charles Rennie Mackintosh. Toen we de vorige keer in Glasgow waren had Ulf daar graag naartoe gewild maar hadden we geen tijd meer, en nu kwamen we er per ongeluk. Omdat we dachten dat we aan de late kant waren hebben we niet al teveel tijd in het museumpje besteed en daarna hebben we erg gezellig gegeten en daarna nog met Sastry en Lukas in het hotel iets gedronken. Het was ongeveer jammer dat het al wel laat genoeg was want we hadden nog wel langer willen kletsen!

In het vliegtuig las ik dat je rondleidingen kunt doen onder het centraal station van Glasgow. Toen ik dat na het landen eens opzocht bleek er nog net één kaartje te zijn voor een geschikte tijd deze morgen, wat ik onmiddellijk heb gekocht. Toen we vanmorgen zaten te ontbijten bedacht Danko dat hij ook wel mee wilde en dat mocht gelukkig van de man die de rondleiding gaf. Een markante figuur in een kilt met een grote baard (en een mes in zijn sok, wat me niet opgevallen zou zijn als hij het niet had laten zien), vol met allemaal mooie verhalen over de geschiedenis van het station. Er zijn een aantal kelderverdiepingen die vroeger gebruikt werden als stallen en opslag, een klein museumpje en helemaal beneden een oud perron uit de Victoriaanse tijd. Dat was cool om te zien en van dat soort tunnels had ik er misschien meer verwacht aan de hand van de beschrijving, maar alsnog was dit een leuke manier om de ochtend te besteden!

Net hadden we even tijd om brood te eten met uitzicht over de centrale hal van het station en dan gaan we zometeen weer op weg naar het vliegveld. Even snel een paar dagen naar Glasgow was leuk!