Hardlopend het nieuwe jaar in

Op Oudjaarsdag zijn we de dag iets later begonnen dan anders maar dat was eigenlijk ook wel prima, want zou tenslotte ook een stuk later worden dan gewoonlijk met Oud en Nieuw! We hebben rustig op ons gemak ontbeten, tussen de middag samen iets uitgebreider dan anders brood gegeten, en nadat Danko 's ochtends al was wezen fietsen heb ik 's middags hardgelopen. En daarna had ik zo'n heel cool aha-moment. Het voelt de laatste tijd een stuk makkelijker met hardlopen, ook berg-op (als de weg in Zwift x procent omhoog gaat kan ik natuurlijk niet minder steil gaan, haha!) en achteraf had ik ineens de realisatie dat dat de krachttraining van de laatste paar maanden is die zijn vruchten af begint te werpen. Dat had ik natuurlijk al wel gemerkt op het moment dat ik dat aan het doen ben, maar zo 'in het echt' dat had ik ergens niet verwacht, of helemaal niet aan gedacht ook, maar dat was toch wel heel erg leuk om ineens in de gaten te hebben! Van iets wat ik trouwens hartstikke leuk vind om te doen, en ook al begon ik er wel vanwege allerlei redenen aan, vind ik het vooral elke keer hartstikke leuk en gezellig. Ik heb onmiddellijk een berichtje aan de chiropractor gestuurd, zonder wie ik ondertussen helemaal niet aan het hardlopen zou zijn, of krachttrainen, ik heb hier wel het geluk van iemand die hartstikke goed is in wat hij doet!

's Avonds hebben we een spelletje gespeeld, lekker uitgebreid getafeld, en daarna met een beetje kunst en vliegwerk de oudejaarsconference gekeken. En die was erg goed vonden wij! We hebben met behulp van de telefoon afgeteld naar middernacht en daarna op het nieuwe jaar geproost, in de stilte van twaalf uur 's nachts met iedereen in de buurt allang in bed. Gelukkig hadden we een paar vuurwerkfilmpjes van Carolien gekregen zodat we toch nog een beetje het gevoel van een jaarwisseling hadden!

De volgende morgen hebben we eerst fijn uitgeslapen, rustig ontbeten, een paar telefoontjes gepleegd, daarna nog een keer luxer gelunched, meer gebeld, meer spelletjes gespeeld en nog een keer lekker warm gegeten, en toen zaten de feestdagen er toch echt op. We hadden wel nog op maandag vrij omdat Nieuwjaarsdag op een zondag viel, maar ik had wel krachttraining ingepland omdat dat te leuk is om 'zomaar' een keer over te slaan.

We hadden ondertussen ook een email rondgestuurd om een aantal mensen uit te nodigen om twee weken later nieuwjaarsdrankjes te komen drinken, en dat had een beetje een jammer effect. Onze (schatten van) buren waren die dag op vakantie, een ander stel had al iets anders, en van de rest hoor je dan niks. Op welk moment ik me herinnerde dat dat inderdaad is hoe dat gaat als we zoiets proberen te doen, of dat nou een verjaardag is of zomaar iets maakt daarvoor ook niet uit. En waar dat aan ligt behalve dat dat een typisch Amerikaans iets schijnt te zijn dat kan ik niet bedenken (laat staan begrijpen), maar leuk is anders zeg maar. Zo kom je van je enthousiaste gevoel vrij snel in de 'laat dan ook maar zitten'-stemming.

De week erna kon ik medicatie ophalen voor een kleine ingreep voor teruggetrokken tandvlees. En hoewel ik al wist dat ze daarvoor vrij heftige pijnstillers voor zouden schrijven (en ik al gevraagd had of ze niet een redelijker alternatief hadden), was ik vrij verbijsterd dat ik zestien (!!) tabletten opiaten meekreeg van de apotheek. Echt, waarom ze direct zoveel doen dat vraag je je af! Ik had me al voorgenomen daar niet aan te willen komen, en het bleek ook totaal niet nodig, dus die heb ik mooi weer ingeleverd bij de afspraak om de hechtingen eruit te halen. Veel meer dan een beetje ongemak heb ik er niet van gehad, dat viel me hartstikke mee! Het was alleen aangeraden om een paar dagen niet te sporten, en om het hardlopen over te slaan vond ik nog het vervelendste. In het weekend vond ik dat ik het wel weer eens kon proberen (dat mocht ik op zich anderhalve dag later al maar dat leek me een beetje te snel) en dat ging fijn! Ik liep voor het eerst ooit tien kilometer aan één stuk en daar kreeg ik erg het gevoel van dat het toch wel best cool is hoe ver je kunt komen als je iets maar consequent doet. Ik heb een dik jaar (naar volle tevredenheid!) intervallen gelopen, en nu ging dit eigenlijk best zonder moeite! Ik had geen last van mijn tandvlees en ik liep ook zeker niet op mijn tandvlees, haha! Maar: zéér mede mogelijk gemaakt door mijn geweldige chiropractor, die waarschijnlijk zou zeggen dat hij heus niks bijzonders deed. Nou, voor mijn gevoel wel!

Het was dezelfde dag dat we mensen uitgenodigd hadden voor een nieuwjaarsborrel, en zoals we al verwacht hadden na de eerdere radiostilte kwam er inderdaad niemand. Puh.. Ergens kwam het ons wel goed uit want zo hadden we fijn de dag voor onszelf. (Maar het gevoel dat dat helemaal niet is hoe je het liever had gehad hoort daar wel bij.)

Het was ook nog een dag flink mooi weer (veertien graden!) afgelopen weekend, maar Danko besloot toch maar niet te gaan motorrijden vanwege niet een goed gebruik van de tijd met de proposal-deadlines die er weer aan zitten te komen. Het was voor ons een lang weekend vanwege Martin Luther King Day, en daarvan besloot ik dat het niet een goed gebruik van de tijd was om die dag vrij te nemen. Het is toch wat soms! Maar het is soms ook fijner wat dingen uit de weg te ruimen wanneer je daar de tijd voor hebt. Dat halen we binnenkort wel een keer in!