Boulder in de krant - Reisverslag uit Boulder, Verenigde Staten van Annemiek Kamphuis - WaarBenJij.nu Boulder in de krant - Reisverslag uit Boulder, Verenigde Staten van Annemiek Kamphuis - WaarBenJij.nu

Boulder in de krant

Door: Annemiek

Blijf op de hoogte en volg Annemiek

23 Maart 2007 | Verenigde Staten, Boulder

Deze week stond Boulder in het stedengedeelte van de Volkskrant:

"Nergens zoveel gezonde, slanke, tolerante Amerikanen bij elkaar als in Boulder, Colorado. Goed, de prachtige omgeving en de schone berglucht sporen ook aan tot bewegen. Maar het is ook een verdienste van het gemeentebestuur. ‘Iedereen hier is zo fanatiek.’

De enige dikkerd die ze ooit in Boulder hebben gesignaleerd, was een bankrover. Hij maakte het geld buit, rende weg en raakte toen buiten adem. De politie hoefde hem alleen nog maar van de stoep te plukken. Ze hebben er lang om gelachen in Boulder, door de Amerikaanse media uitgeroepen tot beste sportstad, slankste stad, gezondste stad en – het superlatief der superlatieven – beste stad om te wonen.

Vetzucht mag in de Verenigde Staten een nationale catastrofe zijn, in Boulder gaat de grap: als je dik bent, kom je niet hier vandaan.
De natuur wakkert de sportdrift in Boulder, dat 105.000 inwoners heeft, ontegenzeggelijk aan. De stad, zo’n veertig kilometer ten noordwesten van Denver, ligt op 1800 meter hoogte in de Rocky Mountains – een perfecte locatie om te skieëen, te snowboarden en bergen te beklimmen. De rivieren in en rond Boulder lenen zich prima voor kajakken en vissen. En wie wil er nou niet op uit als de lucht schoon is, de bergtoppen vol sneeuw liggen en de zon 300 dagen per jaar schijnt?

Maar Boulders topconditie is ook een verdienste van de gemeente zelf. Als een van de weinige in het rommelig uitdijende Amerikaanse westen begrijpt het stadsbestuur wat zoiets als een ruimtelijk beleid is. Fietspaden zijn geïntegreerd in het wegennet en veel open ruimte is behouden voor wandel- en fietspaden. ‘Het is een rare stad als je niet sport’, zegt David Clair, organisator van ‘fitness boot camps’ in de openlucht. ‘Alsof je in New York woont en niet van cultuur houdt.’

Zoals de New Yorkers in gezelschap naar het theater gaan, zo gaan de Boulderites samen sporten. Elke zondagochtend verzamelen de Boulder Roadrunners zich om een uur hard te lopen. Nancy Smalley, 80, traint voor een kampioenschap. Op haar 54ste ontdekte ze dat ze talent heeft. Nu heeft ze twaalf gouden medailles en een wereldrecord in haar leeftijdsgroep. ‘Boulder heeft me meer uithoudingsvermogen gegeven’, meent Smalley.

Het is de hoogte, zeggen de inwoners. Als je hier traint, heb je op zeeniveau veel meer energie. Dat is maar de helft van het verhaal. De Boulderites zijn ook een competitief volkje. ‘Wat voor sport je ook doet, je wordt vernederd’, schreef een plaatselijk journalist in het blad Outside. Hardlopers suizen als gazelles voorbij. Gesprekken in restaurants gaan over de vorderingen voor de marathon. De Himalaya beklimmen? Gaap. Zooo’n cliché in Boulder.

‘Ik was ooit in een dorpje in de Himalaya en liep meteen een stadsgenoot tegen het lijf. Dat overkomt wel meer mensen hier’, zegt Jake March. In The Spot, een sportcentrum voor rotsbeklimmers, slingert hij met ontbloot, kleurrijk getatoeëerd bovenlijf aan een neprots.

Iets verderop beklimt een groep kinderen een steile wand – het is het zoveelste verjaardagsfeestje in The Spot deze week. ‘Boulder houdt je jong’, zegt March, die tegen de 40 loopt.

Boulders befaamde levensstijl werkt als een magneet op professionele atleten. Ze komen op bezoek en gaan niet meer weg. De Chief Niwot-vloek, wordt dat hier genoemd. Het indiaanse opperhoofd zou in de 19de eeuw, toen de eerste blanke kolonisten arriveerden, hebben gezegd: ‘Mensen die de schoonheid van deze vallei zien, willen blijven.’

Zo verging het ruim zestig Olympisch kampioenen. Vorig jaar zomer was er een invasie van Australische triatleten, zegt triatlon-organisator Barry Siff. ‘Wat wil je? Er zijn goede masseurs, gezonde supermarkten, een centrum voor sportgeneeskunde. Boulder is an athlete’s way of life.’

De Zuid-Afrikaan Marc Plaatjes, die in Nederland trainde voordat hij in 1983 wereldkampioen marathon werd, was zo nieuwsgierig naar Boulder dat hij er achttien jaar geleden ging wonen. Hij bezit nu een drukbezochte sportwinkel. ‘Dit is zo’n cosmopolitische stad’, zegt Plaatjes. ‘Als we vroeger gingen hardlopen, waren er twaalf landen vertegenwoordigd.’

Voor de meeste Amerikanen is de fitste, slankste, gezondste stad van het land echter een onbereikbaar ideaal geworden. De huizenprijs is in het relatief kleine Boulder dubbel zo hoog als het landelijk gemiddelde. Veel diversiteit is er dan ook niet meer in de universiteitsstad, ooit een hippieoord. De bevolking stemde zelfs tegen een wetsvoorstel voor medisch gebruik van marihuana.
De hippiewortels van The People’s Republic of Boulder manifesteren zich tegenwoordig in autostickers die oproepen tot de bevrijding van Tibet, ‘spirituele cadeauwinkels’ met beeldjes uit Bhutan en zuurstofbar Tonic, waar je olieën kunt inademen die romantiek en een optimistische levenshouding beloven. En nergens anders bestaat een restaurant dat ‘biologische cuisine’ serveert. Aan geblondeerde vrouwen met bontjassen welteverstaan.

Toch meent rotsbeklimmer Elliott Bates, een originele Boulderite, dat zijn plaats een progressief baken in de VS is. ‘We noemen Boulder ‘een luchtbel’ omdat het zo geïsoleerd is, zo anders. De mensen die hier wonen, zijn doorgaans bereisd en tolerant. Je kunt openlijk zeggen dat je niet religieus bent.’ Serieuze blik. ‘De mensen in Boulder zijn erg gelukkig.’

Maar in de ontmoetingsruimte van Weight Watchers zitten op een zaterdagochtend toch een paar mensen heel ongelukkig te zijn. De afdeling in Boulder heeft het druk: de kaartenbakken puilen uit, er zijn maar liefst zestien bijeenkomsten per week.

De oma-welvingen van ‘Carol’ (60) zouden in Nederland niet eens opvallen, maar hier kan ze geen passende kleding vinden, verzucht ze. Julia Hoggson (32) moet dringend tien kilo kwijt, vindt ze, al is ze nog maar net bevallen van een baby. ‘Iedereen hier is zo fanatiek. Mijn vrienden rennen en skieën, en ik kan hen niet meer bijhouden.’

Eten en drinken:
Boulder heeft een van de beste downtowns in het Amerikaanse westen, vol bars, winkels, galeries en goede restaurants.
De meeste zijn geconcentreerd in en rond de Pearl Street Mall. Een aanrader is Sherpa’s Adventurers, 825 Walnut St.. Eigenaar Pemba Sherpa groeide op in de omgeving van de Mount Everest en is sinds 1986 een gids voor Himalaya-beklimmers. De muren van zijn restaurant hangen vol klimspullen en portretten van sherpa’s. Sunflower, 1701 Pearl St., serveert ‘biologische cuisine’. Geen linzen of geitenwollensokken maar smakelijke gerechten in een modern restaurant. Boulder heeft talloze supermarkten met gezond voedsel, waaronder Whole Foods in de 29th Street Mall, met verse sushi en pizza, en zelfs massages. Atleten komen voor koffie bijeen bij The Laughing Goat, 1709 Pearl St. en Vic’s Coffee, 2680 Broadway.

Doen:
Voor sportbeoefenaars en liefhebbers van the outdoors is Boulder een paradijs. Zie www.totalboulder.com voor een lijst van activiteiten.Verder houdt het plaatsje Nederland, vlakbij Boulder, elk jaar de Frozen Dead Guy Days. De bevroren dode is de Noor Bredo Morstoel. Na zijn dood in 1989 liet zijn kleinzoon, die in Boulder woonde, hem in de VS verpakken in droog ijs. Sinds 1993 ligt Morstoels lichaam in een houten kist boven Nederland. De kleinzoon is vertrokken naar Noorwegen, maar de Kamer van Koophandel eert Morstoel in maart met een festival. Hoogtepunt van het feest is een race met doodskisten."


Een paar opmerkingen: Boulder is inderdaad duur, maar het is niet zo dat alles alleen maar betaalbaar is voor mensen in bontjassen. Bovendien zijn de salarissen ook hoger dan in armere delen van het land. Het is wel zo dat huizen niet te betalen zijn, wat vooral komt doordat er vrij weinig gebouwd wordt en de vraag veel groter is dan het aanbod. Het niet bijbouwen van wijken zorgt er wel voor dat Boulder geen 'bedroom communities' om zich heen heeft!
Hippies zijn ook nog steeds te vinden in Boulder, al kijk je pas echt je ogen uit als je een stukje de bergen inrijdt, bijvoorbeeld naar Ward. Het schijnt zo te zijn dat wiet daar gedoogd wordt, 'zolang ze er niet mee naar beneden (= naar Boulder) komen' :-D.
Wat dat wetsvoorstel voor marihuana betreft, het zou me niet verbazen als ze dat dom geformuleerd hadden. Bij de afgelopen verkiezingen was er een voorstel voor het invoeren van een samenlevingscontract om legale zaken makkelijker te maken voor homostellen. Het probleem ermee was alleen dat het niet voor hetero’s was. Geen wonder dus dat het niet goedgekeurd werd…
Organic, oftewel biologisch, voedsel is hip overal in Amerika. Je kunt al je boodschappen zelfs organisch doen, tot en met keukenpapier en wc-blokjes! Dat er nergens anders restaurants zijn die alles biologisch doen lijkt dus tamelijk onwaarschijnlijk.
Dikke mensen zijn inderdaad schaars in Boulder, maar het is overdreven om te zeggen dat ze hier geen kleren zouden kunnen kopen. Eigenlijk geldt dat kleren kopen lastig is voor iedereen die niet een standaard confectiemaat heeft, bijvoorbeeld Nederlanders die 10 cm groter én 10 kg lichter zijn dan de gemiddelde Amerikaanse (ik ;-)).

  • 24 Maart 2007 - 23:02

    Mam/Ria:

    Jullie hebben het in ieder geval naar jullie zin: een heerlijk klimaat,een mooie stad en een prachtige streek!

    Liefs,

  • 01 April 2007 - 18:41

    Bernadette:

    Wat een leuke foto's Annemiek.
    En hoe was palmzondag in Boulder? Hier zag je overal kinderen met een palmpaasstok.Weet je dat er een stille tocht was in Denekamp? Stond zelfs in Enschede in de krant, kun je nagaan.
    Nog even en dan komt je vader voorbij op zijn racefiets, leuk he.Kan ik lekker met je moeder op stap. Die ga ik nu even bellen,lang niet gesproken.
    Groeten aan Danko en tot gauw,

    Bernadette.

    Zijn het Nederlandse tulpen trouwens?

  • 11 April 2007 - 01:39

    Annemiek:

    Eigenlijk hebben we hier niks van Pasen gemerkt, behalve de chocolade-eitjes enzo in de supermarkt. Oh ja, en aan een paar grote spandoeken aan een kerk waarop stond wat daar met Pasen te doen was.

    Of de tulpen op Pearl Street uit Nederland komen weet ik niet, het zou zomaar kunnen. Wat blijkbaar wel een keer gebeurd is, is dat iemand wiet in de bloemperken gegooid heeft (dat valt hier ook onder de Nederlandse producten ;-)). Toen dat opkwam hebben ze alles weg moeten halen!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Annemiek

Actief sinds 08 Aug. 2006
Verslag gelezen: 301
Totaal aantal bezoekers 239531

Voorgaande reizen:

04 Mei 2005 - 30 November -0001

Wonen in Colorado

Landen bezocht: