Moab en meer sneeuw

Terwijl we in Las Vegas waren hadden we bedacht dat we weereens naar Moab wilden om te gaan kamperen. En we hebben dan ook maar direct de daad bij het woord gevoegd en een camping gereserveerd! Vorige week woensdag was het de dag voor vertrek en zijn we maar eens begonnen met wat spullen op een hoop te gooien zodat Danko op donderdag alles in de auto kon laden. Ik ben die dag 's ochtends nog naar het werk geweest, en daarna zijn we naar Moab en het lekkere warme weer daar vertrokken. In Boulder was het nog steeds dan weer een beetje warm en dan weer koud en onderweg kwamen we ook nog her en der wat sneeuwbuitjes tegen. Het wil nog niet echt lente worden!
We hebben in Grand Junction weer eens een bezoekje aan de Golden Corral gebracht voor het avondeten, en uiteindelijk waren we vroeg genoeg op de camping om nog een kampvuur(tje) te maken. We werden ook enthousiast begroet door een hond die we ADHDie genoemd hebben, kort voor attention deficit hyperactive dog, haha! Het was een lief beest dat om ons heen liep te draaien toen we de tent gingen opzetten en daarna ons vuurtje aan het stoken waren en vooral dat laatste was erg interessant. Het malle beest wilde de stokken wel uit het vuur pakken, want met stokken kun je natuurlijk leuk spelen! En het wist van geen ophouden, toen we niet meer wilden spelen leek het net alsof 'ie liep te mopperen, haha! Het was in het begin wel grappig, maar we hadden er op een gegeven moment ook wel een beetje genoeg van, want het was wel een beetje lastig dat we de hele tijd moesten opletten dat de hond er niet met ons kampvuur vandoor wilde gaan. Uiteindelijk verdween ADHDie en konden we nog even rustig een drankje drinken, maar dat was niet nadat de hond wel een kwartier had lopen zoeken naar een stuk fantoomhout dat Danko weggegooid had, haha!

Voordat we weggingen had Danko eens door Google maps gegeken en allerlei nieuwe mountainbikepaadjes gevonden, waarna we nieuwe fietskaarten gekocht hebben waar we nog een heleboel meer nieuw singletrack op ontdekt hebben. We hadden dus grote plannen om dat allemaal eens uit te proberen :-). Maar we zijn eerst begonnen met een beetje proberen uit te slapen na een koud nachtje en daarna hebben we er 's ochtends lekker lang over gedaan om op te staan en te ontbijten. 's Middags zijn we naar het pipedream trail gegaan. Dat was mij toch een beetje te technisch (na een jaar bijna niet mountainbiken ging het allemaal een beetje onhandig) en dus leek het een goed idee om de zandweg af te fietsen die parallel liep aan het paadje en dan Danko aan het eind daarvan weer tegen te komen. Alleen liep de zandweg niet precies zoals op de plattegrond bij het trail stond aangegeven en kon ik ongeveer halverwege omdraaien, terugfietsen, en dan via de gewone weg naar de plek waar we afgesproken hadden. En daar was ik precies op tijd, ik stond er nog geen dertig tellen toen Danko eraan kwam fietsen, haha! We hebben een ijsje gegeten en daarna nog een stukje langs de zuidkant van de rivier gefietst. Die weg loopt een canyon in en daar vonden we nog meer mountainbikepaadjes. Alleen hadden die een beetje teveel rotsen naar onze smaak en dus zijn we lekker teruggefietst naar de camping voor een koud drankje in de zon :-). 's Avonds hebben we lekker lang bij het kampvuur gezeten, en dit keer zonder gekke hond!

Op zaterdag hebben we nog een keer lekker de tijd genomen om de hele ochtend een beetje te ontbijten en tijdschriften te lezen, en 's middags zijn we naar de Bar M trails geweest een beetje ten noorden van Moab. Die waren ook nieuw voor ons, en dat was ook leuk fietsen! We hebben leuk gespeeld totdat we wel moe genoeg waren (ik tenminste) en het ook een beetje te hard begon te waaien met de bijbehorende stofstormen. Dat was wel een gaaf gezicht, maar het is ietsje minder als je er middenin staat! De paadjes gingen wel door een gaaf landschap: stukken slickrock, uitzicht op Arches National Park, en stukken waar we tussen de meest belachelijk grote rotsen doorkwamen die er net uitzagen als een heleboel uit de lucht gevallen ufo's. Na het fietsen waren we van plan om op de camping te koken maar door de wind hebben we dat toch maar niet gedaan. Het is niet zo handig als alle spullen van de tafel proberen te waaien! In plaats daarvan hebben we spare ribs gegeten in de Moab Brewery en daarna nog een poos buiten gezeten, want de wind was ondertussen gaan liggen en het was ook helemaal niet koud.

Op zondag waren we ietsje vroeger wakker dan we gepland hadden vanwege onze campingburen die al heel vroeg uit bed waren (wat wil je als je om negen uur al gaat slapen..) en luide gesprekken aan het voeren waren. Nou ja, we waren toch al van plan iets vroeger op te staan zodat we nog konden fietsen voor we naar huis gingen! We zijn maar eens begonnen om onze spullen in te pakken, en dat was nog een beetje lastig met ADHDie erbij. Die had net een bad genomen in de beek en was erg geinteresseerd in de tent die we op dat moment probeerden in te pakken. Gelukkig was het niet de meest slimme hond, want nadat ik alle stokken die ik kon vinden zover mogelijk weggegooid had zodat Danko ondertussen de tent af kon breken kon ik overschakelen op doen alsof ik stokken weggooide waar het beest dan net zo enthousiast achteraan rende, haha! Danko hoorde dat de mensen een paar plekken verderop de hond Doofus (sufferd) genoemd hadden, dat was ook wel een goede naam, haha!
Op zaterdag hadden we gezien dat tegenover de Bar M trails er een weg naar Gemini Bridges was en hadden we bedacht dat we daar dan wel ons laatste fietstochtje naartoe konden doen. We hebben de auto aan het begin van de weg geparkeerd en daarna zijn we begonnen aan wat het eerste stuk een behoorlijk steile zandweg was! Eenmaal boven daalde je af een canyon in waar een heleboel jeeptrails zijn. Het ging wat heuvel op en heuvel af, met mooie uitzichten op de La Sal mountains. Ons doel waren natuurlijk de bridges, maar onderweg kwamen we tot onze verbazing ook mountainbikepaadjes tegen!
We hebben eerst de bridges bekeken, en toen ik een foto stond te maken stonden er mensen tegen Danko die daar bovenop stond te grappen over het één of ander. En waarover kwam ik achter toen ik daar ook was, want de rotsen waar ik op dacht te staan waren het dunne dak van een grot! Ik kreeg nog de kriebels bij het idee dat ik daarop gestaan had, want als ik dat had geweten was ik er omheen gelopen! Heel on-Amerikaans stond er alleen geen enkele waarschuwing, dus misschien lijkt het wel heel erg gevaarlijk terwijl dat niet echt zo is. Nou ja, we hebben even rondgekeken en daarna zijn we aan de terugweg begonnen, over een stuk erg leuk singeltrack dat eigenlijk alleen maar omlaag ging, terwijl we op de heenweg een paar best steile klimmetjes gehad hadden :-). We hebben erg leuk gefietst, en ook op een paar plattegrondjes gezien dat er nog veel meer van die paadjes zijn, en dat je er ook een rondje kunt fietsen. Dat kunnen we dan een volgende keer weleens doen! Nu hebben we het bij één paadje gehouden omdat we ook niet te laat thuis wilden zijn.
Na het fietsen hebben we snel even gedoucht bij een camping in de richting van de snelweg, ons tegoed gedaan aan nog een ijsje :-), en daarna zijn we aan de weg terug naar huis begonnen. In Grand Junction hebben we snel even gegeten bij wat uiteindelijk een chinees buffet bleek te zijn, koffie gehaald en toen weer verder gereden. Totaan Vail was het prima, we konden lekker doorrijden, en nadat we getankt hadden ging Danko het laatste stuk naar huis rijden. En daar deden we iets langer over dan we gedacht hadden, want het sneeuwde flink bovenop de passen! In de trant van dat je maar een paar meter voor je kon zien, en alles even wit en onherkenbaar was. Het deed er dan ook niet meer toe om je druk te maken of je wel in een rijbaan reed, maar meer dat je je nog op het asfalt bevond! Op de Vail pass kwamen we een vrachtwagen voorbij die geschaard was, en op de pas richting de Eisenhowertunnel stonden nog vijf meer vrachtauto's vast. En dat terwijl de sneeuwkettingen verplicht waren, dat hadden we nog nooit eerder gezien! We waren ondertussen blij dat het niet heel druk was op de weg zodat we mooi ons eigen spoor konden kiezen en er geen mensen domme dingen deden vlakbij ons in de buurt. Aan andere kant van de pas begon het hoe lager we kwamen steeds iets minder hard te sneeuwen totdat het uiteindelijk helemaal ophield. We waren blij dat we veilig de passen overgekomen waren! En uiteindelijk viel het nog best wel mee hoeveel later we thuis waren ook :-). In ieder geval was het een erg leuk weekendje, we hopen dat er nog een heleboel meer van komen dit jaar!

Voor afgelopen maandag was er voor Boulder sneeuw voorspeld, en flink wat ook, uit dezelfde winterstorm waar we op zondag doorheen gereden waren. Ik had nog een beetje op een snow day gehoopt, maar daarvoor lag er toch nog lang niet genoeg sneeuw toen het tijd was om naar het werk te gaan. Maar wel flink veel voor half april, want er viel die dag een recordhoeveelheid sneeuw! Als je niet beter wist zou je denken dat het nog middenin de winter was! De weermensen hadden daar bovenop nog wel een centimeter of dertig tot zestig meer verwacht in de middag, waardoor de universiteit toch nog dicht ging en we onverwacht een middagje vrij hadden :-). Op dat moment was het al grotendeels opgehouden te sneeuwen ('s ochtends was het een stuk erger) dus was dat misschien niet eens zo nodig geweest, maar dat vond ik helemaal niet erg, haha! Gisteren en vandaag ging het nog verder met sneeuwen, en voor volgende week staat er nog wat meer op de voorspelling. Het is goed dat het neerslagtekort weggewerkt is, maar ondertussen hebben we voor deze winter wel weer genoeg sneeuw gezien!