Tahuna whakamiharo

(Remarkable Queenstown)

Vanuit Lake Tekapo gingen we verder naar het zuiden, met als uiteindelijke bestemming Queenstown. Al snel nadat we vertrokken waren kwamen we langs Lake Pukaki, nog zo’n enorm blauw bergmeer met Mt. Cook op de achtergrond. Omdat het maar een paar uur rijden zou zijn naar Queenstown had Danko bedacht dat we wel een ommetje konden maken langs het dorpje aan de voet van Mt. Cook, en dus zijn we langs het meer gereden tot in Aoraki, waar de berg achter de wolken vandaan kwam en we even brood hebben gegeten met een mooi uitzicht op de omgeving. Toen we daarna de navigatie weer aanzetten gaf die alleen ineens een rijtijd van nog vijf uur aan, daar waren we niet zo blij mee! De Lindis Pass bleek afgesloten vanwege een ongeluk, en omdat er niet overal wegen liggen zou je dan een paar honderd kilometer om moeten rijden. We besloten eerst maar eens te rijden tot het punt dat de weg dicht was, in de hoop dat je er dan weer langs zou kunnen. We reden eerst nog een stuk over de hoogvlakte, en zijn gestopt voor koffie en thee in Omarama. Daar vonden we een leuk koffiezaakje waar we fijn even konden zitten, en waar we besloten dat we geen zin hadden in erg lang in de auto zitten maar dat we wel zouden wachten tot de pas weer open zou zijn. We hebben fijn een uurtje in een paar luie stoelen gezeten, zijn even wat meer water gaan kopen in het piepkleine supermarktje, en toen we daar mee naar buiten kwamen begon alles net weer te rijden, ideaal! Zo konden we gewoon via de Lindis Pass, die zich door dorre bergen een beetje omhoog en daarna weer omlaag kronkelde, waarna we weer in groener, agrarisch gebied uitkwamen, met her en der wijngaarden en later een groot meer, Lake Dunstan. Daarna reden we door de mooie Karawau Gorge, een woeste kloof, en kwamen we overduidelijk in wijngebied want de ene na de andere wijngaard stond aangegeven. Hier was het weer zo mooi groen, met bergen op de achtergrond, en even later een meer om over uit te kijken. Een geweldig uitzicht, en daar werden we de volgende dagen mee wakker. Laat het maar aan Danko over om mooie plekjes te vinden!

De volgende dag zijn we ’s middags een flink stuk wezen fietsen. Eerst langs het water met mooie uitzichten en de geuren van bloesem, en daarna verder over het Queenstown trail dat we gevolgd hebben tot in Arrowtown. Allemaal ontzettend goed aangegeven, en we kwamen langs mooie plekjes, langs de rivier, door het groene landschap, met af en toe flink steile klimmetjes. Vanuit Arrowtown zijn we via erg leuke mountainbikepaadjes teruggefietst naar Queenstown. Dat ging eerst door het bos, daarna door een paar kleine valleien met weer heel andere begroeiing terwijl we hoger en hoger kwamen. En op het hoogste punt hadden we zomaar ineens echt een geweldig uitzicht over het landschap onder ons. Groen, met bergen en het meer in de verte, echt supermooi! Daar hebben we wel de nodige foto’s van genomen! En ook gewoon even staan kijken om het in ons op te nemen. Dat was al het klimmen ervoor echt hartstikke waard! We zijn verder gefietst over een erg leuk paadje dat langzaamaan langs de berg omlaag liep, met als laatste een downhillpaadje dat af en toe meer aanvoelde als een achtbaan, echt erg leuk! We waren wel laat terug, en het was ruim half tien voordat we eens een restaurant hadden gevonden dat nog open was om te eten, maar dat was het meer dan waard!

Eergisteren hebben we niet gefietst, maar hebben we een uitje gemaakt naar de Milford Sound. Vanuit Queenstown is dat ruim drie-en-een-half uur rijden, maar ‘Reisbureau Danko’ ontdekte dat je daar ook per vliegtuigje naartoe kunt, en dat werd op die manier geregeld. En dat was geweldig! We zouden niet kunnen zeggen wat mooier was: alle geweldige uitzichten vanuit het kleine achtpersoonsvliegtuigje, de mooie uitzichten over de fjord bij het aanvliegen en tijdens de rondvaart, de dolfijn en later zeehond die even met de boot meezwommen, de gewoon te schattige pinguïns die we gezien hebben, of het feit dat we het geluk hadden van een warme, zonnige dag terwijl het in die fjord gemiddeld op 288 dagen per jaar in totaal ruim acht meter (!) regent. De steile bergen die rechtstreeks uit zee verrijzen zijn in ieder geval een geweldig gezicht, je waant je zo in Noorwegen zou ik nog zeggen, behalve dat je er ook in een regenwoud bent en er overal palmen en varens groeien. We hebben erg genoten van de middag, die echt erg snel voorbij ging!

Gisteren wilden we weer een stuk fietsen, en dat moest wel weer een monstertocht worden volgens Danko. Helemaal goed! We zijn met de auto het kleine stukje naar de paadjes gereden waar we twee dagen eerder omlaag gefietst waren, om daar aan onze rit te beginnen. Eerst via een erg leuk paadje de berg op, met hetzelfde mooie uitzicht om ons heen en in de geur van bloeiende struiken. Dat was al leuk fietsen! We zijn daarna een zandweg afgedaald een volgend dal in, en namen van daaruit een klein fietspaadje weer heuvelopwaarts. Door woeste heuvels, met daarna weer een leuke afdaling tot in een volgende vallei, en daar was je echt in verlaten gebied. Met indrukwekkende heuvels en bergen om ons heen, langs een kloof waar een riviertje doorheen liep, en met het geluid van een paar mekkerende schapen op de achtergrond (natuurlijk zou ik nog zeggen, haha!). We hadden de geweldige omgeving, en de paadjes, voor onszelf, want we hebben niemand anders gezien en wat was dit weer leuk fietsen! Mountainbiken is hier in één woord geweldig. Supermooie omgeving, hartstikke goed onderhouden, en hoewel we helemaal niet ver weg waren van waar we eerder gefietst hadden was dit echt weer volkomen anders. We hebben een paar stops gehouden om eens iets te eten, en nog wel meer om foto’s te maken voordat we aan de laatste klim van de dag begonnen. Het was alweer ruim tegen het eind van de middag toen we boven waren, met ‘alleen nog’ een afdaling en dan een stuk zandweg. Dachten we, want die zandweg ging een heel aantal keren door een riviertje, al dan niet met een paadje voor fietsers om niet door het water te hoeven, maar dat was minder makkelijk fietsen dan we gedacht hadden. Zeg maar de laatste tien kilometer waar maar geen eind aan lijkt te komen, haha! Na nog een laatste stukje over nog een leuk paadje waren we uiteindelijk in Arrowtown, en hoefden we alleen nog maar over de weg naar de auto te fietsen. Dat was zeker een monstertocht, maar wel een hele mooie!

We hadden hier allebei wel langer willen blijven om nog veel meer te fietsen, maar vandaag is het weer een reisdag. Ik deed nog een beetje krachttraining, en dan beginnen we alweer aan de terugweg richting Wellington. De laatste paar dagen zijn in ieder geval voorbij gevlogen!