He rangi pai ano i Poneke

(Nog een paar leuke dagen in Wellington)

Deze week ging snel! Op maandag namen we aan het begin van de middag de ferry terug naar Wellington. Het waaide behoorlijk die dag (wanneer niet, haha!) waar we qua golven niet echt veel van gemerkt hebben, maar de boot hing wel behoorlijk scheef de hele tijd wat een grappig gezicht was als je mensen zag lopen. We hebben onderweg een beetje gewerkt en een beetje thee en koffie gedronken, en gewacht tot we er waren, want dat duurde lang voor ons gevoel. Aan het begin van de avond waren we in ons hotel, we zijn nog even ergens wezen eten en vervolgens begon op dinsdag de conferentie waarvoor we hierheen waren gekomen.

Danko had op de eerste dag zijn praatje en wat andere verplichtingen, en ik deed eens een was, een beetje krachttraining, en ik heb een klein beetje door de stad gewandeld in de flinke wind. Ik ben gaan kijken bij de bucket fountain, die uit bleek te zijn waardoor er niet veel aan te zien viel; en ik wilde graag een ansichtkaart kopen, die ik uiteindelijk pas vond in een soort 24-uur supermarkt vlakbij het hotel. Dat uitje was niet zo’n succes zeg maar, hahaha! Het was ook niet erg fijn weer om buiten te zijn met een harde wind (zelfs voor Wellington) en ik ben de rest van de middag fijn met een pot thee aan het werk geweest. ’s Avonds hadden we met Jeremy en Kristen afgesproken om ergens te gaan eten, dat was echt zo gezellig!

Op woensdag had Danko ’s middags vrij en zijn we elk iets anders gaan doen. Het was een frissere dag waardoor ik liever wilde gaan hardlopen, terwijl Danko liever een stuk wat harder door wilde fietsen, dus dat kwam eigenlijk goed uit! Ik heb fijn een stuk langs het water gelopen terwijl Danko via allerlei paadjes naar een strandje gefietst is. Toevallig waren we ongeveer tegelijk klaar, en konden we fijn nog even samen thee drinken voordat we op weg moesten naar het conferentiediner. Dat begon met een Japanse drumvoorstelling (want dit was een Japanse conferentie die ze voor één keer in Nieuw-Zeeland georganiseerd hadden), we hebben gewoon heerlijk gegeten, er was voor het toetje nog een Maori cultuurvoorstelling met zang en dans, en we hadden leuke mensen aan tafel en hebben het echt heel erg gezellig gehad. De avond vloog voorbij, voor we het wisten was het diner afgelopen en zijn wij nog even op zoek gegaan naar nog iets te eten, want de porties waren niet op sporters berekend zeg maar. En zo zaten we nog een keer vrij laat op de avond aan een bord Japanse noodles, haha!

Eergisteren wilde Danko ’s ochtends nog even naar de conferentie en hebben we ’s middags van het mooie zonnige weer gebruik gemaakt door nog een laatste keer te gaan mountainbiken. Gedeeltelijk over de paadjes waar Danko een dag eerder ook was geweest, en dat was weer zo leuk! Weer allemaal van die leuke kronkelende paadjes die door de weelderige begroeiing lopen, waardoor het net lijkt alsof je door tunneltjes fietst, en daardoor ongemerkt toch best een eind klimt zonder dat je het al teveel in de gaten hebt. Bovenaan hadden we een mooi uitzicht over Wellington (en waaide het, natuurlijk!), en op weg terug naar het hotel hebben we nog meer leuk singletrack gefietst. Zo leuk! En we waren precies op tijd klaar om met Kristen en Jeremy nog even iets te drinken terwijl we op Ulf en Huub wachtten die nog even bij een etentje van de conferentie waren geweest. Daarna zijn we met z’n zessen uit eten geweest, erg gezellig en ook erg lekker!

Gistermorgen had Danko een rondleiding door het lab van het instituut hier en heb ik een beetje krachttraining gedaan. Vanmiddag wilden we nog ‘iets’ doen en hadden wel naar Somes Island gewild, een eilandje in de baai voor Wellington, maar de ferry daarvoor bleek zover buiten het seizoen nog niet ’s middags te varen. In plaats daarvan zijn we met Ulf en David Mt. Victoria opgelopen. Van tevoren zei ik nog dat je dat eigenlijk toch geen berg mag noemen omdat de top maar 196 meter hoog is, maar dat nam ik onderweg al terug, want de paadjes (vrij recht omhoog) naar boven waren ruim steil genoeg! Bovenop hadden we (in de wind!) wel een mooi uitzicht over de stad aan de ene kant en het vliegveld (met landende en opstijgende vliegtuigen) aan de andere kant. We zijn via wat minder steile paadjes terug gewandeld, en toen waren we wel toe aan even zitten en iets drinken! Wat we gedaan hebben bij de eerste de beste bar die we tegenkwamen :-). ’s Avonds zijn we in dezelfde samenstelling uit eten geweest bij een restaurantje dat David een paar dagen eerder al had aangeraden en waar we inderdaad erg lekker gegeten hebben.

Vanmorgen nog een keer op ons gemakje ontbijten en daarna was het weer inpakken geblazen. Danko had de fietsen gisteren al gedaan, en waar we eigenlijk het liefste vandaag nog meer nieuwe mountainbikepaadjes zouden gaan ontdekken hebben we net alles weer in de koffers gedaan en vertrekken we zometeen naar het vliegveld voor het eerste gedeelte van de reis terug naar huis. Wij vonden Nieuw-Zeeland geweldig en als bestemming blijft het zeker nog op ons wensenlijstje staan!