Van alles wat

Ondertussen is het alweer bijna drie weken geleden dat Danko jarig was, het is verschrikkelijk hoe snel de tijd gaat! In plaats van ’s avonds uit eten te gaan heb ik Danko tussen de middag meegenomen om te lunchen, dat kwam qua tijd beter uit omdat we ’s avonds een feestje hadden gepland. We hebben heerlijk op ons gemakje (nou ja... Danko had een deadline voor een groot en belangrijk proposal en heeft z’n telefoon maar even genegeerd) bij het St. Julien gegeten, een groot ‘resort and spa’ hotel in downtown Boulder. Tot onze verbazing was het er helemaal niet druk, wij konden dus lekker rustig zitten en ons van het Italiaanse buffetje bedienen. Erg leuk en lekker in ieder geval!

’s Avonds was het erg gezellig, we hadden lekker veel mensen over de vloer die lang niet zoveel taart gegeten hebben als we gedacht hadden. Dat vonden we niet zo erg, want nu hadden we nog voor een paar dagen monchou- en chocoladehazelnotentaart, jummie! Megan (die twee huizen naast ons aan dezelfde straat woont) kwam tijdens de taart op het idee om met een aantal buren een keer een ‘wandelend diner’ te doen en dan het toetje bij ons te eten. Dat vond ik wel een erg leuk idee en we zijn nu dus aan het proberen om een datum te prikken, nog niet zo makkelijk met vier huizen!


Vorige week hadden we even voor een paar dagen een gloednieuwe auto te leen. De TSX maakte een niet zo fijn klinkend geluid waarmee we naar de garage gereden zijn om dat even te laten nakijken. We mochten de auto gelijk achterlaten omdat de waterpomp vervangen moest worden en als vervangend vervoer kregen we een nieuwe TL (een model groter dan de TSX) mee, voorzien van allerlei extra’s en met nauwelijks 1100 mijl op de teller! De gedachte erachter is natuurlijk dat je dat dan zo fijn vindt dat je een nieuwe auto gaat kopen, maar daar zijn we toch wel iets te Nederlands voor, haha! Maar leuk is het wel! Allemaal leuke snufjes zoals deuren openen en de auto starten met de sleutel in je broekzak (in de broekzak van de ander werkt niet, dat hebben we natuurlijk wel even uitgeprobeerd :-D), navigatiesysteem, achteruitrijcamera (zelfs de rechterbuitenspiegel draaide zich bij als je achteruit reed!), enzovoort. Leuk voor even, maar we vinden onze eigen auto toch fijner!

Vorige week hebben we ook ons telefoonabonnement ingewisseld. We belden altijd met T-Mobile, maar dat beviel ons niet meer sinds we verhuisd zijn. In de kelder hadden we namelijk helemaal geen bereik, terwijl Thomas (die ook met T-Mobile belt) daar helemaal geen last van had. Als je ze dan belt om te vragen hoe dat kan, ligt het aan alles behalve aan hen en proberen ze je ook nog even wat extra dingen aan te smeren. Dat konden we niet zo op prijs stellen en dus zijn we overgestapt naar de concurrent. Op zich had dat een half jaar eerder gekund, alleen hadden ze bij T-Mobile zonder het te zeggen ons contract opnieuw verlengd toen ik daar voor het laatst een andere telefoon kreeg.
Bij een nieuw abonnement horen ook nieuwe telefoons en ik vind het altijd lastig om er één te kiezen. Danko wilde er één waar je ook mee kunt emailen en internetten en ik wilde iets simpels zonder allerlei toeters en bellen. Het grappige is dat we uiteindelijk allebei dezelfde hebben uitgekozen! Namelijk een iPhone-achtige Samsung die je ook als mp3-speler kunt gebruiken en met een 3 megapixel camera die best goede foto’s maakt voor een telefoon. Dat is leuk, want nu heb ik ineens bijna altijd een fototoestel bij me.

Het minder goede nieuws is dat mijn laptop het deze week heeft begeven nadat ik Windows updates geïnstalleerd had. Ik heb dus niet voor niks een beetje een hekel aan Windows, haha! Het lijkt erop dat het moederbord kapot is en dat valt niet te repareren. Erg irritant, want ik had er niet op gerekend dat ik een nieuwe computer moest gaan kopen! Gelukkig kan ik de laptop in onderdelen verkopen en krijg ik bij sommige merken korting op een nieuwe omdat ik op de universiteit werk, dus dat scheelt weer. Ik heb nog heel even verlekkerd naar een Apple gekeken, maar dat is me echt te duur! Wel jammer, want ik vind ze erg mooi.


Danko vertrekt maandag naar Alexandria (vlakbij Washington, DC) voor de jaarlijkse peer review meeting. Hij is de laatste paar maanden echt verschrikkelijk druk geweest om alles daarvoor op tijd af te krijgen. We zullen allebei blij zijn als de meeting voorbij is en er niet meer elke avond en beide dagen in het weekend gewerkt moet worden om de deadline te halen! :-( In tegenstelling tot wat we voor ik meer ging werken van plan waren, ga ik niet mee, want dat komt niet goed uit met een aantal dingen die ik volgende week moet doen (en met mijn vakantiedagen). Helaasjammerpech, er komt vast wel een volgende keer!