Convocation

Afgelopen zaterdag zijn we naar White Ranch (bij Golden) gereden om te gaan fietsen. White Ranch is een 'open space park' met een heleboel leuke mountainbikepaadjes, maar om daarbij te komen moet je eerste tegen een behoorlijke heuvel opfietsen. Meestal nemen we dezelfde weg om boven te komen, maar nu wilden we weleens een ander paadje proberen. Dat begon leuk, maar het was ons als snel duidelijk waarom dit paadje veel verder begroeid was dan de andere paadjes. Op sommige stukken hebben we meer gelopen dan gefietst, en ik had al zulke lamme benen! Tegen de tijd dat we boven waren was het en te laat om nog een extra rondje te doen en was ik überhaupt veel te moe om nog iets anders te doen dan omlaag rijden!

Zondag zijn we weer eens een stuk gaan motorrijden. Eerst hadden we vage plannen om het hele weekend te gaan motorkamperen, maar omdat ik mijn motor nog moest waxen en Danko nog olie wilde verversen van tevoren hebben we het bij één dag gehouden. Vanuit Boulder zijn we eerst naar Ward gereden en vanaf daar naar Nederland, zodat we de weg tussen Boulder en Nederland konden vermijden. Daar is het in het weekend namelijk veel te druk met te langzaam rijdend verkeer. In Ward hebben we even extra kleren aangedaan, want het was behoorlijk fris! Helaas voor alle deelnemers aan een fietstocht die daar ook langs ging en die vaak niet eens een jasje bij zich hadden, ik kreeg het al koud als ik het zag!
Vanaf Nederland zijn we naar Black Hawk gegaan waar we een paar van de grotere casino's met een bezoekje vereerd hebben. We zijn eerst gaan eten bij het buffet in The Lodge casino en nadat we weer een beetje aandacht hadden voor andere dingen dan ons bord (het was hoog tijd om te gaan eten!) hebben we ons zitten verbazen over wat sommige mensen allemaal eten als het onbeperkt is. Zo is er de strategie 'ik stapel zoveel mogelijk op mijn bord zodat ik niet zoveel hoef te lopen', de strategie 'ik loop wel wat vaker tot ik echt geen hap meer op kan' en de strategie 'ik haal eerst vier volle borden die ik dan in één keer achter elkaar leeg eet'. Na het eten zijn we naar het Ameristar gelopen om koffie en thee te kopen bij Starbucks. We hebben lekker voor de open haard gehangen en daarna nog wat geld weggebracht bij de kwartjesmachines. Daarna zijn we weer verder gereden naar Idaho Springs en Mount Evans. Toen we 's ochtends vertrokken hadden we bedacht dat we wel naar de top van Mount Evans konden rijden, maar daar was het toch wel te koud voor! En er hing een grote wolk om de top, dus dan spookt het bovenaan. We zijn dus verder gegaan naar Evergreen en daarna via Morrison en Golden weer naar huis. Op weg van Golden naar Boulder konden we een grote onweerswolk zien hangen, maar we hebben echt net op het nippertje geen regen gehad (gelukkig!). We kwamen thuis in het zonnetje en tien minuten later hing de wolk boven ons en was het gedaan met het mooie weer. We hebben met een drankje buiten gezeten om daar alle bliksem te kijken, dat was een erg gaaf gezicht!


Volgende week begint het nieuwe collegejaar op CU en daarbij zijn er soms best interessante dingen te zien/ontdekken. Zo was het gisteren 'move in day', waarbij alle iets meer dan 5000 eerstejaars studenten (die verplicht op de campus wonen) hun kamer moesten betrekken. En dan niet hun eigen kamer in een huis met maximaal iets van 16 mensen, nee, hun gedeelde kamer van wel 20 vierkante meter met een kamergenoot die ze tot daarvoor in veel gevallen zelfs nog nooit gezien hebben, in een residence hall waar gemiddeld (op de CU campus) tussen de twee- en driehonderd studenten wonen. Persoonlijk moet ik daar niet aan denken! Maar het was interessant om de hele optocht auto's te zien die alle spullen die je nodig hebt voor een jaar aan het uitladen waren.

Vanmorgen kwam ik op het werk en was er duidelijk iets te doen in het stadion, namelijk 'convocation', ofwel het officiële welkom voor de nieuwe groep studenten - de 'class of 2013' omdat ze in dat jaar zullen afstuderen. Ik hoorde het eerder dan dat ik het zag, want de marching band was in het stadion om aan het welkom bij te dragen. Ik ben dus mijn kantoor uitgerend en de weg overgestoken naar het stadion, want dit wilde ik wel van wat dichterbij bekijken! De marching band (van meer dan 200 mensen!) was er compleet met 'color guard' (de cheerleaders die bij de band horen - weer iets geleerd) en het CU dance team. En ik moet zeggen, het klinkt erg gaaf, en het is ook erg gaaf om te zien! Gelukkig dat mijn telefoon ook filmpjes maakt met een heel redelijk geluid!

Natuurlijk waren er de nodige speeches van allerlei universiteitsmensen, onder andere van de Chancellor (het hoofd van de universiteit), die nog een leuk verhaal had aan het einde van zijn speech nadat hij het had gehad over alle mogelijkheden die er zijn, kansen benutten en geïnspireerd worden. Als voorbeeld nam hij twee studenten, één met een major in muziek en één met een major in wiskunde, die elkaar tegenkwamen bij een vak in film. De twee studenten konden goed met elkaar opschieten en ontdekten dat ze samen erg grappig waren, en als ze zich er serieus toe zouden zetten zouden ze echt iets goeds kunnen bereiken met hun films. Het resultaat was niet serieus maar wel goed, die twee studenten waren namelijk Matt Stone en Trey Parker, de bedenkers van South Park. Nooit geweten dat dat op CU begonnen is! En grappig dat het aangehaald wordt als voorbeeld voor nieuwe studenten, aangezien dit nou niet de meest politiek correcte tv-serie is, en dat is nog zacht uitgedrukt :-D.