Tegels, fietsen en kamperen

Een poosje geleden hebben we het tegelwerk in onze badkamer laten repareren omdat er schimmel achter de tegels was gekomen (ondanks dat we de voegen geseald hadden en we geen smeerpoetsen zijn). Er zijn een aantal tegels vervangen, andere voegen die gebarsten waren zijn gerepareerd, en klaar is Kees zou je zeggen. Niet helemaal, want na een poetsbeurt vond Danko dat het net leek alsof de voegen er anders uitzagen dan voor het schoonmaken. Hij heeft eens met een sleutel geprobeerd hoe hard het voegsel eigenlijk is, en het spul is zo zacht dat je er dus gewoon iets vanaf poetst als je het schoonmaakt! In de gastenbadkamer zit sinds en reparatie ook een lange barst door één van de horizontale voegen doordat er aan de andere kant van die muur (waar onze douche is) tegels van de muur gebikt zijn. Nou kunnen we het natuurlijk allemaal nog een keer laten repareren, maar het feit blijft dan dat er blijkbaar niet genoeg versteviging achter de tegels zit en dat het voegsel dat gebruikt wordt ook niet van denderende kwaliteit is. We hebben dus maar besloten om beide badkamers opnieuw te betegelen. In de gastenbadkamer wilden we toch nog steeds het zeil door tegels vervangen, en dat kan dan net zo goed tegelijk met het tegelwerk op de muren bij de douche (de rest van de badkamers is geschilderd). Twee weken geleden zijn we dus maar eens wat winkels binnen gelopen om te zien wat voor tegels er zijn en wat we zouden willen. De conclusie: we hebben geen idee! In ieder geval een lichte kleur, en dan niet van die kleine 10x10cm tegeltjes die we nu hebben. Natuursteen is erg mooi maar ook duur, en lang niet altijd geschikt (travertijn wordt hier veel voor badkamers gebruikt, maar is daar volgens ons tegelboek niet erg geschikt voor). Wat we al wel hebben gekocht is een tegelzaag zodat we straks tegels netjes doormidden kunnen zagen. We hadden al wel een tegelsnijder, maar dat is toch wat minder handig als je meer moet doen dan alleen tegels halveren.

De zondag erna was het echt veel en veel te warm om buiten te zijn. Omdat we toch wilden fietsen hebben we de mountainbikes in de auto geladen en zijn we naar Keystone gereden. In de zomer kun je in het skigebied namelijk erg gaaf mountainbiken. Als je wilt kun je een lift ticket kopen en de hele dag afdalen (er zijn genoeg verschillende paadjes om je de hele dag bezig te houden), maar je kunt ook zelf omhoog fietsen en dan afdalen, wat wij gedaan hebben. Toen we aankwamen was het aan het regenen, maar na een half uurtje hield dat op en hebben we lekker zonnig weer gehad.
Er is één route die je kunt nemen om omhoog te fietsen, en het is allemaal singletrack dat over de pistes en door het bos loopt en erg leuk om te fietsen. Zo af en toe waren er korte stukjes die te stijl waren om omhoog te fietsen en na één ervan voelde een van mijn schoenen een beetje raar. Had de lijm losgelaten en zat mijn zool alleen nog vast bij het plaatje om mee in het pedaal te klikken! Ik kon er nog wel mee fietsen, alleen voelt dat een beetje raar als je geen ondersteuning meer hebt van de zool. Gelukkig vond Danko ergens een stuk veter waarmee we de zool weer een beetje vastgebonden hebben zodat ik ook de rest van de berg kon bedwingen. Na een uur en drie kwartier was ik boven bij de lift (Danko heeft er in totaal wat korter over gedaan) en vanaf daar hadden we vooral een goed uitzicht over de grote regenwolk die eraan kwam. We zijn dus maar snel weer naar beneden gegaan en daar wordt je nog best moe van! Eén zo'n afdaling vond ik meer dan genoeg! (Alles is redelijk technisch, dus je kunt niet gewoon even lekker omlaag rollen.) Eenmaal beneden konden we zien dat het op de top aan het regenen was, we waren dus net op tijd weer weggegaan.

Vorige week was het ook tijd om eens tickets te kopen naar Tokyo voor de conferentie die Danko daar begin november heeft. We vertrekken op 28 oktober en komen op 8 november weer thuis, en we hebben er erg veel zin in! Nu moeten we dus maar eens met onze neus in een paar reisgidsen duiken om te zien wat we kunnen doen. Ik ben wel benieuwd hoe het is als je niks kunt lezen of verstaan! (Typ voor de grap eens 'Tokyo Narita airport to Tsukuba' in Google maps en zie de routebeschrijving!) Het is voor mij even schuiven met vakantiedagen (ik heb er nog niet zoveel opgespaard), gelukkig vindt Dan het goed als ik van tevoren wat extra werk zodat ik niet alles in een keer op hoef te nemen.


Afgelopen weekend zijn we (eindelijk!) weer eens gaan kamperen. We zijn pas zaterdagmorgen weggegaan zodat we ons op vrijdag daar niet voor hoefden te haasten. We zijn via de kortste weg naar Turquoise Lake bij Leadville gereden, waar we al een paar keer eerder gekampeerd hebben. Nadat Danko de voorraad hout nog wat had aangevuld met een paar dode boompjes hebben we maar eens een vuurtje gestookt om kooltjes te krijgen om op te barbecueën. Bij de meeste campings heeft de plek waar je een kampvuur mag maken ook een barbecue-rooster, lekker makkelijk in plaats van te koken! Ondertussen kwam de camping host aanlopen om eens te kijken wie er bij de (enige) motoren hoorden en daar hebben we een heel leuk praatje mee gemaakt. Het bleek dat de man zelf ook veel motorrijdt en dat hij behalve het hele land door ook een motorreis door Europa gemaakt heeft. Hij vond het dus wel leuk dat wij op de motor aan het kamperen waren! Toen hij weer weg was (zijn vrouw was dingen aan het opruimen en hij stond te kletsen) waren de hamburgers klaar en na nog een glaasje wijn konden we ook de mais en de aardappels opeten. De worstjes die we ook nog op het rooster gelegd hadden werden maar niet gaar omdat de kooltjes een beetje op waren. Toen ze dan uiteindelijk klaar waren was dat het wachten wel waard, want ze waren heel erg lekker! Doordat het zo langzaam ging waren ze meer gerookt dan gebakken, hmmm!

We zijn redelijk vroeg in bed gekropen omdat het koud begon te worden (Leadville ligt op bijna 4000 meter) en we waren dus ook lekker op tijd wakker. We hadden bedacht dat we dan nog wel samen op Danko's motor een stukje door het mijngebied konden rijden (= allemaal zandwegen) voordat we weer naar huis zouden rijden. Na het ontbijt kwam de camping host nog een keer langslopen, en nu had hij ook een hele mooie Australische herder bij zich (wit met lichtbruin en hele aparte lichtblauwe ogen). We hebben een hele poos gekletst, wat er op uit draaide dat Danko 'Long way round' en 'Long way down' (de tv-series die Charley Boorman en Ewan McGregor gemaakt hebben van hun wereldreizen per crossmotor) voor hem gaat kopiëren en dat we mogen komen logeren als we dat willen. Ondertussen was al veel te laat om nog weg te gaan voordat we alles in moesten pakken, dus dat hebben we maar niet meer gedaan. Nadat we al onze spullen weer ingepakt hadden zijn we naar het uiteinde van het meer gereden om daar lunch te eten en daarna zijn we over de Independence Pass naar de I-70 gereden. Die weg was echt heel erg leuk om te rijden! Lekker bochtig en bijna geen verkeer. Eenmaal op de snelweg duurde het niet lang voor we (berg-op) in de file terecht kwamen. Niet zo fijn op de motor! Gelukkig duurde het niet heel erg lang voordat we langs een ongeluk kwamen en we weer gewoon door konden rijden. Omdat we een erg grote regenbui achter ons hadden zijn we in een keer via de Loveland Pass naar Black Hawk gereden.

Danko had namelijk bedacht dat we daar mooi bij het buffet van het Ameristar casino konden gaan eten zodat we niet rond etenstijd thuis hoefden te zijn. Het eerste wat we gedaan hebben is met koffie en hete chocolademelk voor de open haard zitten om weer een beetje bij te komen en warm te worden. Dat was erg nodig! Daarna hebben we een beetje met de kwartjes-fruitautomaten gespeeld en toen er iemand langs kwam om te vragen of we iets wilden drinken heb ik om nog een warme chocolademelk gevraagd :-). Het duurde even voor die gebracht werd, en ondertussen waren we door ons $20-briefje heen. Dus nog maar $5 in het apparaat gedaan en prompt wonnen we $45! Daarna nog een keer $25 en de totale winst was $55! :-D Helemaal prima, want dat was ongeveer net zoveel als de camping en het avondeten bij elkaar! We hebben lekker uitgebreid gegeten van vooral krab. Toen we bij het buffet naar binnen liepen zagen we al overal emmertjes met de overblijfselen van krab staan, en we hebben zelf ook wel een uurtje krabbenpoten zitten pellen. In het begin is dat nog best een lastig werkje, maar zodra je het eenmaal in de vingers hebt valt dat wel mee. En ERG lekker! Na nog een paar toetjes zijn we maar eens richting Boulder gereden. Het was laat genoeg om niet al teveel verkeer meer tegen te komen en tegen negen uur waren we weer thuis na een erg leuk nachtje kamperen.


En nu is het ALWEER bijna weekend! Maandag is het Labor Day en dus hebben we een lang weekend waar we goed gebruik van gaan maken, lekker kamperen en fietsen in de buurt van Fruita!